De impact van racisme op kinderen wordt onderschat, stelt de coalitie van 26 organisaties die actief zijn rond kinderrechten. De Kinderrechtencoalitie heeft vandaag in Muntpunt in Brussel haar aanbevelingen voorgesteld in aanwezigheid van minister van Jeugd Sven Gatz (Open VLD). De organisaties pleiten opnieuw voor een gecoördineerd actieplan tegen racisme.

"Verhalen en ervaringen van kinderen met discriminatie en racisme worden niet altijd ernstig genomen", zegt Farah Laporte, coördinator van de Kinderrechtencoalitie. "Ze krijgen te vaak te horen: het was toch niet zo bedoeld, trek je het niet aan, reageer er best niet op. Toch zijn de gevolgen van ervaringen met discriminatie en racisme zeer ernstig. Ze kunnen leiden tot gevoelens van minderwaardigheid, constante stress, trauma's en depressie."

In de nasleep van de recente aanslagen tekenen de tegenstellingen in onze maatschappij zich volgens de coalitie nog scherper af. "We zien nu al dat kinderen en jongeren met een migratieachtergrond meer geconfronteerd worden met racisme", klinkt het.

De organisaties pleiten voor een gecoördineerd actieplan met zowel acties rond mentaliteitswijziging, preventie, sanctionering als herstel voor alle levensdomeinen van kinderen, jongeren en volwassenen. Participatie van kinderen en jongeren bij de opmaak van een dergelijk plan zou cruciaal zijn.

Bron: De Redactie; 3 december 2015; (http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/binnenland/1.2513825)

Mening: Ik vind dat dit zeker een probleem is dat moet worden behandeld. Wanneer dit niet gebeurt, kan dit nog serieuze gevolgen hebben voor onze maatschappij en zullen de verschillende terreurdreigingen van vandaag de tijd nog maar het begin zijn. Wanneer zulke kinderen niet met de situatie kunnen omgaan en zich tegen elkaar gaan keren is er geen einde meer aan. Ik vind het dan ook een zeer goed idee om zowel kinderen als volwassenen aan te spreken en hun op het rechte pad te zetten. Een gemengde wereld is nu eenmaal een feit en daar zal weinig of geen verandering meer inkomen. We moeten samen door het leven!

Niet enkel het effect van racisme, maar ook van gewone kleine plagerijen of eender welk scheldwoord wordt volgens mij onderschat. Vaak zijn die dingen bij kinderen onderling ook niet slecht bedoeld, maar zijn ze er maar mee aan het lachen. Wanneer je naar het schoolleven kijkt is het soms niet meer dan gewoon een andere manier van tijdvulling bijvoorbeeld tijdens een speeltijd. Leerlingen van de tweede en derde graad zullen deze tijd al zeker niet meer vullen door spelletjes te spelen op de speelplaats zoals de leerlingen van de lagere school.

Het probleem is echter dat we de gevoelens niet kunnen lezen van diegene die op een bepaald ogenblik het doelwit is van zelfs de kleinste plagerij zonder slechte bedoelingen. Kinderen gaan daar zeker te licht over, want zij zullen zich ook niet inbeelden hoe die andere zich daarbij voelt, zeker als sommige volwassenen dat zelfs al niet doen. Vooral van opgekropte woedegevoelens kan dan sprake zijn. Volgens mij is de beste manier om zoiets stop te zetten wanneer een kind met zulke gevoelens zit, het kind beseft dat hij/zij een derde kan contacteren om misschien een oogje in het zeil te houden. Het gedachtegoed of het doen en laten van kinderen wat betreft plagerijen gaan we zeker niet zelf kunnen veranderen.