ZIEKENHUIS MAG EUTHANASIE OF ABORTUS WEIGEREN, ZEGT AARTSBISSCHOP

De Kesel onder vuur na uitspraken euthanasie

De mening van aartsbisschop De Kesel dat katholieke ziekenhuizen het recht hebben om te beslissen dat ze geen euthanasie of abortus toe¬passen, is problematisch. Dat zeggen niet alleen de politieke partijen N-VA, Open VLD en SP.A, maar ook ¬euthanasie-expert Wim Distelmans.

Amper twee weken na zijn aanstelling krijgt aartsbisschop Jozef De Kesel de politiek over zich heen. Aanleiding is een interview zaterdag in Het Belang van Limburg. Gevraagd naar zijn standpunt over euthanasie en abortus, zegt De Kesel dat katholieke instellingen ‘het recht hebben om te beslissen dat we dat niet doen’. Hij geeft ziekenhuizen als voorbeeld en voegt eraan toe: ‘Je bent niet vrij om te kiezen als er maar één keuzemogelijkheid is’.

De euthanasiespecialisten van N-VA, Open VLD en SP.A reageren geschokt. ‘De katholieke instellingen leven van subsidies en moeten de wet volgen’, zegt Vlaams parlementslid Jean-Jacques De Gucht (Open VLD). De politici hebben er geen probleem mee dat De Kesel persoonlijk een tegenstander is van euthanasie of abortus, ‘maar hij maakt een serieuze denkfout door het op het niveau van de instellingen te trekken’, zegt Kamerlid Valerie Van Peel (N-VA). ‘Een individuele arts kan niet verplicht worden om euthanasie uit te voeren, maar elke instelling moet aan patiënten die daarvoor in aanmerking komen wel de mogelijkheid bieden.’

Problematisch
Ook hoogleraar en voorzitter van de Federale Commissie Euthanasie Wim Distelmans vindt de uitspraak van De Kesel niet kunnen. ‘De meerderheid van de ziekenhuizen en woon-zorgcentra in Vlaanderen is vandaag nog altijd katholiek. Als daar het recht op euthanasie wordt afgewezen, dan is dat problematisch.’

Aartsbisschop De Kesel wenste gisteren niet te reageren.

Een uitspraak van de aartsbisschop hoeft nog niet te betekenen dat alle katholieke instellingen zich daarnaar schikken. ‘In onze maatschappij is ondertussen een breed draagvlak ontstaan voor abortus en euthanasie, ook bij katholieken’, zegt Kamerlid Maya Detiège (SP.A). ‘Maar net dat maakt de uitspraak van de leider van de Belgische kerk zo onbegrijpelijk.’ De Gucht noemt het ‘wraakroepend dat iemand anno 2015, een kwarteeuw na de wet op abortus, nog dergelijke uitspraken doet. In de praktijk betekent dit dat hij patiënten in de kou zet. Want in veel regio’s hebben die weinig keuze over naar welk ziekenhuis ze gaan. De Kesel zegt dat je als instelling niet vrij bent als er maar één mogelijkheid is, maar dat is natuurlijk de wereld op zijn kop: als ziekenhuizen weigeren, dan pas heeft de patiënt geen keuze.’

Het aantal katholieke instellingen met een duidelijke richtlijn om geen euthanasie uit te voeren, is wellicht beperkt, maar volgens Distelmans worden wel allerlei andere obstructies gebruikt. ‘Sommige ziekenhuizen bepalen bij wijze van vertragingsmanoeuvre dat hun ethische commissie zich daarover moet uitspreken, terwijl de vraag om euthanasie iets is dat zich louter afspeelt tussen arts en patiënt. In veel ziekenhuizen worden patiënten die vragen om euthanasie ook richting palliatieve sedatie geleid, een kunstmatige coma tot aan het overlijden.’

Klacht
Patiënten die geconfronteerd worden met een weigering kunnen een klacht indienen, maar tot op vandaag is dat nog maar één keer gebeurd. ‘Voor oudere of verzwakte patiënten die wachten op hun levenseinde is dat doorgaans niet de prioriteit’, zegt Distelmans. ‘Vaak zit er niets anders op dan het ziekenhuis of woon-zorgcentrum te verlaten en bij een andere arts aan te kloppen.’

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20151227_02039589

Eigen mening:
Ik vind de heisa rond deze uitspraak een klein beetje overroepen. Naar mijn mening is dit een spel om te laten zien wie het meeste macht heeft. De politiek wil hier laten zien dat zij nog steeds de macht heeft om zaken te verbieden of goed te keuren en dat een (aarts)bisschop enkel maar meningen mag vormen. Ook ligt dit volgens mij gevoelig omdat het onderwerp ‘euthanasie’ nog niet zo lang geleden uit de taboesfeer is gehaald.
De aartsbisschop heeft hier een duidelijke mening gevormd rond euthanasie, die ik in zijn functie ook begrijp. Hij vertrekt vanuit een christelijke visie. Ook de politieke standpunten begrijp ik. Maar zij vertrekken vanuit andere standpunten. Dit is een discussie die niemand kan winnen, aangezien het over meningen gaat. Niemand zijn mening is goed of fout. Ik begrijp de verschillende ministers die zeggen dat De Kesel het niet mag opentrekken naar instellingen toe, maar het is en blijft zijn mening. En voor die mening mag hij ook uitkomen, moet hij ook uitkomen. Het is niet omdat hij vandaag zijn mening verkondigt dat morgen alle katholieke instellingen zich gaan schikken naar dat idee. In plaats van het spelletje: wie roept het hardst zijn mening, kunnen de verschillende partijen beter eens samen rond de tafel gaan zitten. Uit zulke discussies kunnen beide partijen rijker worden. Ze moeten elkaars mening niet gaan overnemen, enkel begrijpen. Daar hebben beide partijen enkel iets bij te winnen.
Mijn standpunt omtrent euthanasie ligt ook niet in de lijn van aartsbisschop De Kesel, maar ik begrijp hem wel. Naar mijn mening mogen mensen niet lijden. Wanneer er een moment is aangebroken dat het voor mensen geen zin meer heeft om hun lijdensweg te rekken, moeten ze hun lot zelf in handen kunnen nemen. Ik vind dat alle betrokken partijen er baat bij hebben dat iemand geen pijn lijdt!