De Europese staatshoofden en regeringsleiders voorzien geen belangrijke rol voor het Europees Parlement in de brexit-onderhandelingen.

Het thema kwam even aan bod tijdens de top van Europese staatshoofden en regeringsleiders in Brussel.

Ten laatste tegen eind maart wil de Britse premier Theresa May de onderhandelingen over het vertrek van haar land uit de Europese Unie opstarten. Na het vertrek van May bespraken de leiders hoe ze het gigantische onderhandelingswerk met Londen willen organiseren. "We keurden de organisatorische structuur goed, met de Europese Raad (de vergadering van de staatshoofden en regeringsleiders, nvdr) die de politieke controle over het proces behoudt en de Europese Commissie als onderhandelaar, en Michel Barnier als hoofdonderhandelaar van de Commissie", kondigde Europees president Donald Tusk aan.

'Secundaire rol'

In de aanloop naar de top had het Europees Parlement bij monde van hoofdonderhandelaar Guy Verhofstadt fel protest aangetekend tegen de secundaire rol die de instelling in de onderhandelingen krijgt toebedeeld. Verhofstadt herinnerde eraan dat ook het halfrond de uiteindelijke deal met de Britten moet goedkeuren. Niettemin kwam er donderdagavond een kleine tegemoetkoming. Het parlement mag mee aan tafel schuiven wanneer de sherpa's van de regeringsleiders de vergaderingen van de Europese Raad voorbereiden en de Commissie moet het parlement regelmatig informeren. "Dat is misschien niet genoeg, dat kan ik begrijpen, maar ik denk dat dit een constructieve methode voor onze samenwerking zal zijn", stelde Tusk.

bron: http://www.knack.be/nieuws/wereld/b...mal-790557.html

Mening: Eind maart lijkt me wat laat, niet? De eerste reactie was om meteen, snel en efficiënt te onderhandelen bij de Brexit. Als we de zaak niet op gang trekken en zelf het voortouw nemen, zal Europa zich zwak tonen (in de zin dat ze de UK niet willen loslaten). Het is en blijft imperatief dat Europa zich als één front opstelt en genadeloos onderhandelt. Dat wil niet zeggen dat we in onze eigen voeten moeten schieten en alle handelscontacten etc. verbreken, maar wel geen toegevingen doen waar de EU zelf geen baat bij heeft.

Gedane zaken nemen geen keer. Daar heeft Theresa May zich ook bij neergelegd, maar ik hoop dat de Britten snel genoeg wakker worden uit hun megalomane dagdroom dat ze terug kunnen naar de tijden van het gemenebest. Die wake-up slap zal hard aankomen, maar ik geloof wel dat dat ertoe leidt dat de Britten een dankbaarder lidmaatschap zullen gaan zoeken.