Leestoetsen op school focussen vaak op snel lezen. Maar snel lezen is niet altijd goed, zo blijkt uit onderzoek.

Wat is de beste aanpak voor begrijpend lezen? Om die vraag te beantwoorden, onderzocht taalwetenschapper Linda de Leeuw (Radboud Universiteit Nijmegen) kinderen van 8 tot 12 jaar. Met eye tracking ging ze na hoe kinderen (stil)lezen.

Snelle lezers bleken niet altijd goede lezers. Sterker nog: een hoge leessnelheid kan er bij technisch zwak lezende kinderen voor zorgen dat ze de tekst minder goed begrijpen. Dat lukt beter als ze hun tempo aanpassen. Verder bleken goede lezers relatief meer tijd te besteden aan titels.

‘Het leesonderwijs is erg op snelheid gericht. Leestoetsen zoals de Eén- en Drie-Minuten Toetsen, maar ook AVI-toetsen, meten het leesniveau en kijken daarbij vooral naar leessnelheid. Hiermee krijgen kinderen het idee dat snel lezen belangrijk is. Mijn onderzoek laat zien dat dat maar ten dele klopt’, zegt De Leeuw.

Hoe moet het dan wel? De Leeuw raadt aan om pas op begrijpend lezen te oefenen als kinderen de letters goed ontcijferen, losse woorden goed lezen en een uitgebreide woordenschat hebben. Om dat laatste te trainen, kunnen kinderen gestimuleerd worden om actief verbanden tussen zinnen te leggen. Ook pleit De Leeuw voor lesteksten op verschillende leesniveaus. ‘Als de teksten in het geschiedenisboek te moeilijk zijn, onthouden kinderen niet de informatie die ze nodig hebben. Nieuwe, digitale lesmethoden kunnen daarop inspelen met differentiatie naar leesniveau.’

Linda de Leeuw promoveert op dit onderzoek op 13 oktober. Haar onderzoek krijgt ook een vervolg: momenteel werkt ze aan software die via eye tracking achterhaalt of kinderen normaal, radend of spellend lezen, en aan een leeshulp op maat van deze types lezers. (lg)

Bron:
http://eoswetenschap.eu/artikel/lee...cht-op-snelheid

Eigen mening:
Ik ben het volledig eens met dit artikel, ikzelf heb dit punt al meerdere keren aangehaald in de lessen PAV en de meesten van mijn mede-studenten hadden dezelfde mening. Door het AVI-niveau gaan we leerlingen pushen om te lezen en gaan we het belangrijkste overboord gooien: het leesplezier. De leerlingen worden onder druk gezet om snel te lezen doordat iemand met een timer naast hen gaat zitten terwijl ze een tekst lezen. Zulke dingen zijn toch gewoon absurd en gaan bovendien volgens mij een zeer negatief effect hebben. De leerlingen koppelen lezen aan een nare ervaring of aan een opdracht omdat ze hierbij MOETEN presteren, ik begrijp dat dit op een bepaald punt nodig is om een niveau toe te kennen aan een leerling. In mijn ogen legt men hier veel te vroeg de nadruk op, laat jonge leerlingen toch gewoon plezier beleven aan het lezen door hen strips en leuke verhalen te geven. Op deze manier zal je volgens mij veel productiever te werk gaan en zal je meer resultaten halen.

Net zoals G*lles ben ik het compleet eens met het artikel. Naar mijn mening is het belangrijker om goed en correct te lezen, waarbij je begrijpt wat je leest, dan dat je snel leest en achteraf niet kan zeggen waar te tekst over gaat. Zo heb ik een nichtje dat elke vakantie een leeskaart meekrijgt vanuit de school omdat ze te traag leest. Ik heb zelf al vaak met haar geoefend en ik vind dat ze helemaal niet traag leest. Wat ze wel doet is nadenken over de woorden terwijl ze aan het lezen is. Ze onthoudt dan de woorden die ze niet begrijpt en vraagt wat de betekenis ervan is aan het einde van de zin. Persoonlijk kan ik dit enkel aanmoedigen, maar op school vinden ze het jammer genoeg belangrijker dat ze snel en 'hersenloos' alles aframmelt. Misschien zou dit systeem toch aangepast moeten worden. Het komt het begrijpend lezen enkel ten goede als kinderen trager lezen. De voorwaarde hiervoor is dan wel dat ze op dat moment echt over de woorden nadenken en niet enkel traag gaan lezen omdat de tijd dan sneller voorbij gaat.