Toen een lokaal talentenbureau op zoek was naar een model voor kinderkleertjes, stuurde Megan Nash een tijd geleden foto’s in van haar zoontje Asher. Niet veel later kreeg ze te horen dat het jongetje met het syndroom van Down niet voldeed aan de criteria. Nu, heeft Asher toch zijn eerste modellenwerk achter de rug.

Ondanks de professionele foto's van haar vijftien maanden oude zoontje die ze had ingestuurd, kreeg Megan Nash niet het gehoopte antwoord van het talentenbureau. Volgens het bureau voldeed het jongetje niet aan de criteria. Toen Nash meer uitleg vroeg kreeg ze te horen 'dat geen enkel bedrijf een kind met een handicap in de reclamecampagne zou willen'.

Gefrustreerd postte ze de foto’s van haar zoontje op de Facebookpagina ‘Changing the Face of Beauty’. Daarbij schreef Nash een bericht dat vele kledingmerken waarschijnlijk niet beseffen dat foto’s van kinderen met een handicap nooit aanvaard worden voor een casting. 'Maar wij geven niet op! Deze knappe jongen is klaar om te tonen wat #changingthefaceofbeauty is', schreef ze.

Groot succes

'Er zijn drie redenen waarom het belangrijk is mensen met een handicap op te nemen in reclamecampagnes', vertelde Nash aan CNN. 'Ten eerste willen mensen met een beperking betrokken worden bij de alledaagse dingen. Ten tweede is aanvaarding zeer belangrijk. Zonder mijn zoon en andere mensen met een handicap te aanvaarden, kunnen ze nooit helemaal opgenomen worden in de maatschappij. De derde reden is respect. Door hen op te nemen in reclamecampagnes, toon je dat deze mensen evenveel waard zijn als eender wie.'

De foto’s en het verhaal werden opgemerkt door de baas van het kinderkledingmerk OshKosh Kids. Zij boden Asher al snel aan om voor hen in de spotlights te komen schitteren. De eenjarige had er duidelijk plezier in en zijn schattige foto’s zijn alvast een groot succes.


Bron: De Standaard, Jongetje met syndroom van Down dan toch model, 6/12/2016, http://www.standaard.be/cnt/dmf20161206_02611370

Eigen mening:
Mensen met een beperking verdienen toch dezelfde rechten als mensen zonder handicap.
We moeten deze mensen inderdaad betrekken bij de alledaagse dingen en het is dan ook zeer belangrijk dat ze in de maatschappij aanvaard worden.
Voor mensen met een handicap is het heel belangrijk dat ze zich niet benadeeld voelen, dat ze betrokken worden bij de alledaagse dingen in onze maatschapij en dat ze een job kunnen uitoefenen die aangepast is aan hun kwaliteiten. Volgens mij moeten er nog veel stappen gezet worden, maar dit is toch al een heel goed begin. Het zou misschien al helpen als onze maatschappij mensen met een handicap gaat aanvaarden zoals ze zijn.