In een op de vijf gevallen slaagt de jeugdrechter er niet in om een geschikte maatregel op te leggen aan jonge delinquenten. Plaatsgebrek in de instellingen speel een grote rol.

Door het tekort aan plaatsen in jeugdinstellingen en private voorzieningen zijn we verplicht om te kiezen voor de minst slechte oplossing, eerder dan voor de beste.’ Dat zegt de Antwerpse jeugdrechter Christian Denoyelle. ‘Als we een maatregel nemen, moeten we ook rekening houden met de uitvoerbaarheid ervan.’

‘Voor erg zware feiten gaat het altijd wel om ze te plaatsen. Als de omstandigheden het toelaten zijn er ook alternatieve maatregelen mogelijk. Maar het is de groep met een complexe problematiek, bijvoorbeeld psychiatrische problemen of een ernstig verstoord thuismilieu, voor wie een oplossing niet voor de hand ligt.’

Volgens een studie van het Nationaal Instituut voor Criminalistiek en Criminologie (NICC), die vandaag gepresenteerd wordt, vinden de Belgische jeugdrechters dat ze in een op de vijf gevallen niet de juiste maatregelen kunnen nemen.

Plaatsgebrek in de instellingen speelt een grote rol. ‘Het systeem slibt dicht’, zegt onderzoekster Eef Goedseels. ‘Jeugdrechters werken daardoor vaak aanbodgestuurd. Ze kijken waar er nog plaats is, en sturen daar de jongeren naartoe.’

Bron: standaard.be

Mening: Dit vind ik erg. Op deze manier kunnen die jongeren dus niet geholpen worden. En ze hebben net alle hulp nodig, om uit hun problemen te geraken. Als niet iedereen geholpen kan worden, moet er misschien wel iets veranderen aan het systeem. Het zijn ook net degene die het meeste hulp nodig hebben, die de hulp niet krijgen. Ik vind dat jeugddelinquenten door hun straf geholpen moeten worden met hun problemen, zodat ze niet meer vervallen in hun problemen. Als dat niet het geval is, is er denk ik toch iets grondig mis.

Dat er een tekort aan plaats is, is al pakweg 30 jaar een probleem. Misschien is het nodig en efficiënter om de filosofie omtrent 'straffen' en 'plaatsen' eens te herzien. Zo ben ik er voorstander van om meer alternatieve middelen in te zetten. Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan werkstraffen. Door jonge delinquenten x aantal maanden te laten werken, laat je ze iets nuttigs doen. Je laat ze bijdragen aan en integreren in de maatschappij. Uiteraard is begeleiding van deze jongeren nog steeds vereist, maar zo worden ze tenminste niet opgesloten binnen de muren van een zogenaamde instelling, waar ze vaak horendol worden.

Het feit dat nu jongeren ergens worden gedropt waar er nog plaats is, is echt belachelijk. Op die manier komen jongeren in voor hen foutieve situaties terecht en zal het eerder van kwaad naar erger gaan.