De stereotypen over vrouwen blijven overeind, zeker in de zakenwereld

Maandag is het de 42ste Nationale Vrouwendag, en dit jaar staat de problematiek van 'stereotypen' centraal. Volgens Daniëlle Vanwesenbeeck, CEO van Mastermail en Beste Vrouwelijke Ondernemer 2012, is er nog werk aan de winkel.
De man tegenover me keek me aan met een blik die het midden hield tussen spot en meewarigheid. Hij kwam onderhandelen aan mijn keukentafel - want zo gaat dat met opstartende bedrijven - over de verkoop van mijn eerste productiemachine, ter waarde van bijna honderdduizend euro. En hij had duidelijk geen vrouw als tegenstrever verwacht. Ik voelde zijn gebrek aan vertrouwen. Zijn ongeloof. Zijn houding van 'weet-u-wel-waarover-ik-het-heb?'. Ik héb die productiemachine gekocht en ik héb een goede prijs kunnen bedingen. Maar de wrange nasmaak bleef, omdat ik het gevoel had dat ik veel meer moest bewijzen dan wanneer er een man tegenover hem zou gestaan hebben.

Zulke situaties zijn het bewijs van de vooroordelen waar vrouwen ook vandaag nog dagelijks mee geconfronteerd worden, zeker in de zakenwereld. Vrouwelijke carrièretijgers zijn ice queens, maar als ze belangrijke beslissingen moeten nemen, nemen emoties de bovenhand. Ze kunnen niet om met macht, en eigenlijk hebben ze hun positie te danken aan positieve discriminatie. Vrouwendag, nu maandag, staat dit jaar in het teken van stereotypen. Tijd om een lans te breken voor ambitieuze vrouwen in een zakenwereld die nog altijd een beetje meer van mannen dan van vrouwen is.

Het Amerikaanse zakenblad Forbes vroeg aan een reeks invloedrijke vrouwen, zoals Laura Chinchilla (president van Costa Rica), Christine Lagarde (topvrouw van het IMF), Michelle Obama en Hillary Clinton naar de vooroordelen waar ze zich het meest aan ergeren. De stereotypen die het vaakst terugkwamen, sloegen op de perceptie van vrouwelijke leiders als ice queens, als cheerleaders en als eenzame, boze, achterbakse, mannelijke, emotionele en tegelijkertijd harde tantes die gerekruteerd worden op basis van positieve discriminatie.

Ondanks het feit dat het aantal vrouwelijke managers tijdens de voorbije decennia sterk gegroeid is, bestaat er nog steeds een oververtegenwoordiging van vrouwen in specifieke vrouwenrollen, zoals communicatie, PR, HR en ondersteunende diensten. En ondanks het feit dat ook die functies hoog op de hiërarchische ladder van een organisatie kunnen staan, lijkt die oververtegenwoordiging nogmaals een stereotiep beeld te bevestigen. Verantwoordelijkheden en leidinggevende functies in het hart van de organisatie behoren niet tot de carrièremogelijkheden voor vrouwen. De afwezigheid van vrouwen in leidende functies wordt nog steeds te vaak als normaal beschouwd. Zo ontstaat er een directiecultuur die getypeerd wordt door de dominantie van mannelijke competenties.

Werk aan de winkel
Eind oktober trok een opiniestuk van Paola Subacchi mijn aandacht. Ook in de financiële wereld blijkt het glazen plafond nog niet doorbroken. Zelfs positieve discriminatie leidt in de meeste landen niet tot vrouwelijke leiders bij het ministerie van Financiën of in de raden van bestuur van centrale banken. En de cijfers spreken dat niet tegen. De top 100 best presterende CEO's ter wereld telt slechts twee vrouwen. Toch blijkt uit een onderzoek van Dow Jones VentureSource dat vrouwen verantwoordelijk zijn voor bijna vijftig procent van de start-ups, en dat vrouwen in topposities vaker succesverhalen dan mislukkingen zijn.

Natuurlijk is niet alles kommer en kwel. Veel mensen onderstrepen de voordelen van een vrouwelijke toets in leidinggeven. Zo zijn empathie en emotionele intelligentie eigenschappen die bij vrouwen doorgaans beter ontwikkeld zijn dan bij mannen en die in de harde zakenwereld al vaker hun dienst bewezen hebben. Tegelijkertijd worden 'typisch' mannelijke eigenschappen als boosheid, hardheid en trots bij vrouwelijke leiders dan weer veel negatiever gepercipieerd dan bij hun mannelijke collega's. Een vrouwelijke leider die af en toe boos wordt, is al snel incompetent. En iemand met harde principes wordt al snel een harde persoonlijkheid aangemeten.

Werk aan de winkel, dat zeker. Maar tot de bedrijfswereld het potentieel van vrouwelijke ondernemers erkent, is het aan mij om de man aan mijn keukentafel ervan te overtuigen dat ook ik als vrouw de juiste competenties heb om een deal uit de brand kan slepen

Bron: De Morgen
Datum: 09/11/2013 om 09u04

Mening

Als vrouw vind ik het confronterend om de krant te openen en te lezen dat er nog steeds een carrièrekloof bestaat tussen mannen en vrouwen. Zeker in de 21ste eeuw! Vrouwen zijn momenteel goed geïntegreerd in de maatschappij. Er bestaan verscheidene evenementen die staan voor de rechten van de vrouw. Ik vind persoonlijk dat vrouwen evenveel kansen moeten krijgen op een carrière dan mannen. Vrouwen kunnen dit ook tot een goed einde brengen, soms zelfs beter dan mannen. Daarbuiten vind ik ook dat er nog te veel zogenaamde *vrouwenjobs* zijn. Meestal zijn dit de jobs die mannen niet willen uitoefenen. Denk maar aan kinderverzorgster. Uiteraard hebben vrouwen meer aanleg om met kinderen om te gaan, maar ik ben er zeker van dat sommige mannen dit ook uitstekend kunnen. Hopelijk zal de 42ste editie van Nationale Vrouwendag zorgen voor een (gedeeltelijke) dichting van deze kloof.