Een immense drijvende vuilnisbelt, die sinds de tsunami in Japan in de Stille Oceaan drijft, nadert de westkust van Amerika. Dat blijkt uit een nieuw rapport van de National Oceanic and Atmospheric Administration. Wanneer het afval zal aanspoelen, blijft voorlopig een raadsel, meldt de krant The Independent. .

Het meest geconcentreerde deel van het afval, in Amerikaanse media het 'toxic monster' genoemd, ligt op dit moment zo'n 2.700 kilometer van de kust tussen Hawaï en Californië. Het bedekt een gebied zo groot als Texas. Miljoenen tonnen afval liggen bovendien nog steeds verspreid in de Stille Oceaan. Als het afval verder samensmelt, zou het een oppervlak vormen dat groter is dan de Verenigde Staten. Het gewicht zou meer dan vijf miljoen ton bedragen.

Bij het afval zitten boten, huizen, elektrische toestellen en consumptiegoederen die in de nasleep van de tsunami in maart 2011 zijn meegesleurd van de noordkust van Japan.

De cijfers komen uit een rapport dat de Amerikaanse National Oceanic and Atmospheric Administration vorige week publiceerde. De NOAA beval het onderzoek om te kunnen voorspellen waar en wanneer de gigantische drijvende afvalberg aan land zou komen.

"Naar de bodem"
Het rapport wijst echter uit dat de voortgang van het afval onvoorspelbaar blijft. Experten vermoeden dat het grootste deel van het afval "tijdens de komende jaren ergens tussen Alaska en Hawaï kan aanspoelen".

Het Japanse ministerie van Milieu schat dat ongeveer vijf miljoen ton afval de kust van Japan verlaten heeft in de nasleep van de tsunami, maar beweert dat maar dertig procent daarvan in de Stille Oceaan is beland. De rest, zo luidt het, is rond Japan naar de bodem gezakt.

Bron: De Morgen, 05/11/2013

Commentaar: aan land is het erg gesteld na de tsunami maar blijkbaar is het op zee zo mogelijk nog erger. Hier dreigt geen natuurramp, dit is al een natuurramp. Denk maar aan de vissen die sterven door het eten van plastic en ander afval, aan het water dat vol afval drijft en de zeebodem die bezaaid ligt met afval. Er wordt gewacht tot de drijvende afvalbelt ergens aan land gaat. Om wat te doen? Om het eindelijk op te ruimen? Ook hier zouden handen in elkaar moeten geslagen worden om iets te doen om de zee en de bewoners ervan te redden en bij uitbreiding ook het milieu en de aarde.