Papa vertelt Twitter dat zoon pop wil, en schrikt van reacties

Guillaume Champeau klaagde in een tweet de stereotiepe speelgoedbrochures aan, die zijn zoon er bijna van weerhielden om een pop te vragen. Zijn boodschap kreeg eerst veel bijval, maar dat bleef niet duren. ‘Ik heb nu met mijn eigen ogen gezien hoe ingeburgerd homofobie is. We hebben veel werk voor de boeg.'

Guillaumes vierjarige zoon wou dit jaar voor het eerst zijn eigen cadeaulijst maken voor kerstmis. Samen met papa bladerde hij door de brochure van de speelgoedwinkel. Toen de jongen bij de roze pagina’s kwam, vroeg hij of die spullen voor meisjes bedoeld waren, gezien de kleur van de pagina’s. ‘Zonder te veel na te denken antwoordde ik: ze zijn vooral bedoeld voor meisjes, maar je mag ze ook hebben als je wil, ze zijn ook voor jongens bedoeld’, vertelt Guillaume op zijn blog, die ondertussen vlot gedeeld wordt op sociale media.

Enkele dagen later vroeg de jongen aan de eettafel opnieuw ‘of poppen enkel iets voor meisjes zijn’. ‘Toen besefte ik pas dat hij zelf een pop wou, maar dat hij het gevoel had dat hij er als jongen geen recht op had’, vertelt Guillaume. Toen zijn ouders vroegen welke pop hij wou, vertelde de jongen met een grote glimlach over de Koningin van de Sneeuw en de Regenboogbarbie. ‘Dat had hij voor zichzelf gehouden.'

‘Salvo aan beledigingen’

Guillaume deelde zijn ervaring in een tweet. ‘Ik vond het symbolisch voor het effect dat de kleuren roze en blauw kunnen hebben in een kerstcatalogus, en voor de verantwoordelijkheid van de winkels.’

Diezelfde avond nog kreeg Guillaume veel positieve reacties en zijn tweet werd uiteindelijk honderden keren ‘geretweet’. De volgende dag keerde de stemming echter. ‘Ik zag plots een salvo aan beledigingen en homofobe uitspraken passeren.’

De reacties gingen van ‘je zoon is een vuile homo’ over ‘als ik je zoon zie, krijgt hij een penalty in zijn gezicht’, tot ‘maak van hem een fatsoenlijke jongen, koop hem een Power Ranger’. Eén iemand vond zelfs dat hij de jonge vader in een privébericht moest aanspreken over diens ‘complex’.

Guillaume wil niet dat die boodschappen gecensureerd worden. ‘Het is belangrijk dat idioten hun mening kunnen geven, anders weten we niet dat ze bestaan en weten we niet hoe we hen van antwoord moeten dienen. Dit maakt hen zichtbaar.’

‘Waar moeten we beginnen?’

‘Als heteroseksueel heb ik nooit met homofobie te maken gehad’, gaat Guillaume verder. ‘Maar nu heb ik het met mijn eigen ogen gezien. Ik heb ook gemerkt in welke mate het ingeburgerd is en dat maakt me erg ongerust. Nogmaals: ik vind censuur contraproductief. Maar we hebben veel werk voor de boeg. Waar te beginnen?’

‘PS: Belangrijk om te verduidelijken. De Kerstman heeft uiteraard een bestelling gekregen voor een pop’, besluit de jonge vader.

Bron: DS 15/12/2016 http://www.standaard.be/cnt/dmf20161215_02628422

Mening: Ik ben van mening dat met poppen spelen niet in verband staat met homofilie. Net zoals meisjes moeten kunnen spelen met auto's. Het is goed voor hun ontwikkeling, meisjes leren technische aspecten en jongens leren sociale vaardigheden. Als volwassenen moeten meisjes ook met auto's rijden, zou het fijn zijn dat er meer meisjes in wetenschappelijke richtingen en beroepen terecht komen, want zij kunnen hier ook in uitblinken en jongens moeten ook helpen met de opvoeding van hun kinderen en mogen gerust kiezen voor een job als verpleger als zij hierin hun roeping vinden. We willen allemaal dat onze kinderen gelukkig zijn, ze voor hun eigen mening kunnen uitkomen en dat ze goed voorbereid zijn op de maatschappij, maar door maatschappelijke druk worden er soms verkeerde signalen gegeven door bepaalde personen.

Ik sluit me gedeeltelijk aan bij Femke. voornamelijk volgende passage:


Dat is alles waar je vandaag de dag nog om kan vragen: dat je kind gezond en gelukkig is. Is je zoontje gelukkiger met een barbiepop dan eentje van zijn favoriete superheld? Laat hem dan zijn gang verdorie gaan. De eerste argumenten die homofoben aanhalen als verantwoording voor hun reactie zijn dat het 'tegen de natuur' gaat en 'dat jongens zich met jongensdingen moeten bezighouden'.

Wat gaat er meer tegen de natuur in: je dusdanig mengen met de opvoeding van andermans kind dat een bepaald luik van diens persoonlijkheid niet meer mag ontwikkelen of een persoon laten groeien tot een completer (en ja, mogelijk homosexueel) persoon?

Als er één ding compleet voorbijgestreefd is, is het dat jongens en meisjes anders opgevoed worden. We leven niet meer in de jaren '30, waar alle jongens in de zaak van papa of het klooster gingen en alle meisjes de was en de plas leerden doen. We leven dus ook niet meer in een maatschappij waar een jongen veroordeeld mag worden om liever met een pop te spelen of een meisje omdat ze wil gaan voetballen.