Bijna de helft van alle klachten die vorig jaar binnenliepen over ongewenst gedrag op school, gingen over roddels, pesterijen en conflicten tussen leerkrachten onderling. Daarmee overstijgen ze veruit het aantal klachten over problemen tussen leraars enerzijds en leerlingen anderzijds.

‘Dikwijls gaat het over meningsverschillen tussen de oude en de nieuwe garde. Ook zijn er vetes over vaste en tijdelijke benoemingen, genre 'Waarom zij wel, en de andere niet?’, zegt Antje Ketelers van vzw Limits, een aanspreekpunt voor ongewenst gedrag op school.

Bron: De Standaard, 24 oktober 2014
http://www.standaard.be/cnt/dmf20141024_01339105

Mening:
Dit artikel deed mijn wenkbrauwen toch even fronsen. Ik veronderstelde namelijk dat leerkrachten meer klachten hebben over lastige leerlingen dan over lastige leerkrachten of directie. Net het omgekeerde is echter het geval.

Enerzijds vind ik het vreemd dat leerkrachten onderling vaak in de clinch liggen. Leerkrachten moeten naar mijn mening niet enkel alleen voor de klas kunnen staan. Integendeel, leerkrachten moeten over tal van andere vaardigheden beschikken. Een leerkracht moet bijvoorbeeld ook een teamspeler zijn, waarmee ik bedoel dat hij/zij op een vlotte manier moet kunnen communiceren/samenwerken met zijn/haar collega's op de werkvloer. Ik vind bijgevolg dat leerkrachten elkaar moeten vooruit stuwen. Ik zou ervan uitgaan dat leerkrachten bovenstaande punten na hun lerarenopleiding in hun geheugen gegrift hebben. Blijkbaar niet, want te vaak verpesten roddels en conflicten de cohesie tussen leerkrachten.

Anderzijds is het wel begrijpelijk dat bepaalde leerkrachten elkaar niet kunnen uitstaan. Een schoolteam bestaat immers uit verschillende types van leerkrachten: introvert of extravert / 'oude garde' of 'nieuwe garde'.
Sommige leerkrachten draaien al tientallen jaren in een school mee, terwijl anderen beginnend leerkracht zijn. Het is bijgevolg niet verwonderlijk dat leeftijdsverschil onder leerkrachten vaak een struikelblok vormt binnen een schoolteam.

Ik begrijp de frustratie bij sommige leerkrachten/docenten wel. Je hebt in elk beroep mensen die zich meer bij de baas zullen willen tonen, om zo een benoeming te verkrijgen. Zulke mensen kan ik persoonlijk ook echt niet hebben. Je kan je best doen om je beroep zo goed mogelijk uit te voeren, maar overdrijf hier niet in als de baas op je vingers staat te zien. Op mijn middelbare scholen heb ik hier geen indruk gehad dat de docenten of directie meningsverschillen hadden. Uiteraard zijn er meningsverschillen en zullen er problemen ontstaan. Deze zijn er dan ook om opgelost te worden. Ik begrijp de oudere garde ook. Als ancien wil je dan ook als je ongelijk hebt, dit niet onder ogen zien. De jongere docenten die net afgestudeerd zijn hebben niet de ervaring die de oudere docenten hebben, maar ze kennen de theorie achter het lesgeven. Ik denk dat de jongere docenten vaak de ouderen graag helpen door hen tips te geven of te helpen met de digitalisering, maar de ouderen bekijken dit verkeerd. We zijn tenslotte indien we effectief werken volwassen mensen. We moeten het voorbeeld geven. De frustraties over de benoemingen begrijp ik dan weer volkomen. Iedereen doet zijn best dit te behalen maar de school zal het niet kunnen realiseren om iedere docent vast te benoemen. Als iedereen wat water bij de wijn doet, worden er al vele problemen vermeden.

Inderdaad. Zowel de 'oude garde' als ook de 'nieuwe garde' heeft zijn eigen kwaliteiten/vaardigheden. Ze moeten mekaar aanvullen in plaats van verwijten naar elkaar te gooien. Bovendien delen ze dezelfde passie, het lesgeven. Naar mijn mening moeten ze elkaar bijgevolg appreciëren, tenminste als leerkracht.

Naar mijn mening zouden leerkrachten elkaar moeten voorzien van feedback. Dit kan door bij elkaar in de les te gaan zitten. Op deze manier kan elke garde hun kennis doorgeven door tips en opbouwende kritiek aan zijn/haar collega te geven. Leerkrachten moeten hiervoor open staan. Je kan als leerkracht namelijk altijd iets bijleren, een leerkracht kan nooit genoeg weten.