Congo handhaaft moratorium op internationale adoptie

Congo blijft de toelating weigeren aan Congolese kinderen die geadopteerd zijn in het buitenland om het land te verlaten. Dat zegt een officiële bron.

Sinds 25 september 2013 levert de Algemene Directie Migratie (DGM) geen toelating meer af aan kinderen die geadopteerd zijn in het buitenland om het land te verlaten. De autoriteiten beslisten op 25 september om daarmee door te gaan "tot nader order", zei Robert Kumbu, politiek adviseur van de DGM.
In 2013 legde de DGM uit dat ze informatie had gekregen dat Congolese adoptiekinderen in sommige landen mishandeld werden of dat ze uiteindelijk bij homoseksuele ouders terechtkwamen. De Congolese wet verbiedt adoptie door homoseksuele ouders.
Congo handhaaft die maatregel omdat het onderzoek naar wat er gebeurt met de kinderen na adoptie nog niet is afgerond, zegt Kumbu. Een diplomatieke bron zegt dat een onderzoeksmissie met verschillende Congolese overheidsfunctionarissen in een Westers land enkele maanden geleden werd geannuleerd door Kinshasa, zonder een echte uitleg.
Enkele honderden kinderen kunnen het land niet verlaten door het Congolese moratorium. Voor de betrokken families, die verplicht zijn om enkele duizenden kilometers van elkaar verwijderd te leven, is het moratorium een drama. Volgens de jongste cijfers van de Congolese overheid sterft een kind op de tien voor de leeftijd van vijf jaar in Congo.
Sinds een jaar kregen enkele tientallen kinderen wel de toelating om het land te verlaten, nadat ze een uitzondering hadden verkregen dankzij diplomatieke interventies. Congolese kinderen worden vooral geadopteerd door Belgische, Amerikaanse, Canadese, Franse en Italiaanse ouders.

Bron: De redactie online; http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/1.2103261 ; (28/09/2014)

Eigen mening: Op zich vind ik het wel een goed idee dat er meer controle in Congo wordt gedaan over waar geadopteerde Congolese kindjes terecht komen. Het is erg belangrijk voor jonge kinderen om zeker te weten dat ze in een goed en veilig gezin terecht komen. Langs de andere kant vind ik het wel erg dat mensen die met goede bedoelingen een kind in Congo hebben geadopteerd nu moeten toezien hoe ze ver van elkaar verwijderd zijn en erg onzeker zijn wanneer hun kindje het land mag verlaten. Zouden die controles dan niet beter op voorhand worden uitgevoerd?