Liesbeth Kennes is sociaal pedagoog en oprichtster van 'Wij spreken voor onszelf', een platform voor slachtoffers van seksueel geweld.


Wat ging vooraf? Het Nederlandse mannenblad Esquire publiceerde een digitaal artikel –De 31 vrouwen die elke man een keer moet hebben gehad – waarin het vrouwen tot lustobject herleidde en zelfs verkrachting normaliseerde. Na een storm aan protest door vrouwen én mannen, besloot Esquire de beruchte tekst offline te halen.

Quotenet, dat het artikel van Esquire had overgenomen, deed dat echter niet. In een reactie motiveren ze die beslissing. Ze zeggen nergens op te roepen tot verkrachting. Ze zeggen inderdaad niet "verkracht eens iemand", maar dat is wel de boodschap áchter hun artikel.
Kleuters

Woorden zijn betekenisdragers. Als je een kleutertje zegt dat bloemetjes uit iemands hof plukken super grappig is, dan zeg je inderdaad niet letterlijk "pluk ze maar, de bloemetjes", maar dan is dat wel de impliciete boodschap die de kleuters in kwestie zullen onthouden. Dát is het probleem van verkrachtingscultuur: het zit in de boodschap áchter dergelijke artikels. Zo is de achtste vrouw die elke man moet gehad hebben “een Dronken Dolly.” Hoe gaat dat in zijn werk, vraagt u zich af. Wel, “ze stelde zich voor, maar je kon haar naam niet goed verstaan. Jullie liepen naar huis, maar ze struikelde over de stoeprand. Je hielp haar de trap op. Het lukte niet om haar broek soepel uit te doen. Ze viel halverwege in slaap. De katerlucht zal niet te harden zijn. Maar vanavond telt dat allemaal niet – je bent op een missie."
Toestemming


Zowel zware dronkenschap als slapen, maakt dat een vrouw (of man!) geen toestemming kan geven tot seksuele betrekkingen

Wat is de boodschap achter 'nummertje acht'? De vrouw in kwestie was zo dronken dat ze haar eigen naam niet meer kon articuleren, zo dronken dat ze over de stoeprand struikelde, zo dronken dat ze de trap zelf niet meer op kon lopen, zo dronken dat ze zichzelf niet uitgekleed kreeg. Ze was dus zo dronken dat ze niet in staat was om toestemming te kúnnen geven voor seks. De strafwet (althans in België) stelt dat er bij verkrachting sprake is van het ontbreken van toestemming tot seksuele betrekkingen en die "toestemming is er met name niet wanneer de daad is opgedrongen door middel van geweld, dwang, bedreiging, verrassing of list of mogelijk is gemaakt door een onvolwaardigheid of een lichamelijk of een geestelijk gebrek van het slachtoffer". En zowel zware dronkenschap als slapen, maakt dat een vrouw (of man!) geen toestemming kan geven tot seksuele betrekkingen. Met iemand die niet over zijn/haar gewoonlijke capaciteit beschikt ‘seks’ hebben is dus verkrachting.

Maar dat maakt niet uit voor de hypothetische man in kwestie: die moet en zal zijn kwakje kwijtraken en hij heeft al zoveel moeite gedaan voor deze dronken, gemakkelijke stoot dat hij zijn recht kan opeisen. Dat ze zo dronken is maakt niet uit, dat ze slaapt ook niet. Hij is een verkrachter en dit artikel - beste kerels van Quotenet - is verkrachtingspropaganda.

In een aanpassing van het artikel achteraf probeerde Quotenet het af te doen als seks met instemming van beide dronken partners met een tussenhaakjes: "vanavond telt dat allemaal niet – je bent op een missie. (Maar ja, ook jij valt ronkend in slaap)." Ook daarover is eigenlijk geen discussie (nodig). Een dronken chauffeur die een vrouw van de baan maait, zal geen excuus vinden in zijn dronkenschap. Dat de vrouw zelf dronken was en daardoor niet zo snel kon wegspringen als in niet dronken toestand, doet er niet toe.
Haatheks

Wanneer ik dit publiek aan de kaak stel, maakt dat van mij – aldus Quotenet – een haatheks. Een haatheks? "De zeurende moreel verongelijkte haatheks (..) speurt de ganse dag naar seksisme, omdat ze zich daarmee kan profileren bij haar vriendinnen. Maar op een dag kan ze het niet meer aan en is haatseks met de haatheks het enige dat haar tot bedaren kan brengen."

Met andere woorden, mensen als mijzelf die strijden tegen seksueel geweld, die uren besteden aan het ondersteunen van slachtoffers, het opleiden van politie en parketmagistraten, in het neerpennen van stukken voor de krant en voorlichting bij jongeren te organiseren, moeten met seks tot bedaren worden gebracht.

Wat u schrijft, Quotenet, is geen satire, het is geen (slechte) humor. Het is verkrachtingscultuur.

Eigen mening: Ik ben het volledig eens met de mening van Liesbeth Kennes. Vele mensen denken nu waarschijnlijk 'wat maakt het uit, laat ze toch doen, het is maar voor te lachen'. Ja, dit is iets dat grappig wordt voorgesteld, maar dat maakt het niet minder kwetsend. Vrouwen worden in het artikel omschreven als een lustobject, puur voor dat en niet meer. Ik ben blij dat Liesbeth haar mening geeft terwijl andere mensen, met dezelfde mening, stilletjes zwijgen. Er wordt niet letterlijk gezegd dat je iemand moet verkrachten, maar een lijst van vrouwen die je 'moet gehad' hebben afgaan, met duidelijk instructies, wijst wel naar verkrachting. Ik ben blij dat men het artikel van de site heeft gehaald. Hopelijk dringt ook bij de makers de publieke opinie door.

Bron: DS 25/10/2016 http://www.demorgen.be/opinie/deze-...ltuur-b51201c5/