De ongeveer 80 sans-papiers die het Brusselse Hotel Astrid kraken, mogen er nog tot 1 november blijven. Die beslissing heeft Brussels burgemeester Philippe Close (PS) maandagavond bekendgemaakt op de gemeenteraad. Dat is het gevolg van een akkoord tussen de Stad Brussel en erfpachter Borealis Hotel Group.

De krakers van collectief La Voix des Sans-Papiers waren verondersteld om op maandag 25 september het gebouw te verlaten. Erfpachter Borealis Hotel Group had daar bij de rechtbank van eerste aanleg namelijk een ontruimingsbevel voor bekomen.

Maandag kon dat bevel niet uitgevoerd worden, doordat de Brussels politieaanwezigheid niet volstond voor een gehele ontruiming.

Na de vaststelling maandagmorgen van de politie en de deurwaarder dat de krakers het hotel niet wilden verlaten, volgde een verder overleg tussen de politie, Borealis Hotel Group en de Stad Brussel.

‘De Stad Brussel is met de eigenaar een opeising tot gebouw overeengekomen, waardoor de sans-papiers tot woensdag 1 november in het hotel kunnen blijven’, aldus burgemeester Close. Die dag moeten de mensen zonder papieren wel definitief het hotel verlaten.

Bron: De Standaard http://www.standaard.be/cnt/dmf20170925_03094638

Mening: Ik vind persoonlijk de manier waarop de regering dit probleem aanpakt volledig verkeerd. Uiteraard hebben deze mensen een verblijfplaats nodig, maar zendt het wel de juiste boodschap uit als men ze zomaar in dat hotel laat verblijven? Ik denk dat het nu juist belangrijk is om duidelijk te maken dat het kraken van een pand niet mag, waaraan dan ook sancties verbonden zijn. Nu laat je deze mensen zomaar in het hotel verblijven en zendt dat de boodschap uit dat het kraken van een pand helemaal niet verkeerd is en dat er zelfs een beloning volgt, doordat men er nog weken mag overnachten. Zoals ik eerder al zei, moeten we deze mensen natuurlijk een verblijfplaats aanbieden. Dit zou echter, voor mensen zonder papieren, een asielcentrum moeten zijn in plaats van een hotel.
Ondanks dat ik denk dat er sancties moeten volgen, begrijp ik volledig dat deze mensen in een moeilijke situatie verkeren en soms geen andere keus hebben. Hier vind ik dan dat het de taak van de regering is om duidelijke grenzen te stellen en op tijd een oplossing aan te bieden, zodat een situatie zoals deze niet meer hoeft voor te vallen.