Alaska heeft een serieus probleem met seksueel misbruik

In de kleine gemeenschappen in het noorden, waar geen wegen zijn en geen politie is het aantal verkrachtingen hoger dan eender waar in de Verenigde Staten. Seksueel misbruik wordt getolereerd en de vrouwen houden de lippen stijf.

Geneva getuigt in The Atlantic over haar moeilijke tienerjaren in Alaska. Het gebeurde de eerste keer toen ze dertien jaar was, maar ze durfde het niet vertellen aan haar ouders of familie. Ze schaamde zich. Het was het begin van heel wat incidenten dat Geneva haar leven tekenen. Ze werd al zo vaak achtervolgd, aangeraakt en lastiggevallen dat ze zelfs niet meer zonder gesloten kamerdeur durft te slapen. Ze heeft geleerd om de verkeerde mensen te ontwijken en zit niet meer samen met de vrienden van haar vader zonder hem. Maar zelfs in haar vriendengroep is het de gewoonte dat er iemand naar haar borsten grijpt. Ze leefde jaren in angst en depressie. Wanneer ze het voor het eerst tegen haar zus vertelde schrok Geneva. "Het is met ons allemaal gebeurd", reageerde haar zus.

In Tanana, een dorpje van zo'n 254 inwoners, was het algemeen geweten dat de ouderen vrouwen misbruikten, maar het stond nooit ter discussie. Vorig jaar kwam Geneva samen met een groep jongeren naar buiten met het verhaal. De televisiezenders sprongen op de getuigenis en er ontstond een mediastorm over de verkrachtingen in de kleine gemeenschappen.

Misbruik wordt getolereerd
Enkele maanden later ging alles gewoon weer zoals vroeger. Alaska is de jongste staat van de VS en is tevens ook de staat waar volgens de FBI drie keer meer verkrachtingen gebeuren dan elders in de VS. Voor kindermisbruik ligt dat cijfer nog hoger: het kindermisbruik ligt in Alaska maar liefst zes keer hoger dan het Amerikaanse gemiddelde. Het recentste onderzoek laat ook zien dat 59 procent van de vrouwen in Alaska al seksueel misbruikt zijn geweest. Dat is volgens onderzoekers nog maar het topje van de ijsberg. Misbruik is quasi ingeburgerd en veel slachtoffers komen niet naar buiten met hun verhaal. De oorzaken zijn complex en niet allemaal even duidelijk.

Waarom liggen de cijfers zo hoog?
De oorzaken zijn complex en niet allemaal even duidelijk. Maar Alaska heeft heel wat risicofactoren: een zware industrie gedomineerd door mannen zoals de olie-industrie en het leger, de geografie van Alaska met versnipperde gemeenschappen, afgezonderde dorpjes en weinig tot geen politie in de uithoeken. Volgens Linda Chamberlain van het Alaska Family Violence Prevention Project is het helemaal niet gemakkelijk voor slachtoffers om hulp te zoeken. Chamberlain wijst erop dat de kleine gemeenschappen geen uitgebreide politiediensten hebben met de juiste middelen en dat er bijna geen organisaties bestaan om misbruikte mannen of vrouwen te begeleiden. "Het is voor de daders gemakkelijker om hun slachtoffer te isoleren en niet geklist te worden dan voor een slachtoffer dat hulp zoekt", zegt Chamberlain. Een kwart van de dorpjes in Alaska vertrouwt op State Troopers, die dan met een vliegtuig ter plekke komen als er een misdaad gemeld werd. Maar getuigenverklaringen verzamelen komt er meestal niet van. Ook de slachtoffers houden meestal de lippen stijf, omdat ze bang zijn voor de gevolgen.

In de kleine gemeenschappen zijn de vrouwen vaak nog heel afhankelijk van mannen waardoor ze minder snel naar buiten komen met hun verhaal. Het heeft 30 jaar geduurd alvorens een vrouw over een groepsverkrachting in Tanana durfde te praten. Ze vreesde voor de gevolgen voor haar en haar familie. Dus ze besloot om te zwijgen.

Dat is een van de redenen waarom het seksueel misbruik in Alaska zou wijdverspreid is. Het moedigt mensen aan om anderen te misbruiken en de wetteloosheid moedigt criminelen aan om naar Alaska te verhuizen. Maar het zijn niet enkel de kleine dorpjes in Alaska die met het probleem kampen. Anchorage, een stad met 280.000 inwoners, stond bovenaan het lijstje waar de meeste mensen verkracht werden in de VS.

Bron: http://www.demorgen.be/dm/nl/30702/...-misbruik.dhtml
11 september 2014
http://www.theatlantic.com/features...derness/379976/

Commentaar: Waar ik het meeste van schrok toen ik dit artikel las, was dat het bijna als normaal beschouwd wordt om verkracht te worden in Alaska. Het is als het ware een deel van hun cultuur. Dit is zorgwekkend. Het is toch niet omdat er geen politie in de buurt is dat je mensen in het wilde weg mag verkrachten?! Niet alleen meisjes maar ook jongens worden waarschijnlijk minstens één keer in hun leven verkracht. Dit heeft grote negatieve gevolgen op hun emotionele ontwikkeling. Ze hebben geen vertrouwen meer in de mensen in hun omgeving: geen vertrouwen in de vrouwen in hun omgeving, omdat die zeggen dat het iedereen overkomt. Ze hebben geen vertrouwen in de mannen in hun omgeving, omdat die misschien de volgende verkrachter zijn. Deze slachtoffers hebben niemand om mee te praten. Slechts heel uitzonderlijk wordt de politie verwittigd en er worden nog minder vaak verklaringen opgenomen. Het verbaast me dus niet dat er een hoog zelfmoordcijfer is in Alaska. Dit wil echter niet zeggen dat het me niets doet. Integendeel, ieder mens heeft het recht om zelf te beslissen wat hij/zij toelaat. Wat mij betreft hoort verkrachting daar niet bij. Ik hoop dat de regering in Alaska geschrokken is van deze verhalen en cijfers. Ik weet dat het een ingeburgerde 'gewoonte' is, maar gewoontes kunnen, in dit geval moeten, veranderen. Sensibiliseringscampagnes kunnen gevallen in de toekomst vermijden. De slachtoffers mogen niet in de kou blijven staan. Ik kan me inbeelden dat het niet makkelijk is om dit in je leven mee te dragen, maar met behulp van therapie kan het wel draaglijker gemaakt worden. Ze moeten hun verhaal in een veilige omgeving kunnen vertellen. De politie moet hardhandig optreden en niet opgeven, omdat het moeilijk te onderzoeken is. De slachtoffers moeten ook het gevoel hebben dat er iets gedaan wordt met hun klacht. Ze mogen niet bang zijn van de gevolgen voor zichzelf wanneer de klacht onderzocht wordt.