Het Amerikaanse gerecht heeft donderdag een voormalige marinier vrijgesproken, nadat die 33 jaar onschuldig in de cel had gezeten voor de verkrachting van een vrouw en de moord op haar echtgenoot in 1982.

De beslissing van het hooggerechtshof van Virginia brengt mogelijk opnieuw de zeer actuele discussie op gang rond de gaten in het Amerikaanse juridische systeem. Dat wordt ervan beschuldigd voorrang te geven de opsluiting van verdachten, en een “klassenjustitie” na te streven.

Keith Harward werd ervan verdacht te zijn binnengedrongen in een woning in Newport News (Virginia) en daar de vader van het gezin met een breekijzer te hebben vermoord en zijn echtgenote te hebben verkracht, terwijl de drie kinderen in de kamer naast hun ouders aan het slapen waren. Uit een expertenverslag bleek dat een bijtafdruk die de vrouw kreeg overeenkwam met het gebit van Harward, en hij werd veroordeeld tot een levenslange celstraf.

Meer dan dertig jaar na de feiten werd die bevinding tegengesproken door een nieuw expertiseverslag, waardoor de nu 59-jarige gevangene vrijgesproken werd. Harward had zelf steeds volgehouden dat hij onschuldig was. Uit DNA-onderzoek dat in 2015 werd aangevraagd, blijkt nu dat de moord en verkrachting gepleegd werden door een andere marinier, die ondertussen overleden is in de gevangenis, waar hij een straf uitzat voor een andere misdrijf.

Het hooggerechtshof heeft de onmiddellijke vrijlating geëist van de man.

In 2015 werden in de VS 149 mensen onschuldig verklaard die foutief werden veroordeeld, wat doet vermoeden dat er duizenden mensen onterecht in de gevangenis zitten wier onschuld nooit bewezen wordt. Deze gevangenen zaten gemiddeld 14,5 jaar onterecht in de cel.

Bron: De Standaard, 8 april 2016
Mening: Dat zo'n zaken nog steeds gebeuren begrijp ik niet. Deze man is zo goed als heel zijn leven, gewoon kwijt. Op zich vind ik een bijtafdruk goed bewijsmateriaal, maar ik begrijp niet waar het hier zo is kunnen mislopen. Als er bewezen wordt dat dat zijn bijtafdruk is, en jaren later blijkt van niet, hoe goed is het dan ooit bewezen geweest? Dan was dat toch geen bewijs? Dan zat er toch een fout in het bewijs?

Ik heb vorig schooljaar een gelijkaardig artikel gepost.(http://www.standaard.be/cnt/dmf20141122_01390420) Ik vind het zo onrechtvaardig dat mensen onschuldig in de gevangenis moeten. Het gaat hier niet om een paar maanden. Nee, het gaat hier om vele jaren. Jaren waarin de onschuldige mensen nog zoveel van de wereld konden zien en konden genieten van het leven. Wat heeft deze man nu nog? We weten niets van zijn familie. Als hij die nog heeft, willen ze hem dan nog wel zien? Het imago van iemand kan zo snel aangetast worden. Het ergste van al, vind ik, dat ze pas na meer dan dertig jaar kunnen zeggen: 'Oei, meneer, u zit eigenlijk al drieëndertig jaar vast en u bent eigenlijk niet schuldig aan een verkrachting van een vrouw en de dood van haar echtgenoot.' Ik stel mij vragen bij het onderzoek dat gevoerd werd. Nu pas komen ze erachter dat de bijtafdruk van iemand anders. Oké, hij zat ook in de gevangenis, maar niet voor deze feiten. Hoe voelt de man zich nu? Hij moet zijn leven opnieuw beginnen, terug van nul. Ik zou het niet willen meemaken.