Een in Spanje aangespoelde potvis had maar liefst 29 kilogram afval in zijn lijf. Dat blijkt uit een autopsie. De lokale overheid vraagt aandacht voor het gevaar dat plastic in oceanen vormt voor zeedieren.

De potvis spoelde eind februari aan in het Zuid-Spaanse dorpje Cabo de Palos. Omdat het zeezoogdier zwaar ondervoed bleek, wilde de lokale overheid onderzoeken waaraan het dier overleed. Uit de resultaten van die autopsie blijkt nu dat de potvis een enorme hoeveelheid afval in zijn maag en darmen had. Naast plastic zakken troffen de onderzoekers ook stukken van touwen, netten en een trommel aan. De potvis kon die stukken afval niet meer uitscheiden, waardoor hij bezweek aan een infectie.


CONSUELO RUSAURO, MILIEUDIRECTEUR MURCIA
Door het trieste voorval besloot de lokale overheid een campagne voor schonere stranden op te starten. "De aanwezigheid van plastic in de oceanen is een van de grootste bedreigingen voor de zeedierenwereld", zegt Consuelo Rusauro, milieudirecteur bij de overheid in Murcia in een verklaring.

Volgens het Wereld Economisch Forum drijft er momenteel zo'n 150 miljoen ton plastic in onze oceanen – en daar komt jaarlijks ongeveer 8 miljoen ton bij. Uit een rapport van het Britse Government Office for Science blijkt dat 70 procent daarvan niet-afbreekbaar is. Die plasticsoep vormt een groot gevaar voor het leven in de zeeën.

Bron: https://www.demorgen.be/wetenschap/...panje-b322f79c/

Eigen mening: Ik vind het heel erg als ik de staat van onze natuur zie. Als je hoort van dit soort praktijken dat raakt toch iedereen? Ik weet dat dit natuurlijk niet voor alle jongeren telt maar ik merk nog altijd vaak in mijn vriendengroepen dat dit hun niets interesseert. Ze smijten hun afval gewoon op de grond. Hier kan ik niet aan uit. Als je weet wat de gevolgen zijn waarom zou je dan niet de moeite doen om je afval om zijn minst in de vuilbak te gooien. Van mij mogen er zwaardere straffen verbonden worden aan sluikstorten. Liefst geen geldboetes, laat ze maar afval oprapen voor een paar uur. Hopelijk verhoogt dit hun betrokkenheid en denken mensen wat meer na in de toekomst. Als je weet wat de impact van de mens op de natuur is dan krijg je instant een schuldgevoel. Als we nog wat langer van onze planeet willen genieten moeten we beginnen er zorg voor te dragen.