De paasvakantie leent er zich dit jaar volgens sommigen blijkbaar toe om een ei te leggen omtrent onderwijs, in het bijzonder het leerkrachtenkorps. Er vielen zware woorden, vond ik. Kwetsende ook. Ondertussen worden leerkrachten in hun kring van familie en kennissen op de proef gesteld met cynische vragen omtrent hun intellectuele en culturele bagage… Tijd voor een pleidooi voor de leerkracht van vandaag! En laat ik daarbij eerst eens beginnen met een groep mensen die vaak vergeten worden: de kleuterjuffen en kleutermeesters. Pas daarna het corpus van mijn pleidooi.

In de kleuterschool

- Wie is degene wiens naam iedere ochtend en avond schalt door de luidsprekers van de kindermond thuis?
- Wie is degene die ik steeds mag contacteren wanneer ik me zorgen maak over wat achteraf een bagatel was?
- Wie is degene die bij mijn kids aandachtspunten signaleert die ik niet zie?
- Wie ziet dat een van mijn dochters luizen heeft?
- Wie is degene die in de agenda van de andere dochter schrijft dat ze iemand pijn heeft gedaan?
- Wie is degene die op zoveel speelse manieren mijn kinderen getallen, taal en de kleuren van de regenboog leert?
- Wie is degene die de uitnodigingskaartjes van het verjaardagsfeestje in de agenda van de klasgenootjes steekt?
- Wie is degene die Julie een proper broekje aantrekt na een ongelukje?
- Wie is degene die ervoor zorgt dat Gloria en Julie zo gelukkig zijn?
- Wie is degene aan wie ik straks met een gerust hart mijn zoontje Mauro toevertrouw?
- Wie zijn die mensen die zo belangrijk zijn in de ogen van mijn kinderen?
…

Ode aan de toegewijde kleuterjuf en kleutermeester!

Wanneer ik al deze zaken als jonge ouder bedenk,
wanneer ik mijn echtgenote als gedreven leerkracht in het secundair onderwijs gadesla, wanneer ik in mijn werk zoveel gemotiveerde directies en leerkrachten ontmoet, wanneer ik aan mijn universiteit een groeiende aandacht voor een toekomst als leerkracht zie, dan komt een positieve waardering voor leerkrachten op de eerste plaats en een oplijsting van aandachtspunten op de tweede plaats:
het eerste niet zonder het tweede, akkoord, maar zeker ook het tweede niet zonder het eerste.

Inderdaad, de lerarenopleiding moet beter
en het beroep van leerkracht verdient een hogere appreciatie
en de betrokkenheid van basis-, secundair- en hoger onderwijs op elkaar moet beter…
Maar vooraleer de opleiding, de structuren en het jobprestige aan te pakken met het oog op betere leerkrachten in de toekomst – een edel doel – verdient de leerkracht van vandaag oprechte waardering.

Ook al staat waardering de realiteitszin niet in de weg, wie aan de startlijn geen waardering geeft, rent verkrampt en oogst aan de meet wat men niet wil oogsten...

Vooroordelen versus feiten

De job van leerkracht wordt vaak onderschat. Laatst zei me nog een leerkracht dat men er geen idee van heeft hoe eenzaam men zich kan voelen op school. Burn-outs zijn geen zeldzaamheid in onderwijskringen. Leerkrachten hebben net zoals iedereen meer nood aan bemoediging dan aan negatieve vooroordelen. De stereotiepen en schampere opmerkingen ten aanzien van de job als leerkracht zitten soms diep. En toch:

- Wie bekommert zich iedere dag voor de vorming van onze toekomstige arbeiders, bedienden, ondernemers en ambtenaren?
- Wie wil er vandaag en morgen aan zijn roeping gevolg geven om jonge mensen een eindje mee te begeleiden op hun groeiweg?
- Wie wil vandaag de job waarvan velen denken: ‘hij/zij heeft zich begraven in het onderwijs’?
- Wie is degene die permanente zorg moet hebben voor het welzijn en de toekomst van de leerling en voor eigen navorming ten dienste daarvan?
- Wie kan er zoveel betekenen voor jongeren, hun ouders en collega’s?
- Wie is degene die zijn verlof niet zelf kiest, ook al is dat veel verlof in vergelijking met anderen, maar toch ook steeds de perioden met de duurste vakanties?
- Wie is degene die naast zijn uren nog zoveel werk heeft en tegelijk de zorg voor eigen kinderen of soms ook eigen ouders?
- Wie is degene die in een context van juridisering en van mondige ouders een leerkracht op maat van de kinderen en van de toekomst wil zijn en niet op maat van ouders en hun advocaten?
...

Hoed af

Ik doe mijn hoed af voor iedere leerkracht die toegewijd en gedreven haar/zijn job doet !
Je moet het maar doen !
Geen kleinering, maar waardering dus…

Leerkrachten, geniet van het vervolg van de vakantie!

(Jürgen Mettepenningen is theoloog.)

__________________
"Zien wat juist is en het niet doen, is een gebrek aan moed."
Wouter Beke