Het Vaticaan maakt een einde aan een onderzoek naar een beweging die 80 procent van de Amerikaanse nonnen groepeert. Ook zal de beweging, die ooit door een kardinaal als "radicaal feministisch" werd omschreven, niet langer onder de directe leiding van drie bisschoppen staan.

Paus eindigt confrontatie met 'feministische' nonnen

Dat meldt The New York Times. Vier leidende nonnen waren volgens de krant onverwacht naar het Vaticaan geconvoceerd en kregen daar naar eigen zeggen te horen dat paus Franciscus "uiting wilde geven aan zijn appreciatie" voor de levens en het goede werk van de zusters. In een mededeling maakte het Vaticaan vervolgens bekend dat het onderzoek en het mandaat van de drie bisschoppen is beëindigd, zodat de nonnen weer hun eigen zaken kunnen beslissen.

'Ongehoorzaam'

Drie jaar geleden stelde het Vaticaan, toen nog onder paus Benedictus, de Leadership Conference of Women Religious onder het direct gezag van drie bisschoppen. Een begeleidend onderzoek moest duidelijk maken of de nonnen "ongehoorzaam" waren aan hun bisschoppen en of ze afweken van de katholieke leer. Een Amerikaanse kardinaal, William Levada, schreef vrijwel meteen een rapport waarin hij de schuldvragen bevestigend beantwoordde. Hij maakte melding van "zware problemen inzake doctrine". De nonnen stelden, zo schreef hij, de kerkdoctrine in vraag inzake homoseksualiteit en exclusief mannelijke invulling van het priesterschap. Ze promootten "radicaal feministische thema's die niet te verzoenen zijn met het katholieke geloof". En ze waren niet per se, zoals het Vaticaan, tegen voorbehoedsmiddelen gekant.

Petities

Het onderzoek, het ontnemen van de macht aan de nonnen, en het rapport van Levada vielen niet goed bij gewone Amerikaanse katholieken, die massaal de kant van de nonnen kozen, onder meer via petitieacties. Het werd gezien als een strijd tussen progressieve en sociaal geëngageerde nonnen en leken tegen een conservatieve katholieke hiërarchie.

Bron: www.knack.be

---

Mening: Een vrouwelijke kerkelijke beweging onder het gezag van mannen plaatsen is al absurd genoeg. Om nog maar te zwijgen over de oerconservatieve opvattingen van deze mannen in kwestie.

Het in vraag stellen van bepaalde doctrines is nauwelijks gelijk aan radicale denkbeelden, tenzij we terug naar de tijd gaan waar we ketters schaamteloos konden lynchen. De vrouw heeft altijd een mindere rol gehad in het geloof (dit is quasi door te trekken naar het merendeel van religies) en nu mag daar wel stilaan verandering in komen. Van alle veranderingen die de Kerk zou kunnen maken om bij te benen met de samenleving, vind ik deze dan nog het minst in tegenspraak met hun doctrines.
De opvattingen waarmee zij zogezegd in tegenspraak komen, zijn niet exclusief feministisch en doet dus de ganse stempel van 'radicaal feminisme' teniet.

Claimen dat opvattingen niet te verzoenen zijn met de christelijke leer is een stelling dat meer zegt over de mate waarin ze zich adaptief willen opstellen. Verzoening is in vele gevallen mogelijk aan de hand van een dialoog waarbij beide partijen zich open en flexibel opstellen. Openheid en flexibiliteit zijn echter zaken waarin het Vaticaan niet steeds in uitblinkt en er nog steeds aardig wat tegenstand te bekennen is.