Ons land is op de klimaattop in Parijs het eerste land dat tot 'Fossiel van de Dag' wordt uitgeroepen. Het Climate Action Network Europe, een verzameling van ngo's, geeft die prijs aan landen die het minst hebben bijgedragen aan de vooruitgang van de onderhandelingen.
België krijgt de weinig benijdenswaardige prijs door de interne strubbelingen van ons land. De Belgische onderhandelaars zijn immers aan de top begonnen zonder Belgisch klimaatakkoord onder de arm.

'De voorbije zes jaar maken de Belgische leiders ruzie over hoe ze de klimaat- en energiedoelstellingen moeten verdelen tussen de verschillende regio's', zegt Wendel Trio, de directeur van het Climate Action Network Europe. 'Hun enige zorg is de zwartepiet doorschuiven naar iemand anders. Wachten tot anderen engagementen aangaan zal de klimaatcrisis erger maken.'

Een Belgisch klimaatakkoord is onder meer nodig om duidelijkheid te kunnen geven over het bedrag dat ons land veil heeft voor de klimaatinspanningen van de ontwikkelingslanden. 'Dit is het tegenovergestelde van wat we nodig hebben van de rijke landen om tot een goed akkoord te komen', aldus Wendel Trio. 'De passiviteit van België bedreigt de geloofwaardigheid van de EU in de onderhandelingen.'

Volgens premier Charles Michel (MR) ligt een Belgisch klimaatakkoord in het verschiet. Maar dat neemt niet weg dat de Belgische onderhandelaars zonder akkoord aan de onderhandelingen zijn begonnen. 'Ik zou niet willen dat België er wordt uitgepikt als zwakke schakel en dat risico bestaat op dit moment', zei Peter Wittoeck, het hoofd van de Belgische ploeg, eerder. 'Als het hier over financiering gaat, zwijg ik.'

Ook op de klimaatconferentie in Lima vorig jaar kreeg België de ironische prijs. Toen omdat België te weinig middelen had gestort aan het Groene Klimaatfonds.

Bron de standaard 1/12/2015
http://www.standaard.be/cnt/dmf20151130_01996890

Mening
Toch echt niet leuk dat je land eruit gepikt wordt om negatief in het licht te worden gezet. Wat een vervelende opdracht voor de Belgische vertegenwoordigers om naar een top te moeten zonder echt Belgisch akkoord. Dat het moeilijk beleid voeren is met al die gewesten en gemeenschappen, dat heb ik al vaker gemerkt. En moeilijke beslissingen uitstellen of verschuiven dat is toch ook geen manier van werken. De politiek zou zich eens beter met zijn allen inzetten voor het welzijn van ons land, in plaats van eigen reputatie en macht voorop te zetten. Mekaar tegenwerken lijkt het hoofddoel van onze politieke partijen.

Marie-Christine Marghem (Federaal Minister van Energie, Leefmilieu en Duurzame Ontwikkeling), Paul Furlan (Waals Minister van Energie), Joke Schauvliege (Vlaams Minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur) en Céline Fremault (Brussels minister voor Leefmilieu en Energie) slagen er met vier niet in om tot een consensus te komen omtrent het klimaatplan. Vier ministers van milieu kunnen het niet eens worden over de CO2-uitstoot in een klein landje als België. Nu willen ze in Parijs een wereldakkoord bekomen. Ik stel me vragen bij de slaagkansen. Lukt het Parijs wel om binnen de twee weken het akkoord te bekomen, dan moeten we misschien wel stellen dat ons landje terecht ‘het fossiel van de dag’ is geworden. Op afstand commentaar geven is natuurlijk makkelijk! Toch lijkt het me geen onhaalbare klus om een klimaatplan op te stellen, als andere landen het wel kunnen.