Bedank Sandy om het klimaatdebat weer op de agenda te zetten
Nicholas D. Kristof is columnist bij de Amerikaanse krant The New York Times. "Obama en Romney waren vastbesloten niet te praten over het klimaat. Dat is geen optie meer", schrijft hij vandaag in De Morgen.

De Democraten lieten zich niet horen over de klimaatverandering, maar de Republikeinen waren nog een graad erger
President Barack Obama en Mitt Romney wilden van de klimaatverandering geen onderwerp maken tijdens deze campagne. Dank u dus aan orkaan Sandy om ons met de neus op de feiten te drukken: is het niet tijd om niet alleen over het weer maar het ook over het klimaat te praten?

Het klopt natuurlijk dat één storm of droogte niet het gevolg is van de klimaatverandering. Er vinden al zo lang stormen boven de noordoostelijke Atlantische Oceaan plaats, zoals de catastrofale 'sneeuworkaan' van 1804 bewijst. Maar veel wetenschappers denken dat de toenemende CO2-uitstoot extreem weer, zoals Sandy, in de hand werkt.

"Je kunt niet stellen dat één bepaalde gebeurtenis de klimaatverandering weerspiegelt", zei William Solecki, covoorzitter van de New York City Panel on Climate Change. "Maar het illustreert wel de omstandigheden, gebeurtenissen en scenario's die we met de klimaatverandering in verband brengen." In dat opzicht geeft Sandy, wat ook de oorzaken waren, een inzicht in wat ons te wachten staat.

Gouverneur Andrew Cuomo van New York vertelde president Obama destijds dat het erop lijkt "dat we tegenwoordig om de twee jaar een overstroming hebben die maar één keer in de honderd jaar voorkomt". The New York Times meldde inderdaad dat drie van de tien grootste overstromingen in Lower Manhattan sinds 1900 in de voorbije drie jaar plaatsvonden.

Zet u dus schrap voor wat er nog moet komen, om diverse redenen:

Orkanen ontstaan als de oceaan warm is, en de warmte is hun brandstof. De watertemperatuur van de Atlantische Oceaan voor de Oostkust bereikte deze zomer een recordhoogte. Vermoedelijk gaat het grotendeels om natuurlijke variatie, maar een deel ervan is het gevolg van door mensen veroorzaakte klimaatverandering.

Computermodellen suggereren dat orkanen niet noodzakelijk frequenter zullen voorkomen, maar ze worden wellicht heviger. Zoals het U.S. Global Change Research Program, een samenwerkingsverband van federale agentschappen, stelt: "De intensiteit van zulke stormen zal waarschijnlijk toenemen deze eeuw."

De klimaatverandering voegt vochtigheid toe aan de atmosfeer, wat wellicht betekent dat stormen gepaard zullen gaan met meer regen en overstromingen.

De orkaan Sandy was bijzonder verwoestend omdat hij niet terug kon keren naar de zee vanwege een 'blokkeerpatroon' dat verband houdt met de straalwind. Daarover bestaat nog discussie, maar een recent onderzoek geeft aan dat smeltend zeeijs op de Noordpool tot die blokkering kan leiden.

Stijgende zeeën creëren een hogere basis voor stormgolven in de toekomst. Het New York City Panel on Climate Change heeft berekend dat het waterniveau tegen 2050 met 60 centimeter kan stijgen en met liefst 120 centimeter tegen het einde van de eeuw.

Smeltende permafrost
Ik kreeg les over de verstrekkende veranderingen die op til zijn een paar jaar geleden bij de Eskimo's in Alaska, die me verbaasd wezen op de veranderingen in hun Noordpooldorp. Van smeltende permafrost tot roodborstjes - waarvoor hun taal geen woord had - en zelfs een enkel (bibberend) stekelvarken. Als we niet merken dat er iets buitengewoons aan het gebeuren is in de wereld rondom ons, dan hebben we een groot probleem.

"Van de tien warmste zomers in de VS waren er zeven sinds 2000", merkt Jake Crouch van het National Climatic Data Center op. Daar hoort de droogte van deze zomer bij, de ergste in meer dan een halve eeuw. "Voor het extreem warme weer van het recente verleden was er nagenoeg geen andere verklaring dan de klimaatverandering", schreef James E. Hansen, een klimaatwetenschapper bij de NASA, in The Washington Post.

Politici hebben de rol gelost, maar hetzelfde geldt voor de media. Het aantal artikels over de klimaatverandering daalde met 41 procent tussen 2009 en 2011, volgens DailyClimate.org.

Er bestaan geen eenvoudige oplossingen, maar we moeten wellicht investeren in propere energie, een CO2-belasting of andere remmen op broeikasgassen introduceren. En we moeten vooral herdenken hoe we de tol van de klimaatverandering kunnen beperken. Zo is het misschien niet zo'n goed idee om opnieuw te bouwen in sommige kustgebieden die getroffen werden door Sandy.

Passiviteit
We hebben ook een sterker Federal Emergency Management Agency nodig, wat Romneys suggestie onlangs dat het FEMA beter geprivatiseerd wordt nogal kortzichtig maakt. Het is bijna even bizar als Michael Brown, de directeur van FEMA tijdens Hurricane Katrina in 2005, die Obama berispte omdat hij 'te snel' op Sandy reageerde.

De Democraten lieten zich niet horen over de klimaatverandering, maar de Republikeinen waren nog een graad erger. Dat is bizar, want op andere domeinen van nationale veiligheid gaan de Republikeinen prat op hun waakzaamheid. Romney wil niet wachten op een Iraans kernwapen om in actie te komen, vanwaar dan de passiviteit over de klimaatverandering?

Samen met acht miljoen andere mensen zitten wij zonder stroom, en dus stuur ik Twitterberichten op mijn iPhone bij kaarslicht, een vreemde combinatie die aanvoelt als een alarmklok. In de met kaarsen verlichte ochtend na een toekomstige orkaan zullen we wellicht terugkijken op de stilte omtrent het klimaat tijdens de verkiezingen van 2012, en ons afvragen: "Waar zaten we met onze gedachten?"

Bron:
De Morgen
Link naar artikel

Mening:
Het enige voordeel aan de storm Sandy is dat zij het klimaatdebat weer naar voren heeft gebracht. Of je nu wel of niet gelooft in eventuele drastische gevolgen van de klimaatverandering, je kan anno 2012 niet meer ontkennen dat er iets aan de hand is. Daarom vind ik het raar dat beide presidentskandidaten dit actuele onderwerp compleet negeren tijdens hun campagnes.

Obama heeft de voorbije vier jaar nochtans heel wat inspanningen gedaan om het koolstofverbruik te verminderen. Zo heeft hij o.a. strengere controles op de uitstoot van kwik ingevoerd. Hierdoor konden de smerigste kolencentrales van Amerika gesloten worden. Deze centrales hadden jaarlijks de dood van zo’n 13 000 Amerikanen op hun geweten. Uit de laatste nieuwsberichten kunnen we afleiden dat Obama toch heel wat extra stemmen heeft kunnen vergaren dankzij zijn leiderschap tijdens en na de doortocht van de storm. Zelfs uit het kamp zijn tegenstanders, de Republikeinen, krijgt de huidige president heel wat lof.

Over Romney valt dan weer niet veel te vertellen. Deze man verandert iets te vaak van koers, zij het over de gezondheidszorg, abortus, wapenhandel of het klimaatbeleid. Van hem moeten we in verband met het klimaatdebat alvast niet te veel verwachten.