In een opmerkelijk Medium-stuk breekt de Amerikaanse ondernemer en denker Isaac Morehouse een lans om niet in uw geboortedorp te blijven wonen. "Trek erop uit en word de persoon die je wilt zijn", schrijft Morehouse.

"Je wilt groeien, vooruitgaan, een interessant en betekenisvol leven leiden. Je wilt iets betekenen. Je wilt de vrijheid hebben om te ontdekken en dieper te graven in je interesses. Je wilt jezelf leren kennen en de beste versie van jezelf worden", zo opent Morehouse zijn stuk. "Als dat waar is - en ik hoop dat dat zo is - moet je nu je geboortedorp ontvluchten."

Morehouse: "Je kan later altijd teruggaan als je wilt, maar als je nooit weggaat dan zal je altijd in een bepaald keurslijf gedwongen worden. Thuis zal je altijd een uitgroei van je verleden zijn. Op een andere locatie ben je de outsider met intrigerende ideeën en een passie voor het leven. In je geboortedorp ben je kleine Tom, Bert of Sam."

"In een nieuwe stad ben je de jonge belofte. Je kan jezelf definiëren, je eigen verhaal schrijven. Alles wat je doet is potentieel interessant. Thuis ben je het kind dat arts wilde worden op zijn twaalfde en alles wat niet overeenstemt met die verwachtingen wordt gezien als een compromis", schrijft de Amerikaan.

'Het is moeilijk om jezelf echt te ontdekken wanneer je zo hard gedefinieerd wordt door afkomst'

Volgens de ondernemer wordt u in een nieuwe stad beoordeeld op uw verdiensten. "In je geboortedorp ben je geliefd, maar nooit echt gerespecteerd als een onafhankelijk persoon. Het is moeilijk om jezelf echt te ontdekken wanneer je zo hard gedefinieerd wordt door afkomst, percepties die anderen hebben gevormd over je familie, je vroegere zelf enzovoort."

"Ga weg", luidt Morehouses conclusie dan ook. "Trek de wijde wereld in en ontdek wie je bent. Niet wie je was toen je verbeeldingskracht beperkt was. Niet wie je familie en vrienden dachten die je was. Dat betekent niet dat je je familie en vrienden de rug moet toekeren. Je moet simpelweg doen waarmee zij jou niet kunnen helpen: groeien in iets dat de contouren van je afkomst overstijgt."

Bron De Morgen
http://www.demorgen.be/binnenland/w...wonen-ba9d51ff/
Eigen mening Persoonlijk vind ik dit artikel heel veel waarheden bevat. Een dorp heeft de anonimiteit van een stad niet. Doordat een dorp een kleine gemeenschap is, krijg je het gevoel dat je iedereen kent maar dat bovendien iedereen jou ook kent. Hierdoor zou je volgens mij het gevoel kunnen krijgen dat je je telkens moet bewijzen tegenover bijvoorbeeld je vrienden, je buren enz. Terwijl je dit naar mijn mening niet zou moeten doen voor anderen maar voor jezelf. Zoals dit artikel zegt, vind ik niet dat je je mag laten beperken door anderen om jezelf volledig te ontplooien.

Ik ben het helemaal eens met de auteur, waarom zou je blijven hangen in het kleine dorp als je ook de mogelijkheid hebt om de wereld te verkennen? Ik zie in je geboortedorp blijven als kansen laten liggen, kansen om jezelf te ontwikkelen en te verrijken. Het kan vergeleken worden met stilstaan in een wereld die vooruitgaat.

Ik weet niet hoe en of het nog mogelijk is om in deze tijd niet op ontdekkingstocht te trekken. De arbeidsmarkt vraagt naar ervaring, naar kennis over mensen en over de maatschappij. Deze zaken kan je niet verwerven door in je geboortedorp stil te blijven staan. Het gaat niet alleen over grote dingen zoals verhuizen naar een ander land of van job veranderen. Het gaat ook over kleinere dingen die een grote of een kleine impact op je leven zullen hebben. Soms moet je naar die kansen zoeken, soms komen ze op je pad. Naar de hogeschool of de universiteit gaan en misschien zelfs op kot bieden je de kans om meer over jezelf en de wereld te weten te komen. Andere voorbeelden zijn een vakantiejob zoeken, leren autorijden, alleen of met vrienden op vakantie gaan, vrijwilligerswerk doen, iets anders van de menukaart proberen, die ene hobby uitoefenen...

Het kan zijn dat het je niet ligt om 'op ontdekkingstocht te gaan', maar je moet het op zijn minst proberen. Op een andere manier kom je er niet achter.

Ik laat mij liever beoordelen op basis van wat ik bereikt en gedaan heb dan op waar ik al dan niet ben gaan wonen. Het is in mijn ogen heel neerbuigend om te stellen dat mensen zich niet ten volle kunnen ontplooien, omdat ze niet in het grote, verrijkende Antwerpen of Brussel zijn gaan wonen.
Uiteraard kan er op uit trekken nieuwe perspectieven bieden, maar ik weiger te geloven dat in onze huidige maatschappij dezelfde perspectieven niet evengoed thuis gevonden kunnen worden. Is het integendeel niet juist een belediging voor ons eigen vermogen tot ontwikkelen dat dit alleen zou lukken als we de 'simpele' dorpjes achterwege laten en échte mensen worden in de ontwikkelde grootsteden.
Ik zal nooit tegenspreken dat het een goed idee is om jezelf uit te dagen, om nieuwe perspectieven te verkennen, om je eigen verhaal te schrijven. Wanneer je er echter van overtuigd bent dat je vrienden en familie je hierin tegenhouden, heb je eerder last van slechte vrienden en een vreemde familie dan van een 'dorpse mentaliteit'.