Onze oceanen zijn in sneltempo letterlijk aan het 'verzuren', zo waarschuwt een groep wetenschappers. De verzuring gaat sneller dan in de afgelopen 300 miljoen jaar al is gebeurd, zo zeggen ze aan de BBC.

In een nieuw rapport waarschuwt een groep van meer dan 500 wetenschappers - verenigd in het 'International Biosphere-Geosphere Programme' - dat de zuurtegraad van alle oceanen samen tegen het jaar 2100 met 170 procent kan toenemen. Daardoor zou tot 30 procent van alle leven in de oceanen verloren gaan.

De reden voor de verzuring volgens de onderzoekers: de verhoogde CO2-uitstoot. Zij besluiten met "zeer hoge waarschijnlijkheid dat de toenemende verzuring veroorzaakt wordt door menselijke activiteiten die elke dag 24 miljoen ton CO2 de oceaan in sturen".

CO2 verandert de pH-waarde en dus de chemische structuur van het water. Zo is nu al duidelijk dat sinds de start van de industriële revolutie zo'n 250 jaar geleden de oceanen 26 procent zuurder geworden zijn.

Zeeschachten
En dat heeft zware gevolgen voor het leven in de oceanen, zoals koralen en weekdieren, die veel moeilijker kunnen overleven in een zure omgeving. Nu al voeren wetenschappers onderzoek naar de levensvatbaarheid van organismen in zogenaamde 'zeeschachten', waar de zuurtegraad door opborrelende koolstofdioxide op een natuurlijke manier sowieso hoger ligt. Ze zien die schachten als een venster op de toekomst voor alle oceanen. En weekdieren hebben daar bijvoorbeeld geen kans om te overleven.

De effecten van de verhoogde zuurtegraad zijn op dit moment het meeste voelbaar in de oceanen en zeeën rond de polen. Het koude water bevat namelijk meer CO2 en verzuurt daardoor sneller. Tegen 2020 al zal 10 procent van de Noordelijke IJszee door de verhoogde corrosie een vijandige omgeving worden voor organismen die een schelp hebben uit calciumcarbonaat. Tegen 2100 zal dat het geval zijn voor de hele zee.

Economische impact
Weekdieren zijn een essentieel onderdeel van de voedselketen in de oceanen. De economische impact van de verschraling kan dan ook enorm zijn: tot 130 miljard dollar (97 miljard euro) globaal verlies in het ergste geval.

Oplossingen voor het probleem - behalve een significante daling van de wereldwijde CO2-uitstoot - zijn er momenteel niet. De pH-waarde verhogen door geplette kalksteen in de oceaan te storten biedt enkel een kleine, lokale oplossing. Ook speciale 'beschermingszones' kunnen het effect van de verzuring terugdringen, maar opnieuw beperkt in tijd en plaats.

Bron: demorgen.be
Datum: 14/11/2013
Eigen mening:

Wanneer we kijken naar de voedselpiramide, kunnen we zien dat weekdieren hier een belangrijke positie innemen. Door de verzuring die er momenteel al is, en als we er niets aan veranderen alleen nog groter zal worden, dreigt het gevaar voor het invallen van het ecosysteem. Dit heeft niet alleen gevolgen voor het leven in de oceaan, maar uiteraard ook grote gevolgen voor de mens... Maar wie is alweer verantwoordelijk voor dit probleem...?!

Daarnaast is de verzuring niet zichtbaar voor de mens, omdat het zich onder de zeespiegel afspeelt. In beperkte mate te vergelijken met de ontbossing van het regenwoud. Dit is wel zichtbaar voor de mens, maar ook hier hebben we zelf voor gezorgd en al weten we dat het grote gevolgen heeft op lange termijn, men gaat gewoon door...

In het artikel staat dat er momenteel geen oplossing is voor het probleem, enkel CO2-uitstoot beperken tot een minimum. Laat dat nu net het grote probleem zijn in de hele wereld! Ik denk dat we moeten stilstaan bij het probleem, ook al speelt het zich onder water af en lijkt het "een-ver-van-onze-bedshow", het zal een grotere impact hebben dan in eerste instantie gedacht.

Ik denk dat dit artikel wel duidelijk maakt dat we de invloed van onze vervuilende gewoonten op de belangrijkste ecosystemen op aarde niet mogen onderschatten en de invloed van die ecosystemen op de mens ook niet. Ik denk dat hier niet genoeg bij stil staan. Er zijn maar weinig mensen die hier kennis over hebben en de mensen die er wel kennis over hebben slagen er moeilijk in te beseffen dat wat ze leren in de boeken wel degelijk ons dagelijks leven aanbelangt en onze eigen gezondheid aanbelangt. De vervuiling van de aarde is een thema dat mij bezig blijft houden. Ik vind het zeer moeilijk, delicaat en kan mij hier echt zorgen over maken. Wij gaan onze gang maar, zonder stil te staan bij de gevolgen op lange (?!) termijn.

De oceanen absorberen een grote hoeveelheid CO2, dit is verantwoordelijk voor de verzuring. Het is zo dat wanneer er meer CO2 in de atmosfeer is, dat de oceanen meer zullen gaan absorberen.
De oceaanverzuring heeft in eerste instantie zware gevolgen voor de organismen met kalkskeletten, denk dan maar aan de koralen, kreeftachtigen, weekdieren,... Deze vormen zoals al gezegd is een belangrijke schakel in de voedselketens. Wat gebeurt er nu juist met deze organisme? Deze organisme zijn gevormd ( deels ) uit calciumcarbonaat. Wanneer je dit blootstelt aan zeewater met een te hoge zuurtegraad, dan lost dit materiaal gewoon op ( des te lager de PH, des te sneller de kalk oplost ). Ook zullen bepaalde organisme niet kunnen overleven in een zuurtegraad die iets hoger is dan het "normale" ( bv bepaalde zeesterren overleven dit niet ). Ook zullen vele organisme schade ondervinden die hun overlevingskansen sterk beïnvloeden ( problemen met bloedcirculatie, groei, zenuwstelsel,... ).

Er werd in de vorige reacties aangehaald dat de problematiek weinig aandacht krijgt en dat we er ook weinig bij stil staan. Er worden zo wel dagen georganiseerd in het teken van het klimaat ( ook op onze school ). Deze dagen zijn lachwekkend, enkele voorbeelden: er wordt drinken aangeboden in plastieken bekers, elke fietser krijgt een heel pakket rommel,... Het is de bedoeling om zelf eens stil te staan bij deze klimaatsveranderingen, en zelf te "veranderen". Alles begint bij u zelf, meezingen voor "sing for the climate" is geen bijdrage, dat is het probleem doorschuiven!