Nederland gaat juridische stappen ondernemen om meer duidelijkheid te krijgen over de oorzaak van de busramp in Sierre, deze maand 5 jaar gelezen. Bij dat busongeluk kwamen 22 kinderen en zes volwassenen om het leven. Zes van de schoolkinderen waren afkomstig uit Nederland.

De kinderen en zes volwassenen stierven op 13 maart 2012 toen ze terugkeerden naar België na een skireis. De bus waarin ze zaten, reed tegen een tunnelwand. Volgens de autoriteiten van Zwitserland, waar het ongeluk plaatsvond, reed de chauffeur van de bus niet met opzet tegen die wand en was het ongeluk een gevolg van een flauwte of verstrooidheid.

Maar veel ouders van slachtoffers trekken dat in twijfel. De chauffeur nam namelijk antidepressiva, en sommige ouders denken dat hij onder invloed van die medicatie de bus heeft doen verongelukken. Een (initiële) bijwerking van sommige antidepressiva kan namelijk het krijgen van zelfmoordgedachten zijn. Bovendien gelooft een aantal ouders dat de chauffeur een genetische afwijking had waardoor hij mogelijk suïcidaal werd bij het afbouwen van de medicatie.

Om daar meer duidelijkheid over te krijgen, had Nederlands premier Mark Rutte, na een oproep van de ouders, in oktober van 2016 aan de Zwitserse autoriteiten een bloedmonster van de chauffeur gevraagd.

Genetische afwijking?

Door bloedstalen te verkrijgen, zouden onderzoekers dan via verdere analyse onder andere kunnen zien of de buschauffeur bijvoorbeeld inderdaad een genetische afwijking had en of hij op het moment van het ongeluk antidepressiva in het bloed had. De Zwitserse onderzoekers hebben namelijk enkel het bloed onderzocht op bijvoorbeeld alcohol, drugs of medicijnen. Maar een DNA-onderzoek, om zo’n genetische afwijking te achterhalen, werd niet gedaan omdat het niet toegestaan is door de Zwitserse wet. Maar omdat het onderzoek naar de busramp intussen is afgerond, weigeren de autoriteiten in Zwitserland dat bloedmonster af te leveren.

'Juridische stappen zijn zeer laag'

Daarom zal Nederland die bloedstalen nu via juridische weg proberen te verkrijgen, zo schrijft de Nederlandse krant AD. 'We proberen nu via de juridische weg deze bloedmonsters alsnog te verkrijgen, om de vragen waar ouders nog mee zitten zo goed mogelijk te kunnen beantwoorden', zegt een woordvoerster van Buitenlandse Zaken. 'Een advocaat onderzoekt de mogelijkheden. Als overheid hebben we geen reden om te twijfelen aan het onderzoek van de Zwitsers, maar we willen nabestaanden zo goed mogelijk helpen.'

De weduwe van de chauffeur, Evy Laermans, vindt deze stappen van de Nederlandse overheid ‘zeer laag’, zo reageert ze tegenover AD. 'Het verbaast me niets. Als de regering van Nederland zich geroepen voelt om zich te mengen in een dossier waar ze niks mee te maken heeft, dan moeten ze dat vooral doen.'

Bloedstalen vernietigd

Volgens minister van Justitie Koen Geens (CD&V) zijn de bloedstalen van de chauffeur echter intussen vernietigd. Dat blijkt uit een antwoord van de minister na een vraag van Wouter De Vriendt van Groen. 'Bovendien is het bekomen van een bloedstaal van een derde voor de beoogde onderzoeken ook in strijd met zowel de Zwitserse als de Belgische DNA-wetgeving', zei Geens nog.

Eigen mening:
Voor het verwerkingsproces van de nabestanden denk ik dat het goed is dat ze precies weten wat de oorzaak is. Nu leven ze al jaren in onzekerheid. In vele gevallen hebben ouders hun kind verloren nog voor dat zijn/haar leven werkelijk begonnen was. Ik denk dat ze dus recht hebben op de waarheid.
Daarnaast vind ik het zeer eigenaardig dat mensen met depressieproblemen nog de verantwoordelijkheid kunnen hebben over zo een grote groep mensen. Er wordt zelf in het artikel aangehaald dat het afbouwen van de medicijnen zelfmoordneigingen met zich kan meebrengen. In dit geval zou zo niet alleen de buschauffeur, maar ook een hele hoop kinderen in gevaar komen.
Tenslotte vind ik het ook zeer eigenaardig dat de bloedstalen van de buschauffeur zijn vernietigd zonder dat er echt een doorbraak is geweest in het onderzoek. Ik denk dus dat de ouders nooit een antwoord zullen krijgen op hun vragen.

Bronvermelding:
• De Standaard
• Gepubliceerd: 10/03/2017 om 8:10
• Geraadpleegd: 10/03/2017 om 9:15
• http://www.standaard.be/cnt/dmf20170310_02772685