Twee dagen na de bloedige aanslagen in Parijs is het overduidelijk: op de reeks terreurdaden staan Belgische vingerafdrukken. Brussel is de schietschijf van de wereldpers.

‘Hoe kan Brussel, een stad waar zelfs de metrotrappen niet werken, zijn radicalisatieprobleem oplossen?’ De quote is afkomstig van Duncan Robinson, Brusselcorrespondent voor de Britse zakenkrant Financial Times. Het is maar een van de venijnige commentaren die België en Brussel maandagochtend te verwerken krijgen.

Voor de vierde keer in amper 18 maanden duikt Sint-Jans-Molenbeek – gelegen op amper zes kilometer van het Europese hart – op in een terreurdossier. Voor de federale elite is de maat vol: ‘We moeten Molenbeek opkuisen’, klonk het bij minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA).

Worden de aanslagen in Parijs een katalysator om de aloude Brusselse en Belgische problemen aan te pakken? De wereldpers legt alvast een aantal vingers op zere wonden. Stuk voor stuk wonden die de politieke elite van ons land al veel te lang heeft laten etteren:
• Brussel is ‘dystopia’, zo is Robinson van het FT scherp. De Europese hoofdstad kampt met een hoge ongelijkheid en de afwezigheid van een stabiele middenklasse. Molenbeek, dat blijft opduiken in de terreurdossiers, is notoir arm, met een gemiddeld belastbaar inkomen dat ver onder het Brusselse gemiddelde ligt. Samengevat is Molenbeek jong, arm, werkloos en snel gegroeid.
• Brussel heeft zes politiezones en 19 burgemeesters voor amper een miljoen inwoners, merkt Le Figaro op. Parijs heeft slechts één politieprefectuur en één burgemeester voor grofweg tien miljoen inwoners. Le Figaro plaatst zo het etterende vraagstuk van de versplinterde politie- en beleidsniveaus in onze hoofdstad weer op de agenda.
• België heeft als Europees land proportioneel gezien het hoogste aantal Syriëstrijders zien vertrekken, zo merkt de wereldpers nu ook op. Sinds het begin van de burgeroorlog in 2011 zijn er 516 strijders gaan vechten in Syrië of Irak. 140 onder hen komen uit het Brusselse Gewest. Terwijl er in Vlaanderen en Wallonië steeds minder Syriëstrijders vertrekken, gaat het aantal vertrekkers uit Brussel maar niet naar omlaag, aldus Jambon.

Die waslijst aan problemen levert Brussel en ons land een niet zo fijne lijst aan koosnaampjes op. ‘De Europese hub van ISIS' of ‘Een veilige haven voor jihadi’s’ en zo veel meer. Op een moment dat Frankrijk al in oorlogsmodus is - met de noodtoestand, luchtaanvallen boven Syrië en een president die maandag de Verenigde Kamers toespreekt - moet ook België flink aan de bak.

bron: http://www.tijd.be/bear_and_bull/Ma...aign=newsteaser
(Made in Belgium, Het overzicht van waar het in de wereld om draait. (2015, 11 16)

Eigen mening:
Van zodra er in het weekend bekendgemaakt werd dat de daders van de aanslagen de Belgische nationaliteit hadden en vanuit het Brusselse opereerde werd het duidelijk dat de internationale naam van België negatief beïnvloed ging worden. Als Vlaming afkomstig uit een klein plattelandsdorpje lijkt België een rustig land. Als ik de stad Brussel bekijkt zie ik echter een totaal andere wereld. Ik kan me dus niet voorstellen hoe iemand die in het zelfde land als ik opgroeit toch kan radicaliseren en zelfs aanslagen plegen. Na de grote media-aandacht en de talrijke antiterreurcellen vind ik het ook zeer vreemd dat de politiediensten niets in de gaten hadden. Natuurlijk kan men niet alle mensen ieder moment van de dag gedurende jaren in het oog houden. Ik vind het toch vreemd dat ze ongemerkt aan machinegeweren en bommen geraakt zijn. Zijn onze staatsveiligheid en de bevoegde instanties dan zo incompetent? Ik begrijp dat de wereld België nu anders bekijkt en geef hen zelfs gelijk maar ik merk ook op dat het niet altijd zo gemakkelijk is om alles op te merken. Kort samengevat begrijp ik via de opgesomde punten in het artikel de internationale tendens om België negatiever te bekijken maar als altijd is enige relativering vereist.