What clothes can I wear to help save the planet?

As a fashion lover who wants to save the planet, should I be wearing clothes made from weird eco fibres?

Fashion has an edgy reputation, but it’s pretty conservative about fabric. Cotton still makes up a third of fibre production. The non-organic variety (only 4% of cotton used in fashion is “sustainable”) has a heavy eco burden, using 11% of all pesticides produced. Plus, it takes 20,000 litres of water to produce just 1kg. But most of our closet space goes to synthetic garments, which are derived from oil.

The industry is huge, producing – by my reckoning – more than 80bn new garments a year. We often dump clothes before the first wash. And while initiatives like Greenpeace’s Detox Fashion try to clean up fashion, in pollution terms the fashion industry still comes second only to the oil and gas industry. That’s some rap sheet.

I’m all for wardrobe biodiversity. Look out for pieces fashioned from “green” fibres like salmon leather or rice husks (food-industry byproducts) – 700m tons of rice are harvested worldwide every year, and the husks are being processed into rubber for shoes (M&S uses it in a new Eco Trainer). Meanwhile spoiled milk can be turned into a super-fine fibre that weighs less than wool or silk, and Econyl, a “regenerated” fibre spun from discarded fishing nets, is a sustainable alternative to the oil-derived Nylon 6.

While pulp from cellulosic fibre can be turned into yarn as an alternative to cotton, be on the alert. Canopy (an NGO focused on forest research) reveals that 100m trees are logged each year to be turned into rich dissolving pulp for clothing, 30% from ancient and endangered forests. (Check Canopy for brands committed to sustainable sourcing.) Also, be careful about brands using “eco” bamboo. Check that it was planted on degraded land, not where forest has been converted to a plantation to make a quick fashion buck.

The giant fashion brands suggest that recycling can neutralise fast fashion and have set up schemes for dropping discards off in-store. If that’s true I’ll eat my corn husk hat (possibly edible in any case). In reality turning your discarded jumpsuit into someone else’s sun dress is a technical headache some way off being fixed. Plus, it would be easier if we stuck to the same old fibres – at the moment 70% of our clothes are a cotton and polyester blend. Recyclers don’t enjoy mixing it up – fish leathers and milk silk will complicate things.

If you’re not going to go down the recycling route, you need to commit to treating “greener” pieces sustainably – that means wearing them for the long term and not being addicted to the latest micro trend. So be honest about what sort of consumer you are, and cut your cloth accordingly.

Here’s another tip on giving your wardrobe a sustainable makeover: clean your clothes well. Fashion lover Ludovic Blanc was a self-described ‘heavy user’ of dry cleaners. But his threads came back covered in a toxic sheen and the harsh process seemed to shorten their life span. So with his partner Mathilde he opened his own ecological cleaners. Blanc: Naturally Cleaner, in central and west London, uses Electrolux technology and biodegradable detergents to clean, thus cutting out the petroleum-based solvent perc (perchlorethylene). Although used widely by UK dry cleaners, perc is a triple threat, persisting in soil, air and water. It’s banned in the US, France and Denmark. The award-winning Blanc also gets the thumbs-up from Woolmark. For information, go to blancclean.com.

Bron: http://www.theguardian.com/environm...net-lucy-siegle
5 april 2015

Commentaar: Bij het kopen van kleren sta ik er niet bij stil om even naar het etiketje te kijken om te checken in welk land dat ene topje is gemaakt en van welke materialen het is gemaakt. Gewoonlijk kijk ik alleen of ik het mooi vind en of het schappelijk is van prijs.
Ik sorteer afval, ik probeer te recycleren, ik doe het licht uit als ik de kamer verlaat, ik neem een brooddoos mee naar school in de plaats van zilverpapier; ik doe kortom mijn best om milieubewust te leven.
Ik had nog niet eerder beseft dat je ook milieubewuster kan leven door te kijken naar het materiaal waarvan het kledingstuk is gemaakt. Na het lezen van dit artikel realiseerde ik dat het logisch is dat de grondstoffen van kleren op de duur ook op zullen raken en dat we nu de gelegenheid hebben om onze gewoontes te veranderen om dit te voorkomen. Ik ga mijn best doen om de volgende keer enkel kleren te kopen die milieubewust gemaakt zijn.
In het artikel staat dat sommige mensen hun kleren weggooien nog voor ze het één keer aangedaan hebben. Hier had ik nog niet van gehoord. Ik vind het een beetje dom, waarom koop je het kledingstuk als je het niet meerdere keren aan wil doen? Is het een miskoop?
Mensen kopen veel kleren. Ik hoop dat men de kleren die men niet meer aandoet aan een goed doel geeft of ze recycleert of ze naar een recyclagecentrum brengt. Zo gaan deze stoffen niet verloren en wordt er nog iets nuttig mee gedaan.

Ik vind het altijd even slikken als ik zaken zoals dit lees. Mensen staan er namelijk nooit echt bij stil dat kleren maken ook belastend is voor het milieu en dus voor onze omgeving. Persoonlijk sta ik daar zelf - net als Tessa - niet veel bij stil. Ik moet eigenlijk toegeven dat ik meer kleren heb dan nodig.

Natuurlijk gooi ik mijn kleren ook niet zomaar weg. Meestal geef ik ze weg aan mensen in mijn omgeving of anders doe ik ze in een zak en gaan ze naar de klerencontainer zodat ze terecht komen bij mensen die ze echt kunnen gebruiken.

Als je het bekijkt zitten we echt met het luxeprobleem van keuze. Zoals Tessa al aanhaalde kijk je bij het kopen van kleren meestal alleen naar wat je mooi vindt en wat meevalt van prijs. Daarbinnen wordt je meestal ook overdonderd door een keuze van kleren die binnen je budget en binnen je smaak vallen, maar eigenlijk staan we nooit stil bij het ecologische aspect ervan.

Of ik er op ga letten? Ik vrees dat ik ondanks dit er niet enorm hard op zal letten. Vaak staat er niet direct op een etiket dat iets milieuvriendelijker gemaakt is en dan nog is de keuze daarbinnen beperkt (en ik ben kieskeurig). Wel denk ik dat er over het algemeen veranderingen kunnen gemaakt worden waardoor mensen zich meer bewust worden van dit probleem.

Zo zouden de winkelketens eventueel kunnen investeren in meer milieuvriendelijke items en het bovendien ook op hun etiketten zetten. Natuurlijk moet er ook wel gedacht worden aan het economische aspect want ecologisch is vaak net iets duurder. We zouden dus eigenlijk iets moeten bedenken waardoor ecologisch verantwoord geproduceerde zaken financieel aantrekkelijker worden dan zaken die niet milieuvriendelijk gemaakt worden. Uiteraard is dat niet vanzelfsprekend, maar het zou wel voordelen bieden op economisch en vooral ecologisch vlak.