Hoofddoek zegt niets over de 'waarden' van een politieagent

De discussie met betrekking tot de hoofddoek en het uniform van de politie komt mij voor als een schijndiscussie. Laat ik dit toelichten, zegt jurist Gert-Jan de Ruijter.

Als ik vat probeer te krijgen op een vraagstuk, waar ik niet zo een-twee-drie een antwoord op weet, doe ik een 'extreem' gedachtenexperiment.

Stel dat u aangifte bij de politie komt doen van het feit dat u ontdekt hebt dat uw vriend uw dochter misbruikt. De desbetreffende agent draagt een opvallende polsband, die gedragen wordt door sympathisanten van een beweging die streeft naar legalisering van het hebben van seks met minderjarigen. Desgevraagd zal de agent aangeven dat dit zijn persoonlijke opvatting is, maar dat hij uiteraard de nu geldende wet respecteert.

Zouden we dit willen? Ik meen van niet. Niet omdat het dragen van zo'n polsband al dan niet zou moeten zijn toegestaan, maar omdat iemand met dergelijke opvattingen bij de politie niet thuishoort.

'Waarden'
Dat is de werkelijke vraag die gesteld zou moeten worden, niet of we een hoofddoek moeten toestaan. Wat zijn de 'waarden' van de desbetreffende agent? Immers, als die afwijken van de kernwaarden van onze rechtsstaat, is er voor die persoon binnen de politie geen plaats.

De leerstellingen van de islam lijken haaks te staan op die kernwaarden van onze rechtsstaat en dat verklaart ook de commotie in de samenleving over de agent met een hoofddoek. Alleen, een moslima zonder hoofddoek kan ten diepste van mening zijn dat de Nederlandse wet ondergeschikt is of zou moeten zijn aan de sharia, terwijl een moslima met hoofddoek misschien juist haar geloof als een persoonlijke kwestie beschouwt en de vrijheden in Nederland volledig en vanuit het hart onderschrijft.

Verschuiven of versluieren

Met de eis van een 'neutraal' uniform, dus zonder hoofddoek, keppel of tulband, verschuiven of versluieren we het vraagstuk alleen maar. Het gaat in mijn optiek uiteindelijk niet om het al of niet verbieden van religieuze tekens, het gaat om de vraag of en hoe de burger er zeker van kan zijn dat iedere agent de Nederlandse wet zonder enig (religieus) voorbehoud onderschrijft en handhaaft, voor iedereen, ongeacht religie, geaardheid of geslacht.

Als de politie met een zeer zorgvuldige sollicitatieprocedure, strakke richtlijnen en regelmatige beoordeling 'on the job' in staat is ons dat te bieden, is dat hoofddoekje geen probleem.

Bron: Het Laatste Nieuws / Topics - 25 november 2017
https://www.topics.be/hoofddoek-zeg...xt=mijn-nieuws/

Eigen mening:
Flashback naar de cursus van vorig jaar: de term 'to be in a place' blijft de bovenhand houden op de term 'to be off a place'. Het dragen van een hoofddoek en de waarden waar die voor staan (want ja, het gaat echt wel om meer dan gewoon een sjaaltje) is een statement en bevordert naar mijn mening absoluut de integratie niet. Waarmee ik niet wil stellen dat een moslim(a) klakkeloos de eigen identiteit moet vervangen door onze cultuur. Er zijn aspecten die wel kunnen en aspecten die niet kunnen en wij zijn momenteel te laks met die problematiek aan te kaarten.

Daarnaast ben ik trouwens tegen elke vorm van expliciete religieuze tekens in het dagdagelijkse leven. Religie beleef je persoonlijk. Religieuze tekens en kleren zijn de bouwstenen van groepsdruk en ondermijnen de eigen keuze. Daarmee doel ik ook niet op priesters of imams, maar wel op "gewone" gelovigen zonder religieus beroep. Ik verwijs hierbij naar veel meisjes die een hoofddoek moeten dragen (van hun echtgenoot, familie of vrienden) of die het willen dragen "omdat iedereen in hun omgeving het draagt". Zoals ik al zei, peer pressure.

Wat het artikel zo interessant maakt is dat De Ruijter de problematiek die eronder schuilgaat openlijk aankaart. Het gaat niet louter om de hoofddoek, maar vooral over de persoon die hem wil dragen. Ik sluit mij meer dan 100% aan bij de volgende bewering: "hoe kan een burger er zeker van zijn dat iedere agent de eigen wet zonder enig (religieus) voorbehoud onderschrijft en handhaaft, voor iedereen, ongeacht religie, geaardheid of geslacht". Daarbij openen we opnieuw een discussie: wie 'hoort' er deel uit te maken van de politie? Voor mij is de definitie: iemand die enkel de (in dit geval Belgische) wet toepast en verdedigt, zonder uitzondering en zonder onderscheid in ras, geslacht of geaardheid.

Ik ben van mening dat iemand die pleit voor het integreren van een hoofddoek in zijn functie, zijn/haar religieuze waarden en normen hoger inschat dan de huidige wetgeving. Dan zijn wij wel verplicht om ons af te vragen waar dat ophoudt. De waarden, normen en vooral wetten van het Westen en de Islam staan haaks op mekaar. Hoe zit het dan met de neutraliteit van onze agenten wanneer onder andere homoseksualiteit bestraft moet worden en vrouwen in ontelbare moslimlanden minderwaardig zijn aan de man?
Begrijp mij niet verkeerd: natuurlijk kunnen en mogen moslims deel uitmaken van ons politiekorps. Maar een selectie is nodig, want een politieagent heeft de plicht om de Belgische wet boven eender welk religieuze waarde/norm te kiezen. Ik vraag mij echter af hoeveel praktiserende moslims dit in de realiteit kunnen én willen toepassen.