Over type 1 en type2 diabetes hebben de meesten wel al gehoord. Veel minder besproken is het zogeheten type 3 c. Deze vrij recent ontdekte variant blijft volgens nieuw onderzoek te vaak onder de radar van de artsen, waardoor patiënten niet de gepaste behandeling krijgen en meer risico lopen.

De variant type 3c verwijst naar een vorm van diabetes die ontstaat door problemen met de alvleesklier (pancreas). Dat kan onder meer het gevolg zijn van abnormale weefselgroei, of van chirurgische verwijdering van een deel of de volledige pancreas. Dat bemoeilijkt een normale productie van insuline door het lichaam waardoor diabetes zich ontwikkelt. Tot voor kort ging de wetenschap ervanuit dat dit specifieke type 3c, dat enkele jaren terug werd ontdekt, slechts zelden voorkwam. Nieuw onderzoek stelt die visie nu bij.

Niet herkend door artsen

Onderzoekers in Groot-Brittannië wilden in kaart brengen hoe frequent verschillende subtypes van diabetes eigenlijk voorkomen bij de bevolking. Tegelijk gingen ze na hoe goed huisartsen in staat zijn om het juiste type te bepalen bij hun patiënt. De zorgdossiers van zo'n 2 miljoen Britten werden door de onderzoekers van de universiteit van Surrey uitgebreid onder de loep genomen. Dat leverde een aantal verrassende conclusies op. Het zogeheten type 3c werd door de dokters zeer zwaar onderschat en amper vastgesteld. Zo'n 97,3 % van de mensen die voordien pancreasproblemen hadden gekend, kreeg als diagnose diabetes type 2 mee, terwijl uit hun medisch dossier blijkt dat het om type 3c ging. Zo'n foute diagnose heeft in dit geval ook grote gevolgen. Anders dan bij type 2, hebben mensen met type 3c meestal meteen insulinetherapie nodig, wat ze door de verkeerde diagnose niet kregen. Bovendien hebben mensen met dit type ook meer moeilijkheden om hun bloedsuikerschommelingen onder controle te houden.

Dit derde type bleek bij volwassenen ook helemaal niet zo zeldzaam als gedacht. Volgens de Britse gegevens hebben volwassenen zelfs meer kans om dit type te ontwikkelen dan het zogeheten type 1, waarbij het immuunsysteem zelf de insuline producerende cellen aanvalt. Type 1 komt meestal op jongere leeftijd voor, al kan het ook nog later in het leven opduiken.

Complicaties

De onderzoekers vragen nu meer aandacht voor dit nieuwe type diabetes, zowel bij artsen en zorgverleners als bij patiënten omdat de gevolgen van zo'n foute diagnose niet te onderschatten vallen. Het te laat opstarten van een gepaste behandeling met insuline heeft een grote impact op de gezondheid, zowel op korte als op lange termijn. Dit verhoogt ook de kans op meer complicaties zoals oogaandoeningen, nierproblemen en aangetaste zenuwen.

Bron: Plus magazine 6 november 2017
http://plusmagazine.knack.be/gezond...2354.1507387581

Eigen mening: Ik vind het eigenlijk wel een schande dat men al jaren weet wat diabetes type 3 c inhoudt, maar dat dit in de werkelijkheid nog altijd niet nauwkeurig wordt onderzocht bij de patiënt. Het juiste type diabetes vinden is heel belangrijk! Als de arts het foute type vaststelt bij de patiënt, krijgt hij/zij een verkeerde behandeling voorgeschreven. Dat heeft natuurlijk ook levenslange gevolgen. Als patiënt heb je vertrouwen in je eigen arts en veronderstel je dat hij/zij het juiste type vaststelt. Na het lezen van dit artikel, vind ik dat er veel meer controle moet gebeuren of de artsen wel de juiste types vastleggen bij hun patiënten! Ook over dit nieuwe type mag er van mij meer onderzoek komen om in de toekomst deze problemen te vermijden.

Ik ben het eens met Julie dat er meer onderzoek moet komen naar type 3c. Uit ervaring weet ik dat bloedsuikerschommelingen algemeen, ook bij type 1, moeilijk onder controle te houden zijn. Insuline is dus zeker en vast belangrijk om dit toch te proberen. Meer onderzoek zou naar mijn mening ervoor moeten zorgen dat artsen de verschillende types beter kunnen onderscheiden.
Ik kan wel geloven dat artsen zich kunnen vergissen, zeker omdat type 3c een onbekende variant is. Hierdoor moeten ziekenhuizen naar mijn mening ervoor zorgen dat artsen zich bijscholen en meer te weten komen over deze variant.
Zelf vind ik niet dat er controle op de artsen moeten komen, maar dat artsen hun patiënten beter kunnen opvolgen. Diabetespatiënten blijven bij de vaststelling van hun ziekte ongeveer een week in het ziekenhuis. Tijdens die week moeten ze de patiënt goed opvolgen, zodat er geen vergissingen kunnen gebeuren.