VDAB-topman: "Werklozen activeren is krachtiger middel dan uitkering schrappen"

Een snelle activering van werkzoekenden is een veel krachtiger middel dan het schrappen van uitkeringen. Dat stelt VDAB-topman Fons Leroy vandaag in De Standaard. Snel activeren maakt de discussie over de uitkering onnodig, zegt hij, en is een betere manier om het aantal langdurig werklozen terug te dringen.

Leroy vindt bovendien dat élke werkloze geactiveerd moet worden zolang hij de pensioenleeftijd niet heeft bereikt. In Vlaanderen ligt de activeringsgrens momenteel op 58 jaar, maar de VDAB kreeg begin april groen licht om die op te trekken tot 60 jaar. In Wallonië en Brussel ligt de grens in de praktijk op 50 jaar. Het verschil heeft volgens hem te maken met prioriteiten. Brussel geeft bijvoorbeeld voorrang aan het terugdringen van de jeugdwerkloosheid.

Psychosociale problemen
Toch is het probleem complexer, geeft Leroy toe. Het volstaat niet om iedereen een opleiding van drie maanden te laten volgen. Zo zijn er in Vlaanderen tienduizenden werklozen die niet kunnen werken omwille van psychosociale problemen. Om hen te activeren, is een langduriger traject nodig dat veel meer geld kost.

Een recent decreet maakt het voor de VDAB mogelijk activeringstrajecten van 18 tot 24 maanden uit te werken met organisaties uit de welzijnssector. Volgens Leroy een bijkomend signaal dat het te eenvoudig is te dreigen met een beperking in de tijd van de uitkering.

Bron: De Morgen
Datum: 15/05/2014

Eigen mening:
Ik vind het een goed idee om ander beleid rond werkloosheid uit te werken. Ik zou het zeer goed vinden moest er geprobeerd worden om werklozen terug aan het werk te krijgen. Het klopt inderdaad dat er personen zijn die niet werken wegens psychische problemen. Maar ik denk dat er ook een groot deel van de werklozen gewoon in de werkloosheidsval is beland. Wanneer je uitkering niet veel verschilt met het loon dat je normaal zou krijgen is de zin om te werken snel verdwenen. Daarom denk ik dat het opnieuw motiveren van werklozen goed kan zijn. Hiermee wil ik niet zeggen dat elke werkloze gewoon niet wil werken. Ik denk dat er ook heel mensen zijn dat wel willen werken maar geen gepaste job vinden. Daarom denk ik dat er ook meer geld gespendeerd moet worden aan herscholingen en opleidingen.

Een van de thema's van deze verkiezingen is inderdaad het al of niet beperken van de uitkeringen als mensen langdurig werkloos zijn. Ik vind het niet meer dan logisch dat de VDAB hier niet mee akkoord gaat want eigenlijk is dit niet meer dan zeggen dat de VDAB eigenlijk hun werk niet naar behoren doet. Ik ben tijdens mijn vorige 'carrière' meer dan eens in contact gekomen met 'werkzoekenden' die door de VDAB werden gestuurd om te komen solliciteren. Waarom ik werkzoekenden tussen aanhalingstekens heb geplaatst is omdat 9 van de 10 mensen die kwamen gewoonweg op voorhand al stelden dat ze de job eigenlijk toch niet wilden maar dat als ze kwamen solliciteren ze een stempel kregen en dat ze dan weer voor een aantal maanden met rust werden gelaten totdat ze opnieuw een stempel konden krijgen ergens anders. Dit waren misschien de uitzonderingen en het ging ook vaak niet over de meest interessante jobs maar dit stoorde me enorm. Ik heb hier ook ooit iemand voor aan de lijn gekregen om te vragen waarom ik geen stempel wou plaatsen na een sollicitatie interview van zijn zoon? Toen ik had uitgelegd waarom ik het niet gedaan had begon hij mij wat uit te schelden. Tot zelfs bedreigingen van de sollicitanten er ook nog eens bij kwamen kijken. We mogen niet iedereen over dezelfde kam scheren maar voor deze groep van mensen (en in Wallonië ligt dit percentage nog aanzienlijk hoger) vind ik dat er toch bepaalde maatregelen moeten genomen kunnen worden om hen (terug) aan het werk te kunnen zetten.

Het beperken van de uitkeringen van mensen die al langdurig werkloos zijn, komt steeds meer voor in het nieuws. Ikzelf heb hier gemengde gevoelens over. Ik ben er zeker van dat een hoop mensen gewoon gaan solliciteren omdat ze ertoe worden verplicht. Wanneer we het over deze personen hebben, begrijp ik dat men de uitkering na een bepaalde periode wil afschaffen. Maar ik ben er ook van overtuigd dat er personen zijn die wel de motivatie hebben om te gaan werken. Mijn zus is acht maanden lang op zoek geweest naar werk, actief op zoek. Zij heeft op vele plaatsen gesolliciteerd maar zoals we al weten, is het moeilijk voor jongeren om werk te vinden. Wanneer de VDAB werklozen naar bedrijven stuurt om te solliciteren, kan men misschien in samenspraak met dat bedrijf overeenkomen om een document op te stellen waarin het bedrijf aangeeft in hoe verre de sollicitant gemotiveerd overkwam tijdens het gesprek. Misschien dat je op die manier een onderscheid kan maken tussen diegene die wel degelijk willen werken en diegene die, zoals Wannes al zei, enkel voor hun stempel kwamen.

Het is een goed idee om het beleid omtrent werkloosheid en sociale uitkeringen aan te passen. Mensen die capabel zijn om te werken moeten constant opgevolgd en begeleid worden in het vinden van een job. Wie kan werken moet werken, ook al betreft het in eerste instantie niet de job waar je altijd van gedroomd hebt. De dagtaak van werklozen die kunnen werken moet er uit bestaan dat ze constant op zoek zijn naar een job. Zolang zij geen job vinden mag er van mij een werkloosheidsuitkering uitgereikt worden, mits zij grondig bewijs kunnen leveren van hun zoektocht naar werk. Zoals Jorine zegt lijkt het mij ook nuttig om te investeren in bijscholingen en opleidingen voor mensen die door een gebrekkige basis zeer weinig kansen hebben op de arbeidsmarkt.