Groene energie die we in 1 jaar produceren, is al na 32 dagen op (en daarmee bengelen we achteraan)

Op 2 februari hadden we alle hernieuwbare energie die we in ons land op één jaar produceren al opgebruikt. Dat blijkt uit een berekening van Canvas en onze nieuwsredactie, gebaseerd op de officiële Europese cijfers. Vanaf 2 februari moeten we dus noodgedwongen verder met "grijze" energie uit kerncentrales, gas, steenkool of olie: Canvas maakt er de Grey Day (grijze dag) van. Niet zo’n heugelijke feestdag, want onze Grey Day valt wel erg vroeg.

Grey Day 2018: 2 februari?
Eind januari publiceerde Eurostat, de statistische dienst van de Europese Commissie, haar recentste cijfers over de hernieuwbare energieproductie in de EU. Elke lidstaat is verplicht een deel van zijn verbruikte energie uit eigen groene energiebronnen te halen. Die percentages moeten de lidstaten jaarlijks aan Europa rapporteren. Voor 2016 blijkt België 8,7% van zijn energieconsumptie uit zijn eigen windmolens, zonnepanelen en biomassacentrales te halen.

Dat cijfer is dus niet nieuw, maar de vertaling naar een Grey Day wel. Een ideetje van Canvas. Bij Canvas start volgende dinsdag namelijk de nieuwe zesdelige docureeks “Watt”, over klimaat en energie. “Die 8,6% hernieuwbare energie, hoeveel dagen houden we ons land daar eigenlijk draaiende mee?”, vroegen de makers zich af.

Wel, dat blijken er 32 te zijn. Na die 32 dagen hebben we al onze groene energie gewoon opgesnoept. De 33ste dag, 2 februari, is dan ook onze Grey Day: van dan af leven we noodgedwongen alleen nog op grijze energie uit kerncentrales, gas, steenkool of olie.

Grey Day, ook in andere landen?
Maar wat betekent een Grey Day op 2 februari eigenlijk? Doen we het daarmee goed? Wanneer valt de Grey Day in onze buurlanden? En halen we de Europese doelstellingen?

Eén geruststelling: we zijn niet de slechtsten van de Europese klas. Onze buurlanden Luxemburg en Nederland doen het volgens de Eurostat-cijfers nog slechter. In Luxemburg valt de Grey Day al op 21 januari. In Nederland is dat op 23 januari, net als in Malta. Maar dan zijn we wel uitgepraat: alle andere Europese landen doen het beter. We bengelen achteraan het peloton.

Ter vergelijking: het groenste land in Europa is IJsland: dat haalt maar liefst 72,6% van zijn energie uit groene bronnen. En dat kan je vrij letterlijk nemen. De IJslandse energie komt vooral uit de geisers, warmwaterbronnen die stoom uitspuwen door de vulkanische activiteit op het eiland. Dichter bij een natuurlijke energiecentrale kan je niet komen. Die natuurlijke energiecentrales zorgen ervoor dat de Grey Day in IJsland pas op 15 september valt. Daar kunnen we bij ons voorlopig alleen nog maar van dromen.

In IJsland valt de Grey Day pas op 15 september
Grey Day 2019: 6 februari?
Want we beschikken nu eenmaal niet over natuurlijke energiecentrales zoals geisers of watervallen. Veel ruimte voor windmolens hebben we ook niet. En ook geen overschot aan zon. Europa weet dat. Tegen 2020 wil het 20% van zijn verbruikte energie uit hernieuwbare bronnen halen. Elke lidstaat heeft daarvoor aparte doelstellingen opgelegd gekregen. Voor sommige landen is dat meer dan 20%, voor andere minder. België moet “maar” 13% groene energie leveren.

Maar zelfs die bescheiden norm wordt een serieuze uitdaging. Want als we die 13% in 2020 willen halen, moet onze Grey Day bijna vier dagen per jaar opschuiven. Volgend jaar kunnen we zien of dat lukt. Als de Grey Day dan voor 6 februari valt, lopen we achter op ons schema. En ziet het er niet zo goed uit voor onze 20-20-20-doelstellingen.

Reden tot twijfel of hoop?
Als we kijken wat we de vier laatste geregistreerde jaren gedaan hebben, is er wel enige reden tot twijfel. In 2013 viel onze Grey Day op 29 januari. Nu dus op 2 februari, amper vier dagen later. Dat is één dag per jaar, en geen vier. Tussen 2014 en 2015 ging het zelfs helemaal de verkeerde kant uit: de Grey Day viel in 2015 niet later, maar zelfs vroeger dan het jaar ervoor. In 2014 konden we 30 dagen voort met onze groene energie. In 2015 waren dat er maar 29 meer.

Maar in 2016 deden we er in één klap wel 4 dagen bij. De hernieuwbare energie zit duidelijk in de lift. Hopelijk kunnen we die koers aanhouden. Als onze Grey Day in 2019 op 6 februari landt, ziet de toekomst er alvast wat minder grijs uit, en halen we die hernieuwbare energiedoelstellingen misschien toch nog. Afspraak volgend jaar, op 6 februari.

Bron: Pauwels, L. (12 april 2018). Groene energie die we in 1 jaar produceren, is al na 32 dagen op (en daarmee bengelen we achteraan) voort VRT NWS. Geraadpleegd op 12 april 2018 via https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/0...energie-op-was/

Mening: Ik vind het enorm spijtig dat de Belgische Grey Day al zo snel op het jaar is. Toch ben ik blij dat we niet de allerslechtsten zijn: het verbaast me zelfs dat Nederland op dat vlak achterstaat op ons omdat zij nochtans veel windmolens en dergelijke hebben. Ik vind het heel positief dat het in Ijsland veel beter gesteld is met de groene energie. Dit komt natuurlijk omdat zij meer toegang hebben tot warmte, ... Ik hoop dat we in ons Belgenlandje naar de toekomst toe de nieuwe normen kunnen halen en dat de komende jaren de Grey Day later valt.