Netwerk van scholen tegen uitwijzingen leerlingen

Als leerlingen van de ene op de andere dag er niet meer zijn, is dat traumatiserend, ook voor wie achterblijft’, zegt Lieven Boeve van het Katholiek Onderwijs.

‘Dit is het geval te veel’, zei Lieven Boeve, de topman van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, enkele weken geleden. Aanleiding was de arrestatie van een uitgeprocedeerd gezin uit *Albanië dat al zeven jaar in ons land verbleef. Het gezin werd naar een terugkeerwoning gebracht. Van de ene op de andere dag konden de drie kinderen van het *gezin, van drie tot elf jaar, niet meer naar hun school in Nederename gaan.

De koepel van katholieke scholen schaart zich achter een initiatief van de parochie en roept haar leden op om een petitie te ondertekenen voor een humaner terugkeerbeleid. Op vraag van enkele scholen wil de koepel haar engagement ook uitbreiden door een netwerk op te bouwen van scholen waar leerlingen uitgewezen worden, of al uitgewezen zijn.

‘Die scholen kunnen ervaringen uitwisselen’, zegt Boeve. ‘Bijvoorbeeld over acties die scholen kunnen opzetten. Of om het uitgewezen gezin te helpen, zoals voor het Albanees gezin het organiseren van transport naar de school. We willen ook dat kinderen goed afscheid kunnen nemen. Want als leerlingen van de ene op de andere dag er niet meer zijn, is dat traumatiserend voor iedereen, ook voor wie achterblijft.’

Katholiek Onderwijs Vlaanderen wil ook beter in kaart brengen hoeveel leerlingen worden uitgewezen die hier al lang verblijven, en op welk moment in het schooljaar dat gebeurt, om gerichte *beleidsvoorstellen te kunnen doen. ‘Slepen asielprocedures langer dan twee of drie jaar aan, dan moeten we eerst aan de kinderen denken: dan moet het gezin een permanente verblijfsvergunning kunnen krijgen, zodat de kinderen hun opleiding kunnen afmaken’, zegt Boeve alvast.

Is dit georganiseerd verzet van de scholen tegen het terugkeerbeleid? ‘Noem het zo niet’, zegt Lieven Boeve. ‘We zijn niet tegen een humaan terugkeerbeleid. Dit is een poging om met schrijnende situaties om te gaan die nooit zouden mogen gebeuren.’

Datum: 4/03/2018
Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180302_03386927
Mening:
Ik begrijp dat er situaties zijn waar er een gezin moet worden teruggestuurd naar hun land van herkomst. Wat ik wel vind is dat we niet mogen vergeten dat deze mensen in de jaren dat ze in ons land verblijven een leven hebben opgebouwd. Voor de kinderen van deze gezinnen valt zo'n verhuizing naar een ander land ontzettend zwaar. Wanneer ze zich eindelijk op hun gemak voelen in een klas, wordt dit van hun weggenomen. Ieder kind hecht belang aan erbij te horen en wanneer je meerdere keren van land moet veranderen, dan moet je telkens opnieuw beginnen. Een nieuwe school, een nieuwe buurt, nieuwe vrienden maken, ... . Voor de ex-klasgenoten van een kind dat werd teruggestuurd is dit ook een grote schok. Het is dan ook een zware, maar belangrijke taak van de leerkrachten om dit samen met de klas een plaats te geven.