Noord-Korea heeft zijn minister van Defensie, Hyon Yong-Chol, geëxecuteerd. Dat heeft het Zuid-Koreaanse persbureau Yonhap woensdag meegedeeld.

De minister werd terechtgesteld wegens deloyaliteit en een gebrek aan respect ten opzicht van de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-Un. Dat blijkt althans uit de verklaringen die Han Ki-Beom, de adjunct-directeur van de Zuid-Koreaanse inlichtingendienst NIS, voor een parlementaire commissie in Seoel heeft afgelegd.

Yonhap schrijft dat Hyon, die nog geen jaar minister van Defensie was, leider Kim Jong-Un meermaals van repliek had gediend. Ook zou hij ingedommeld zijn tijdens een militaire viering.

De executie zou op 30 april hebben plaatsgevonden. De minister zou om het leven zijn gebracht met luchtafweergeschut, een methode die volgens meerdere niet-bevestigde berichten wel vaker gebruikt wordt om afgeserveerde functionarissen terecht te stellen.

Honderden hooggeplaatste ambtenaren van het Noord-Koreaanse regime zouden de executie hebben bijgewoond, zo blijkt nog uit de informatie van de NIS.

Noord-Korea kent een van de meest gesloten regimes ter wereld. Berichten over gebeurtenissen in het land kunnen daardoor vaak niet bevestigd worden door onafhankelijke instanties.

Bron: De Standaard, 13 mei 2015 om 04u02 door dgs

Eigen mening: Toen ik dit bericht vanmorgen op de radio hoorde, schrok ik enorm. Dat dit nog kan gebeuren in het jaar 2015 vind ik enorm verontrustend. Een minister die Kim Jong-Un heeft tegengesproken en al dan niet 'per ongeluk' in slaap is gevallen tijdens een militaire viering executeren? Zo'n surreëel gegeven kan ik niet vatten. Wat in mijn ogen nog een stap erger is, is dat andere hooggeplaatste ambtenaren de executie hebben bijgewoond. Hebben deze mensen dan helemaal geen (zelf)respect? Het feit dat deze gruweldaad zich in Noord-Korea heeft voorgedaan op 30 april en pas de dag van vandaag ons land bereikt doet er ook niet veel goeds aan. Het bevestigt nog maar eens wat Tom Waes in zijn programma Reizen Waes aanhaalde: "Drie jaar hebben we aan filmtoelatingen en visums gewerkt. Noord-Korea is de meest gesloten dictatuur ter wereld."

Noord-Korea of de Democratisch Volksrepubliek Korea. Met de eerste titel ga ik akkoord, de tweede is een totaal onterechte titel. Noord-Korea is een dictatuur want welke democratie laat een man executeren omdat hij Kim Jong-un tegenspreekt en per ongeluk in slaap valt tijdens een viering? Ik ga volledig akkoord met J*liette. Ik kan me niet inbeelden hoe zulke gruweldaden zich kunnen afspelen in de 21ste eeuw. Maar tegelijkertijd kunnen we er ook niet naast kijken. Sla de krant open en de woorden 'moord', 'diefstal', 'IS', 'executie', 'corruptie', etc. komen in tienvoud voor. Dit bewijst nog maar eens hoe weinig eenheid er heerst in onze wereld. Hier spreken we over gruweldaden en surrealisme, in landen als Noord-Korea zijn zulke zaken realiteit. De vraag 'Waar gaat het naartoe met onze wereld?' is hier niet weg te denken.

Het feit dat dit nog maar 'mogelijk' is bewijst maar eens in welk tijdperk Noord-Korea leeft. Geen enkel land is zo gesloten van de buitenwereld als NK. Voorbeelden als het WK Voetbal vervalsen zodat zij kampioen leken, met een kernoorlog dreigen omwille van een satirische film, ...

Dit zijn nog maar enkele voorbeelden onder het bewind van Kim Jong-Un.

Dat de anderen de executie moeten bijwonen heeft niets met (zelf)respect te maken. Als je dit vergelijkt met voormalig Nazi-Duitsland zie je hetzelfde. Mensen die te bang zijn voor de gevolgen. Wie weet zijn zij de volgende indien ze tegenspreken?

Het volk zelf leeft al in een periode dat niet meer menselijk is en overtreed zelfs een paar verschillende basisrechten.

(zie: http://www.hrw.org/world-report/201...ers/north-korea)

Wat valt er te doen tegen zo een dictatuur? Weinig. We leven in een tijd van 'vrede' en wij zijn de tijden van oorlog bijna zo goed als vergeten dat we terug in kinderschoenen staan. Men denkt te hard na over de gevolgen van toekomstige acties dat erover denken zelfs al bijna taboe is. Deze situatie gaat nog lang doorgaan en dit gaat niet het laatste, of zelfs het ergste zijn dat we nog moeten meemaken.