De inflatie in de eurozone moet zo snel mogelijk weer stijgen naar het niveau van net onder de 2 procent waar de Europese Centrale Bank (ECB) naar streeft. De centrale bank zal daar alles aan doen wat binnen haar mogelijkheden en haar mandaat van prijsstabiliteit ligt, zei voorzitter Mario Draghi vrijdag op een conferentie in Frankfurt. Na de uitspraken van Draghi zakte de euro onder de grens van 1,25 dollar.

Momenteel beperkt de ECB zich tot het opkopen van gedekte obligaties en herverpakte leningen om de markten van extra liquiditeit te voorzien. Als dat onvoldoende is om de vraag en daarmee het prijsniveau in de eurolanden een impuls te geven, zal de bank ‘de omvang, het tempo en de samenstelling’ van het opkoopprogramma aanpassen. Lees: 'extra maatregelen worden niet meer uitgesloten'.

Volgens de ECB-voorzitter is de financiële toestand van de eurozone er met rasse schreden op vooruit gegaan in de laatste jaren. Het economisch herstel blijft evenwel achter. Het groeitempo is laag en ook de werkloosheid daalt slechts langzaam. Het lage vertrouwen in de economie wordt gemakkelijk verstoord, waardoor investeringen nog altijd op een laag pitje staan.

Recente cijfers over de ontwikkelingen in de Europese industrie geven volgens Draghi aan dat een sterk herstel in de komende maanden onwaarschijnlijk is. Door de lage vraag is ook het tempo waarin de prijzen stijgen verder teruggezakt. Dat baart de ECB steeds meer zorgen. De inflatieverwachtingen op korte termijn blijven voor de Italiaan ‘overdreven laag’.

'Zo snel mogelijk'

Dat is slecht nieuws voor de loonontwikkeling en de investeringsgraad in de Europese economie. Die is gebaat bij inflatie om de Europese schuldgraad af te bouwen. Als de inflatie niet snel aangewakkerd wordt vreest Draghi dat mensen het geld in hun zak houden in plaats van te consumeren, wat nefast is voor de broodnodige economische groei in Europa. Daarom wil de ECB-voorzitter de inflatiegraad 'zo snel mogelijk' zien stijgen. Wat hem betreft is de urgentie, gezien de huidige Europese economische context, zeer hoog.

Net na de uitspraken van de ECB-voorzitter kreeg de euro een flinke deuk en zakte hij verder tot onder de grens van 1,25 dollar. De Europese beurzen kunnen de uitspraken van Draghi dan wel weer smaken. De Bel20 noteert een winst van bijna 1 procent. In Frankrijk gaat de CAC40 er zelfs met 2,16 procent op vooruit. De Nederlandse AEX dikt momenteel 1,39 procent aan. De Duitse DAX groeit met 2,15 procent aan.

Maandag liet Mario Draghi, bij de toelichting van het rentebesluit, al een balonnetje op over het mogelijk opkopen van staatsobligaties om de Europese economie nog meer te stimuleren. Een maatregel die op de goedkeuring kan rekenen van Luc Coene, de gouverneur van de Belgische Nationale Bank. In Duitsland kan het idee van Draghi op minder applaus rekenen. Jens Weidmann, president van de Duitse Bundesbank, vreest dat de Europese lidstaten bij een dergelijke beleidskeuze hun budgettaire teugels zullen vieren.

Bron: De Standaard, 21/11/2014 (artikel door JT)
weblink

Eigen mening:

Nog niet te snel juichen bij de gemaakte beloftes. Een economie bijsturen is een zeer delicate kwestie. Extra geld in een economie pompen kan ernstige scheeftrekkingen veroorzaken. Het klopt dat de Europese economie momenteel niet bijster hoog staat, maar ze klimt uit een diep dal. Het verhogen van de investeringsgraad? Dat klopt, maar je moet in rekening houden dat een economie altijd pieken en dalen heeft. Er is altijd een afwisseling tussen inflatie en deflatie (hierbij goed beseffend dat we inderdaad uit een crisis komen). De tweeprocentregel van de inflatie is inderdaad een vastgelegde lijn, maar deze lijn forceren naar dat niveau, lijkt me niet aangewezen. Het is geen goed teken als men teveel aan zo’n groot mechanisme als een economie prutst. Dat ‘beestje’ heeft een vrij autonoom leven, vraag en aanbod, weet je wel. De vraag stimuleren mag wel (en moet zelfs), maar er komt veel meer bij kijken dan enkel 'geld pompen'.

Het klopt dat een aantal landen (en dan spreek ik vooral over de Zuid-Europese landen) baat heeft bij extra geld, maar er wordt aan veel meer mechanismen geraakt dan alleen maar de portefeuille van een land. Hoe reageren de beurzen? Hoogstwaarschijnlijk euforisch, maar zal deze euforie ook aanhouden? Schiet het niet allemaal terug als een boemerang? Reageert de consument wel gepast? Gaat de consument wel effectief meer consumeren? Op papier wel, maar in de praktijk? Welke economische grafieken je er ook tegenaan gooit, het blijft altijd een beetje nattevingerwerk. Een economie valt nu eenmaal niet te voorspellen.

Duitsland maakt Draghi hier ook op attent. Natuurlijk dient ook deze kritiek in het juiste daglicht geplaatst te worden, aangezien Duitsland nog steeds de drijvende motor is op het Europese continent.

De Europese economie uit het slop proberen te halen, lijkt een nobel doel waar je achteraf trots een lintje om kan vragen, maar kijk verder dan het hier en het nu. Geef het tijd, voorzitter. Of wees op z'n minst een beetje genuanceerder dan 'zo snel mogelijk'.