Wetenschappers zijn erin geslaagd stemband weefsel te maken uit het strottenhoofd van een dode hond. Dit staat in Science Translational Medicine.

Patholoog Nathan Welham van de universiteit van Wisconsin in Madison gebruikte stembandweefsel van een kadaver van een hond en cellen van het strottenhoofd van vier patiënten waarbij dat chirurgisch was verwijderd, zonder dat ze kanker hebben. De onderzoekers isoleerden, zuiverden en lieten deze cellen groeien in een 3D collageen netwerk. Vergelijkbaar met de groei van een stukje huid in het lab. In twee weken tijd vormden de cellen een weefsel met een vouwbaar maar sterk verbindend weefsel eronder en epitheelcellen bovenop. De cellen maakten dezelfde eiwitten als normale stembandcellen. De epitheelcellen begonnen al een membraan te vormen dat dient als een barrière voor ziekteverwekkers in de luchtweg.

Om te kijken of het elastische geheel ook geluid kan voortbrengen, werd het weefsel aangebracht op het strottenhoofd van een dode hond. Dat strottenhoofd werd verbonden met windpijpen waardoor warme, vochtige lucht werd geblazen. Er kwam geluid uit en het weefsel trilde net als normaal.

Klinische toepassing op basis van stamcellen uit beenmerg is nog jaren ver weg, aldus Welham. “Maar deze ‘proof of principle’ studie is een mijlpaal op de weg naar herstel of zelfs vervanging van stembanden bij mensen.”

bron: http://eoswetenschap.eu/artikel/stemband-uit-het-lab

mening: Ik heb dit artikel gekozen omdat ik veel potentieel zie in deze wetenschap. Het is merkwaardig dat men van cellen van organisme a een weefsel of orgaan kan vormen voor organisme b. Wanneer deze wetenschap voldoende is gevorderd zullen er geen problemen meer zijn in verband met orgaantransplantaties -en donoren. Daarbovenop vind ik het opmerkelijk dat cellen van een hond kunnen samenwerken met cellen van een mens. Ik besluit daaruit dat de wetenschap van het erfelijk materiaal al voldoende is geëvalueerd om zulke proeven te laten slagen. Het uiterlijke doel is natuurlijk om organen te creëren uit het eigen beenmerg. In het artikel zegt men dat dit nog vele jaren ver is maar dat dit geslaagd experiment een mijlpaal is voor deze wetenschap.

Mijn mening komt volledig overeen met de mening van Floor. Toen ik het artikel las was aan aangenaam en veelbelovend verrast. Er zijn meer mensen met stemproblemen dan je zou denken. Stel je voor dat deze mensen binnen enkele jaren zodanig geholpen kunnen worden dat al hun problemen van de baan zijn. Dat zou geweldig zijn!
Het is frustrerend om een beschadigde stem te hebben, mensen vinden al snel dat je raar praat en ze zullen het generaliseren naar de persoon toe waardoor ze de persoon in kwestie raar gaan vinden. Mensen met stemproblemen voelen zich vaak uitgesloten en misbegrepen, ik vind het erg dat mensen zich altijd baseren op de gebreken van mensen in plaats van zich te concentreren op de goede eigenschappen van iemand.
Ook voor zangers en zangeressen kan dit een goede ontwikkeling zijn. Deze mensen overbelasten hun stem vaak, waardoor ze beschadigingen oplopen aan de stembanden. Voor hen is het van professioneel belang dat de stemproblemen opgelost kunnen worden.