Tomorrowland is een ecologische ramp

Er gaapt een grote kloof tussen de slogans ‘respect voor moeder natuur’ en ‘verantwoordelijkheid voor de volgende generatie’ op de website van Tomorrowland, en de realiteit op het festival zelf. De organisatoren, dj’s en artiesten zouden met dit enorme platform veel meer kunnen bereiken.

Door Xavier Damman, internetondernemer achter Open Collective en oprichter van het publicatieplatform Storify (gekocht en later opgedoekt door Adobe), en Leen Schelfhout van de Antwerpse politieke beweging Burgerlijst.

Het was dit jaar eindelijk gelukt om tickets te bemachtigen voor Tomorrowland. Het kriebelde elk jaar meer om dit populaire festival te ervaren. Het evenement is enorm populair en trekt mensen aan van over de hele wereld. En terecht. Heerlijke beats - voor wie van het genre houdt - , een geweldige geluidskwaliteit en prachtige decors. Hier zijn ware kunstenaars aan het werk om de bezoekers een totaalervaring te bezorgen. Dit is uitstekend georganiseerd topentertainment. ‘We believe in enjoying life to the fullest without having to compromise everything’, lezen we op de website. En dat klopt, dit is een feest van overvloed.

En daar knelt het schoentje. Het festival is een regelrechte ecologische ramp. Op geen enkele manier lijkt er grondig nagedacht over hoe de enorme ecologische voetafdruk van dit festival kan worden verkleind. Drank wordt enkel aangeboden in plastic bekers voor eenmalig gebruik. In hopen liggen de bekers naast de plastic wegwerpregenjassen op de grond. Op zondag mogen we onze eigen hervulbare drinkbus, uit veiligheidsmaatregelen, niet mee naar binnen nemen. Als we een plastic flesje kopen, moeten we onderhandelen om het dopje te mogen houden. En o ironie, we krijgen het enkel mee als we het niet op de grond gooien, terwijl we met onze voeten in het afval staan. Verder zijn vegetarische opties in de eettentjes op één hand te tellen of zijn ze al snel uitverkocht.

De woorden ‘respect voor moeder natuur’ en de ‘verantwoordelijkheid voor de volgende generatie’ die op de website staat de blinken, staan in schril contrast met het reilen en zeilen op het festival zelf. Dit festival toont zich als hoogtepunt van platte commercie en massa-entertainment, waar bezoekers herleid worden tot passieve consumenten. Geen enkele dj vermeldt ook maar even de gigantische uitdaging waar we voor staan. Alsof er helemaal niks aan de hand is. Terwijl de bezoekers van Tomorrowland uit de bol gingen, stierven dat weekend drie mensen in extreem noodweer in Italië. Elders roepen steden de noodtoestand uit en komen jongeren massaal op straat.

Live today, love tomorrow, unite forever’ luidt de missie van het festival. Hoe fantastisch het festival ook slaagt in het creëren van een eenheidsgevoel in het feestgedruis, als we op deze manier doorgaan, is er geen tomorrow. Tomorrowland voelt als het Waste Land van de 21ste eeuw. Als een ware wasted opportunity.

Voorbeeld

Met de hete adem van klimaatverandering in onze nek is het de morele plicht van succesvolle ondernemers en bedrijven om ook de klimaattoestand als prioriteit te zien en zichtbaar hun bijdrage te leveren aan deze strijd. Wat de organisatoren van Tomorrowland hebben weten te bereiken is ongelofelijk indrukwekkend, laat daar geen twijfel over bestaan. Het festival heeft het gedroomde platform gecreëerd om echt een voorbeeld voor de toekomst te zijn.

Waarom niet op z’n minst 50% vegetarische maaltijden aanbieden? Waarom niet aan elke bezoeker een hervulbare beker aanbieden bij de inkom? Waarom niet het aantal bezoekers per vliegtuig beperken en in elk continent een editie organiseren? Waarom niet tonen dat de toekomst er al is, dat we niet langer enkel ‘vandaag’ kunnen leven. Het evenement is een gedroomde kans om bezoekers te laten kennismaken met de alternatieven.
Beste organisatoren van Tomorrowland, beste dj’s en artiesten, jullie hebben een ongelooflijk knap platform gerealiseerd met een enorm, internationaal bereik. Dit artikel is geen aanval en ook geen oproep om dit soort festivals niet meer te organiseren. Het is een warme uitnodiging om jullie platform en talent te gebruiken om een écht Tomorrowland te bouwen. Stel je even voor welk verschil jullie dàn zouden kunnen maken.

With love and rage,
Xavier Damman en Leen Schelfhout

Bron: De Tijd, 31 juli 2019
https://www.tijd.be/opinie/algemeen...p/10149724.html

Eigen mening:
Eind-de-lijk iemand die durft stil te staan bij de ecologische voetafdruk van dit kolossale festival.
Wat er in dit artikel beschreven wordt, kan ik beamen. Het eerste weekend lagen de bekertjes hoger dan de sneeuwval sommige winters.
Dit is verschrikkelijk voor het milieu... (en enorm moeilijk om niet te vallen in het donker). Misschien kan TML een voorbeeld nemen aan De Gladiolen; zij hadden dit jaar enkel herbruikbare bekers.
De vegetarische of vegan opties waren op de weide inderdaad schaars en je moest flink zoeken, aanschuiven en in je “pearls” tassen om je ecologischere optie te verkrijgen...

Ergens ben ik teleurgesteld in het “land van morgen”; ik verwachte dat een festival met zulke slogans en zo’n eenheidsgevoel, meer aandacht aan ecologie zou spenderen...


Gladiolen: https://www.gladiolen.be/updates/ex...diolen-geslaagd