Het belsignaal aan spooroverwegen moet stiller. Dat zegt staatssecretaris voor Mobiliteit Melchior Wathelet (CDH), die wijst op de talrijke klachten van buurtbewoners.
Het merendeel van de 1.850 spooroverwegen in België is uitgerust met een belsignaal.

In een dichtbebouwd land zoals het onze bevinden veel van die overwegen zich in de buurt van huizen. Daar wekt het herhaalde gerinkel veel ergernis op.

Inwoners van het Vlaams-Brabantse Ternat rekenden uit dat ze de bel elke dag zeventig keer minutenlang horen rinkelen, ‘tot in de huiskamer’.

Het belsignaal zou er 118 decibel produceren, een geluidsniveau dat in officiële tabellen als ‘extreem hinderlijk’ wordt omschreven.

Melchior Wathelet (CDH) komt die mensen nu tegemoet. In een nota aan het parlement stelt de staatssecretaris voor Mobiliteit dat hij ‘rekening wil houden met de vele klachten van burgers’.

Hij zal de regels veranderen om de ‘geluidsintensiteit’ van de seinen te verminderen ‘in dichtbevolkte gebieden en aan kleinere overwegen’.

Er komen zelfs boetes als de NMBS en infrastructuurbeheerder Infrabel de belsignalen niet stiller zetten.

Infrabel zegt weinig klachten over geluidsoverlast binnen te krijgen.

Bron: Standaard

Mijn mening: Langs de ene kant begrijp ik de mensen wel die in de buurt van een spooroverweg wonen. Elke dag horen zijn 70 keer die luide bel. Het is nog lastiger als ze kleine kinderen hebben, wiens kamer aan de kant van de spoorweg ligt. Als het dan nog eens zomer is en de ramen worden opengezet, is het helemaal onhoudbaar. Langs de andere kant vind ik toch wel dat de veiligheid van de bestuurders primeert. Nu horen de meesten de bel, ook in hun auto. Als je het volume naar beneden gaat halen, bestaat de kans dat sommigen de bel niet meer horen. Op een overweg met slagbomen zien ze de slagbomen nog zakken, maar op een overweg zonder slagbomen kan het helemaal gevaarlijk worden. En de mensen die dicht bij een overweg wonen, wisten dit al vanaf het begin. De huizen daar zijn ook een stuk goedkoper, dus dat voordeel hebben ze al gehad. Mijn tante woont ook heel dicht bij een spooroverweg, maar zij zegt dat ze de treinen en de bel niet meer hoort. Na een tijdje wen je er dus aan.