Sebastian Daloze (24) en Romain Minne (20) staan vanaf maandag 11 april voor het hof van assisen van Henegouwen terecht wegens poging tot diefstal van verdovende middelen met als verzwarende omstandigheid dat een dubbele doodslag gepleegd werd om de diefstal mogelijk te maken of te verdoezelen.

In de nacht van 20 op 21 november 2013 werd de brandweer rond 4.15 uur opgeroepen voor een brand in een appartement in La Louvière (in de rue du Moulin). Nadat de brandweermannen het vuur bestreden hadden, vonden ze in het appartement twee lichamen op een slaapbank. Nathalie Brogniez (40) was bezweken aan een zwaar schedeltrauma, zo bleek uit het medisch onderzoek. Haar vriend Jean-Marc Van Dyck (41) was gekeeld. De branddeskundige ontdekte verscheidene vuurhaarden in het appartement en concludeerde dat de brand een enscenering was.

Aan de hand van telefoonanalyses, DNA-onderzoek en beelden van videobewaking in de wijk konden de twee verdachten geïdentificeerd werden. Nathalie Brogniez had die nacht met Minne gebeld en meermaals met Daloze. Volgens getuigen bracht Daloze veel tijd bij het paar door. Op de trap naar het appartement van de slachtoffers werden handschoenen gevonden met DNA van de twee verdachten. Bij Daloze lagen kleren met bloed van Brogniez.

De twee jongemannen bekenden de feiten. Ze wilden een zak met cannabis stelen die bij de buurman van de twee veertigers lag. Brogniez en Van Dyck moesten vermoord worden voordat de buurman om het leven kon worden gebracht, zeiden ze. Daloze was na de feiten naar Duitsland gevlucht, waar hij in februari 2014 gearresteerd werd.

Vrijdag werd de jury voor het proces samengesteld. Die bestaat uit acht vrouwen en vier mannen. Zij krijgen op het proces een bijkomende vraag over moord gevolgd door brandstichting. Het proces zou een week duren.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160325_02203642
Eigen mening: In wat voor een samenleving leven we als zulke feiten gepleegd worden. De jongemannen hebben de feiten ondertussen al bekend, maar wat ik graag zou weten is in hoeverre zij bereid zijn om, in dit geval een zak met cannabis, te stelen. Het triestige aan het verhaal is dus dat die grens enorm ver ligt. De motivatie om het te stelen en de drang naar cannabis moet verschrikkelijk hoog liggen. Want een moord bega je toch niet zomaar. En om zaken als deze in de toekomst te vermijden, waarop we dus leren uit de fouten, zouden we tot de oorsprong van die actie moeten gaan. Een zoektocht moet worden gehouden naar die drang naar cannabis. Hoe is dat bij deze twee jongens zo groot geworden, dat ze ervoor zelfs 'over lijken' zouden gaan? En misschien nog belangrijker, hoe kunnen we dit oplossen naar de toekomst toe? Want dit is niet het eerste voorval van diefstal met moordslag, en het zal zeker en vast ook niet het laatste zijn. Het is spijtig, maar zulke tragedies zullen zich blijven voordoen. En om dat, traag maar duidelijk, tegen te gaan, zetten we weer een stap in de goede richting tot verbetering van de samenleving. Want ik vind het triestig dat mensen zo snel verslaafd zijn en dat het moeilijk is om nee te zeggen tegen een verslaving. De lijn trekken en zeggen, nee ik stop er mee, is zeer moeilijk voor mensen met een verslaving. En dit kan met opvoeding worden meegegeven, maar die drang kan anderzijds ook door, een slechte, opvoeding ontstaan. Dus de zoektocht naar het begin van deze actie, ligt dieper dan we ons kunnen voorstellen. Vandaar dat opvoeding en omgang met mensen vaak een invloed heeft op zulke zaken.
Kortom is het triestig dat zoiets gebeurd.