Zelfs na haar dood is Rehtaeh Parsons geen rust gegund. Op een herdenkingspagina die haar moeder Leah Parsons op Facebook oprichtte, bleven de verwensingen toestromen. "Dat je er niet meer bent, is je verdiende loon", klonk het onder meer. Op een vals profiel werden dan weer onflatterende foto's van haar gepost. "Ik steun geen hoeren, sorry", schreef daar iemand.

Het meisje werd verkracht door vier klasgenoten toen ze vijftien jaar oud was. Haar leven werd echter pas echt een hel toen de daders een foto van de wansmakelijke daad op haar school verspreidden. De pesterijen werden uiteindelijk zo erg dat Rehtaeh -na zeventien maanden vechten- geen uitweg meer zag: een week geleden hing ze zichzelf op. De machines hielden haar nog even in leven, maar uiteindelijk is ze vorige zondag overleden.

Op de bewuste foto was te zien hoe een van de daders seks met Rehtaeh had, terwijl zij in dronken staat door het raam kotste. "Die jongen heeft toegegeven dat hij dat plaatje naar zijn vrienden gestuurd heeft om op te scheppen", aldus Leah. "Een verkrachter vindt hij zichzelf echter niet, volgens hem wilde zij het zelf. Ik heb geprobeerd om hem in te peperen dat hij niet vrijuit gaat omdat ze zich niet verzette. Ze was gewoon te dronken om terug te vechten, ze heeft dat moment zelfs niet beleefd. Dat is dus wel degelijk verkrachting. Nu is hij bezorgd om zijn veiligheid, iedereen hier weet dat hij de foto verspreid heeft." Het hackerscollectief Anonymous heeft alvast gezworen om de identiteit van de daders bekend te maken.

"Pure wodka en cannabis"
"De verkrachting vond op 12 november 2011 plaats, in het huis van twee broers", haalt Leah bijna in tranen herinneringen op. "Twee jongens waren toen zestien jaar oud, de twee anderen 14 en 17. Ze ging er heen met een vriendin, maar kende hen niet echt. Ze zijn pure wodka beginnen drinken en hebben cannabis gerookt. Daarna is haar vriendin vertrokken. Het laatste wat ze zich nog herinnerde, was dat iemand haar naar boven leidde. Daarna had ze seks met elk van hen. Toen ze weer wakker werd, wist ze niet meer wat er gebeurd was."

Het ergste moest dan echter nog komen. De volgende dag al deed de foto vlot de ronde op de speelplaats. Volgens Leah hadden tientallen leerlingen de gênante pose al gezien toen Rehtaeh aankwam. Het zou de laatste keer geweest zijn dat ze naar die school ging. "De dag erna is ze ingestort. Ze lag helemaal opgerold in mijn keuken en kon niet meer spreken. Toch kwam ik toen te weten wat er gebeurd was."

"Sletten zijn hier niet welkom"
Op haar Facebookpagina ging het hek van de dam. "Sletten zijn hier niet welkom", klonk het onder meer. Of nog: "Iedereen weet exact wat je gedaan hebt." Veel mannen wilden onomwonden seks met haar. "Je deed het met mijn vriend, dus waarom niet met mij?"

Vanuit de school bleef het tot op vandaag oorverdovend stil. "Nooit heb ik iets van hen gehoord. Ze was geen student meer bij hen, dus trokken ze er zich niets van aan. Hoe erg dit ook klinkt: niet de verkrachting heeft haar zover gekregen, wel de publiekelijke vernederingen die nooit gestopt zijn. Zelfs haar beste vrienden lieten haar vallen. Iedereen weet dat kinderen in staat zijn tot wrede dingen, maar erger dan dit kon niet. Ze vond het als tiener altijd heel belangrijk om ergens bij te horen."

Politie ondernam niets
In de maanden erna probeerde Rehtaeh het op een andere school, maar de focus ontbrak. Pas toen ze naar haar vader in Halifax verhuisde en een nieuwe vriendengroep vond, leek het weer de goede kant op te gaan. Toch bleef ze kampen met depressies en de angst dat ze opnieuw in de steek gelaten zou worden.

Dat ook de politie niets ondernam, maakte de zaak alleen maar frustrerender. "Die inspecteur reageerde heel koud en afwijzend", gaat Leah verder. "'Ik moet jou mijn onderzoekstechnieken niet uitleggen', zei hij constant. Maar waarom moest het tien maanden duren vooraleer die jongens een eerste keer ondervraagd werden? Tenzij ze je brutaal op straat overvallen en harde DNA-bewijzen op je lichaam gevonden worden, is de kans groot dat ze je niet serieus nemen."

Zorgen om andere dochters
Leah maakt zich nu ook zorgen om haar twee andere dochters, die nu drie en negen jaar oud zijn. Zullen ook zij door al deze commotie aangepakt worden? De oudste ging sinds de dood van haar zus alvast niet meer naar school, maar wil nu zelf terug.

Haar laatste wens is dat de daders voor het gerecht komen, maar daar denkt haar ex-man anders over. "In dat geval zou ze opnieuw verkracht worden door het gerecht", schreef fotograaf Glen Canning op zijn website. "Moeten wij zitten toekijken hoe die jongens een lichte straf krijgen, als ze al veroordeeld worden? Ze wisten dat ze ermee weg zouden komen. Ze hebben de foto's op hun Facebookpagina gezet en naar God weet wie allemaal gestuurd. Ze deelden het met de wereld als was het een leuk animatiefilmpje. Mijn dochter is niet doodgepest, ze raakte teleurgesteld tot de dood volgde. Teleurgesteld in mensen die ze dacht te kunnen vertrouwen, zoals de school en de politie. Ze was mijn dochter, maar ook uw dochter. In godsnaam, doe iets."

Aanvankelijk sloot de minster van Justitie van Nova Scotia uit dat er fouten zouden zijn gemaakt bij het onderzoek. Maar onder grote druk wordt het onderzoek nu toch heropend. Zelfs de Canadese premier Stephen Harper heeft zich uitgesproken over de zaak. "In dit soort gevallen kun je niet meer van pesten spreken", zei hij. "Dit is crimineel gedrag."

bron: http://www.hln.be/hln/nl/960/Buiten...-verwenst.dhtml

Commentaar: Ik vind het zeer verontrustend om te lezen dat men eerst een meisje verkracht, vernedert tot ze zelfmoord pleegt en vervolgens nog haat blijft dragen na haar dood. Men heeft hier niet meer te maken met mensen maar met gevaarlijke onverschillige wezens. De maatschappij heeft een dieptepunt bereikt. Facebook wordt hier gebruikt als fataal instrument om mensen mentaal uit te putten. Ook de oudere generatie heeft passief toegekeken. De politie heeft nogmaals bewezen hoe nutteloos ze kunnen zijn en hoe onveilig we ons in de werkelijkheid moeten voelen voor iedereen die ons kwaad wil berokkenen. De ouders van dat meisje hebben waarschijnlijk geen geloof en hoop meer in onze wereld en ik kan het ze niet kwalijk nemen. Ik vind dit een zaak die aandacht moet krijgen. De daders zijn in dit geval geen mensen maar monsters en mogen daarom niet dezelfde rechten krijgen als een mens. Die hebben ze namelijk zelf niet gerespecteerd. Deze mensen moeten een speciaal aangepast, strenger proces krijgen, met andere regels. Daar mag men van mij nu eens geld in steken. Daar betaal ik zelfs graag voor. Ik hoop dat de daders opgespoord worden en dat men hun gezichten over heel de wereld bekend maakt. Vervolgens mogen ze publiekelijk hun daden tot in de details bekennen. Daarna vrees ik spijtig genoeg dat spijt te laat is en vergiffenis niet van toepassing is. Ik vind het heel onmenselijk en wreed om dit zelf te zeggen maar zo'n mensen verdienen alleen een snelle dood. Het enige nut wat me hiermee nog kunnen bereiken is dat we hier een voorbeeld mee stellen voor heel de wereld dat zulk onmenselijk gedrag niet getolereerd word en dat de gevolgen snel en hard aankomen. Alleen zo zal men nog geloof in het rechtssysteem krijgen.