BRUSSEL - In DSM-5, het nieuwe handboek van de psychiatrie, staan een paar nieuwe stoornissen, maar worden er ook een aantal geherdefinieerd.
De kogel is door de kerk: de American Psychiatric Association kondigde zaterdag aan dat de vijfde editie van haar invloedrijke handboek in de laatste rechte lijn naar de drukker zit.

Het Diagnostic and Statistic Manual for Mental Disorders 5 (DSM-5), dat in mei 2013 zal verschijnen, bevat een aantal nieuwe stoornissen (waaronder de binge eating disorder of eetbuistoornis), maar er worden ook een aantal stoornissen geherdefinieerd. ‘De grootste verandering in deze vijfde editie is dat je niet langer een stoornis hebt óf niet hebt', zegt Stephan Claes, psychiater aan de KU Leuven. ‘In de huidige DSM is depressie bijvoorbeeld een kwestie van alles of niks. In de nieuwe versie worden de verschillende gradaties erkend: je kunt in meer of mindere mate bepaalde symptomen vertonen, je kunt mild of matig of ernstig depressief zijn.'

Claes hoopt dat deze diagnostische aanpassing een gunstige invloed zal hebben op de hoeveelheid antidepressiva die wordt voorgeschreven. ‘We weten ondertussen dat zulke medicatie bij een lichte of milde depressie hetzelfde effect heeft als een placebo. Als artsen en psychiaters voortaan alleen nog pillen voorschrijven bij ernstige depressie, zal de overconsumptie zeker afnemen.'

‘Toch kleven er ook nadelen aan deze nieuwe aanpak', weet Wouter Duyck, hoogleraar psychologie aan de Universiteit Gent. ‘Als je alle ziektebeelden gradueel bekijkt, scoort niemand nog nul. En dan is iedereen wel een beetje ziek. De erkenning van verschillende graden van depressie zou de consumptie van antidepressiva dus ook kunnen doen stijgen. Zeker als je weet dat veel huisartsen de criteria uit dat psychiatrische handboek niet eens kennen. We moeten afwachten of de nieuwe DSM op het terrein veel verschil zal maken. Daarvoor zou een duidelijke richtlijn nodig zijn, om alleen bij zware depressie medicatie voor te schrijven. Want in de DSM staat niets over medicatie.'

Rouwen met Prozac

De totstandkoming van het vernieuwde psychiatrische handboek ging gepaard met behoorlijk wat controverse. Het zou de overconsumptie van psychofarmaca alleen maar in de hand werken. En normale gevoelens worden veel te snel als een stoornis beschouwd. Zo was er de afgelopen maanden ook in ons land al veel te doen over de manier waarop rouw wordt bekeken. In de huidige DSM-editie wordt de rouw die men ervaart na het verlies van een geliefde niet als een depressie bestempeld. Die uitzondering valt in de DSM-5 weg.

‘Rouw wordt zo officieel erkend als mogelijke oorzaak van een depressie', zegt Wouter Duyck. ‘Dat is geen vrijblijvende wijziging. Al gebeurt het vandaag natuurlijk ook al dat de huisarts in zulke gevallen Prozac voorschrijft.'

Ook Stephan Claes is zich ervan bewust dat de discussies vast weer zullen opflakkeren. ‘Ik begrijp de kritiek, vaak is die ook terecht. Maar we moeten de dingen ook durven te benoemen. Iemand met suïcidale neigingen die aanhouden, moet geholpen worden. En een depressie is nu eenmaal vaak het gevolg van een ingrijpende levensgebeurtenis.'

Bron: De Standaard 03/12/2012
http://www.standaard.be/artikel/det...121202_00389153

Eigen mening: Het goede is dat eindelijk gradaties van een ziekte worden erkend. Je bent niet ziek of niet ziek. Vele mensen die licht ziek zijn kregen dus de volledige dosis medicatie voor zwaar zieken, terwijl dit niet nodig was! Anderzijds, zoals ook in het artikel wordt vermeld: iedereen is dan wel een beetje ziek. Hiervan kan dan weer misbruik worden gemaakt!

Zoals er reeds vermeld is, vind ik het goed dat er gradaties zijn toegevoegd. Maar dan is het wel nodig dat dokters de kenmerken en gradaties duidelijk kunnen onderscheiden. Hiervoor zal dan weer een extra opleiding aan verbonden worden. Ik vraag me wel iets af. Hoe gaat men op het werk hiermee om? Kan je als je licht depressief bent evenveel verlof nemen als dat je zwaar depressief bent? Krijg je een soort attest wanneer je licht depressief bent of wanneer je zwaar depressief bent? Ik vind het een goed initiatief, maar hoe willen ze dit in de maatschappij gaan integreren. Mensen zien tegenwoordig alles zwart-wit in, grijs bestaat niet meer. De maatregelen in verband met medicatie moeten ook zeker nog eens onder loep genomen worden.