Lang lopen doet de hersenen krimpen

Bewegen is gezond, dat staat als een huis. Maar ook bij sport blijkt de uitdrukking ‘overdaad schaadt’ van toepassing te zijn. Onderzoekers van de Universiteit van Ulm ontdekten immers dat de hersenen van langeafstandslopers krimpen.

Langeafstandslopers zijn in dit geval ook echt langeafstandslopers. Het onderzoek keek naar deelnemers van de ‘Trans Europe Foot Race’, een ultramarathon die begon in Bari, in het zuiden van Italië en eindigde in Noordkaap, in het noorden van Noorwegen. De lopers legden 4.485 kilometer af op 64 dagen.

Onderzoekers van de Universiteit van Ulm keken om de 900 kilometer naar de lichaamsveranderingen van 44 lopers. Daarvoor maakten ze MRI-scans van de benen, de voeten, het hart, de hersenen en het bloedvatenstelsel. Daarnaast analyseerden ze bloed- en urinestalen.

In de eerste 2.500 kilometer van de race stelden de onderzoekers vast dat het kraakbeen in de gewrichten van de lopers versleet. Opmerkelijk is echter dat het kraakbeen zich nadien opnieuw herstelde, ondanks dat de deelnemers in beweging bleven. “Ik dacht dat kraakbeen zich enkel kon herstellen in rust”, verduidelijkt Uwe Schütz, hoofdauteur van de studie, aan New Scientist. “Voor het eerst tonen we aan dat kraakbeen ook kan regenereren tijdens het lopen.”

Sport is ook gezond voor je hersenen, aangezien beweging depressies en dementie kan voorkomen. Een ultramarathon blijkt echter niet voordelig. De onderzoekers zagen immers dat de hersenmassa van de atleten met 6% was afgenomen na de race.

De onderzoekers hebben er meerdere verklaringen voor. Extreme vermoeidheid en ondervoeding kunnen een rol spelen, maar Schültz legt de schuld bij een tekort aan stimulatie. Het hersengebied dat verantwoordelijk is voor visuele verwerking lijkt immers het hardst te lijden onder een ultramarathon. Gedurende 64 dagen zien de lopers immers niet veel meer dan wegen. Andere wetenschappers opperen dan weer dat de hersenen zich reorganiseren zodat er meer energie gaat naar het gebied dat verantwoordelijk is voor motivatie.

“Het is moeilijk om dit juist te verklaren. Zes maanden later zijn de hersenen volledig hersteld”, besluit Schültz, die toevoegt dat lopers die deelnemen aan gewone marathons niet kampen met dezelfde effecten.

Bron: Metrotime; ( http://nl.metrotime.be/2015/12/07/m...rsenen-krimpen/ )
Datum: 07/12/2015

Eigen mening: Dat duursport niet goed was voor het hart had ik al wel eens gelezen, dat het ook slecht zou zijn voor de hersenen is nieuw. Het is wel goed dat de hersenen terug herstellen, maar zes maanden is een lange herstelperiode. Ik ben ervan overtuigd dat deze lopers in de zes maanden van herstel, nog trainen en andere wedstrijden lopen. Het is dus mogelijk dat dit herstel wordt gehinderd en dat er blijvende gebreken kunnen ontstaan. Of ik gelijk heb weet ik niet, ik hoop alleszins van niet. dit zou verder onderzocht moeten worden.

Net zoals Herman had ik geen idee van het verband tussen lopen en de veranderingen in de hersenen. Natuurlijk gaat het hierbij om sporters die haast niets anders doen dan lopen. Iemand die elke ochtend gaat joggen om fit te blijven, zal geen hinder ondervinden. Professionele sporters die elke dag lange afstanden moeten lopen, kunnen niet anders. Als ze dit niet doen, zullen ze hun functie verliezen. Misschien kan er wel een manier gevonden worden om hersenschade te voorkomen. Dit lijkt mij een uitdaging voor de wetenschap. Nu ga ik er persoonlijk niet over wakker liggen. Als we onszelf over alles wat over de gezondheid in de media komt zorgen moeten maken, is het leven geen leven meer.