BRUSSEL - Een op de tien kinderen zou een ouder hebben met een alcohol- of drugprobleem, aldus de Vereniging voor Alcohol- en andere Drugproblemen (VAD). Met een nieuwe campagne wil zij die kinderen aanmoedigen om erover te praten.

‘Erover praten maakt deze kwetsbare kinderen en jongeren sterker om de situatie thuis aan te kunnen’, schrijft de VAD in een persbericht. De organisatie schat dat 1 op de 10 kinderen opgroeit in een gezin waar minstens één ouder regelmatig alcohol, drugs of pillen misbruikt.

‘Voor de buitenwereld lijken zulke gezinnen min of meer normaal te functioneren, maar een ouder die problematisch alcohol of andere drugs gebruikt, schudt het hele gezin door elkaar’, meent de VAD. ‘Problematisch middelengebruik betekent voor de kinderen vaak chaos en onvoorspelbaarheid. Deze kinderen lopen een groter risico op verschillende gedrags- en ontwikkelingsproblemen.’

De VAD vindt het daarom belangrijk die kinderen en jongeren rechtstreeks te laten weten dat ze er niet alleen voorstaan. ‘We versterken hun veerkracht door elementen als autonomie, zin voor initiatief, relatievaardigheid ... te stimuleren.’

De campagne kreeg de titel ‘Als jij voor mama moet spelen, kan je geen kind meer zijn’. In de film zien we een jong meisje dat de rol van haar moeder moet overnemen: ze doet de afwas, zorgt voor een baby en ruimt op, terwijl haar vrienden een voor een afhaken.

Organisaties zoals Awel (de vroegere Kinder- en Jongerentelefoon), de Jongerenadviescentra (JAC) en In Petto staan klaar om met deze jongeren in gesprek te gaan. De Druglijn start een chatservice om de drempel te verlagen.

Commentaar:
Ik ben verschoten over het hoge percentage van kinderen die in zo'n gezinnen wonen. Ik wist dat alcohol/drugs aanwezig waren in onze maatschappij maar had er geen idee van dat het zo erg gesteld was met onze samenleving. Het is goed dat ze voor jongeren de drempel willen verlagen om over hun thuissituatie te laten spreken, al moet er ook een beter drugs-, alcoholbeleid zijn. Je moet het probleem bij zijn wortels aanpakken en niet enkel de gevolgen ervan proberen op te lossen. Ik vraag me wel af op basis van welke gegevens de VAD tot deze cijfers komt.

Bron:
De Standaard online, 29 oktober 2012, (http://www.standaard.be/artikel/det...121029_00351364)

Zelf kan ik het me ook moeilijk voorstellen dat er zoveel kinderen zijn met ouders die een drugs- of drankprobleem hebben. Dat cijfer is inderdaad verontrustend hoog. Ik vind het goed dat het VAD de focus op het kind legt, in plaats van op de ouders zelf. Meestal worden er voor de verslaafden praatgroepen en afkickprogramma’s georganiseerd. Zij krijgen alle hulp, maar er wordt vaak te weinig aan de omstaanders, en dus ook de kinderen, gedacht. Zij lijden eveneens onder die verslaving, daarom is het belangrijk dat er aan hen ook aandacht wordt gegeven zodat ze het gevoel krijgen dat ze er niet alleen voor staan. Hen aanmoedigen om te praten geeft hen de mogelijkheid om met het probleem proberen om te gaan.
Ik denk wel dat er ook nog veel kinderen zullen zijn die blijven beweren dat er geen probleem is. Hen ga je niet kunnen bereiken via het JAC of de druglijn. Voor die kinderen en jongeren zal het VAD nog een ander initiatief moeten vinden.