BRUSSEL - Een toekomstige marsrobot moet bodemstalen verzamelen om mee terug te brengen naar de aarde. Maar is daar wel geld voor?

Terwijl de nieuwe marsrobot Curiosity nog steeds al zijn wetenschappelijke instrumenten aan het uitproberen is, als voorbereiding op het geologische onderzoek van een hoge berg op de rode planeet, denkt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa al volop na over de opvolger van Curiosity.

De Nasa maakte vorige maand al bekend dat de robotwagen een opvolger krijgt, die om te besparen gedeeltelijk zal worden gebouwd uit overgebleven reserveonderdelen van Curiosity. Een officiële naam heeft de nieuwe marsrobot, die in 2020 zou moeten vertrekken, nog niet, maar hij wordt hier en daar als ‘Curiosity 2.0' bestempeld.

Met een geschat prijskaartje van 1,5 miljard dollar (1,15 miljard euro) is het duidelijk dat Curiosity 2.0 een belangrijk project wordt, met ambitieuze wetenschappelijke doelen. Maar wat die doelen precies moeten worden, daar zijn de Amerikaanse ruimtevaartbeleidsmakers nog niet uit, schrijft Aviation Week & Space Technology. De moeilijkheid is dat wat de wetenschappers écht zouden willen, een bodemstaal van Mars naar de aarde brengen, misschien niet betaalbaar is. De Nasa heeft dan maar een commissie opgericht die moet uitklaren wat de opvolger van Curiosity op Mars moet gaan uitvoeren.

Dat Curiosity 2.0 zélf, met zijn budget van anderhalf miljard, met een stukje mars zou kunnen terugkeren naar de aarde, is uitgesloten. Het favoriete scenario van veel marsonderzoekers is dat de nieuwe robot zou rondrijden om interessante bodemstalen te verzamelen, en die bewaren in een soort vergaarbak. Later zou dan vanop aarde een onbemande raket gestuurd worden die naast de robot zou landen om de vergaarbak op te halen en mee terug te nemen naar de aarde. Op die manier kan de bouw van die dure terugkeerraket nog enkele jaren uitgesteld worden, tot (hopelijk) de Amerikaanse begroting de fiscale kliffen achter zich heeft gelaten. Maar de moeilijkheid van het scenario is natuurlijk dat de robot die bodemstalen verzamelt, geen enkele zin heeft als daarna de ophaalraket niet ook écht komt. Het Amerikaanse Congres heeft er altijd een handje van weg gehad om lang geplande ruimtevaartprojecten plots te schrappen, ook als de eerste helft al klaar was. In 2011 trokken de VS zich om te besparen ineens terug uit een samenwerkingsproject met Europa om bodemstalen van Mars naar de aarde te brengen.

Het alternatief is om op zeker te spelen en Curiosity 2.0 ter plaatse op Mars zo veel mogelijk zinvol wetenschappelijk onderzoek te laten doen, zonder te rekenen op een raket die misschien nooit komt. Maar het ophalen van een stukje Mars raakt zo wel steeds meer op de lange baan.

bron:http://www.standaard.be/artikel/det...130106_00423852

eigen mening:
Ik ben van mening dat het heel interessant is om planeten te onderzoeken. Nu onderzoeken we Mars misschien binnenkort Venus of Mercurius. Maar is dat het wel waard? Is 1.5 miljard het waard om meer te weten te komen over Mars? Zouden we niet beter met dat geld onze medemensen op deze planeet helpen i.p.v. andere planeten te onderzoeken? Dat is het enige dat ik mij afvraag. Dit is een tweestrijd bij mij tussen het onderzoeken van ons zonnestelsel en het helpen van de medemens.