Tendinitis erkend als beroepsziekte
Tot nu was ziekte alleen erkend voor artiesten

BRUSSEL - Tendinitis in schouder, elleboog en pols als gevolg van zwaar repetitief werk is sinds gisteren een erkende beroepsziekte. Men verwacht 1.000 nieuwe erkenningen per jaar.

Annemieke Houthoofd (48) uit Ardooie is een van de eersten die genieten van de vóórfase – de versoepeling van de oude regeling voor tendinitis, de jongste maanden – die deze nieuwe regeling voorafging. Zij werkt al 30 jaar in een kippenslachterij. Ze had er verschillende taken, maar altijd ging het om repetitief werk dat de armen zwaar belast, zoals: in hoog tempo een zending 2.000 kilo kippenvlees klaarmaken, verpakt in dozen van 10 kg.

‘Sinds december was de pijn niet meer te harden. Op het laatst kon ik geen kip van 1,5 kg meer opnemen', zegt ze. ‘De problemen in de linkerarm zijn voorlopig opgelost met inspuitingen. Aan de rechterarm heb ik intussen twee operaties ondergaan. Nu ik erkend ben door het Fonds voor Beroepsziekten (FBZ) krijg ik een uitkering van 1.300 euro per maand, in plaats van minder dan 1.000 euro toen het ziekenfonds mij vergoedde. Je moet blijkbaar wel geregeld naar Brussel', zegt ze.

‘Hoe ik dit vernomen heb? De ziekenfondsarts had er op een vergadering over gehoord. Ik heb mijn aanvraag ingediend en zopas kreeg ik voor de tweede keer mijn nieuwe uitkering.'

Staatssecretaris van Sociale Zaken Philippe Courard (PS): ‘Er is een daling van de uitkeringen voor de oude beroepsziekten zoals de stoflong van de mijnwerkers. Daardoor komt er geld vrij voor de nieuwe ziekten. Tendinitis is een zeer belangrijke nieuwe ziekte. Tot nu moest men individueel uitdrukkelijk bewijzen dat de aandoening veroorzaakt was door het werk; dat lukte zelden. Vanaf nu is het veel makkelijker. Tot nu was dit alleen structureel geregeld voor artiesten. Nu voor iedereen. We verwachten een duizendtal nieuwe erkenningen per jaar. Tendinitis wordt inderdaad een van de ‘grote' nieuwe beroepsziekten.'

‘Ik ben zeker dat dit kan binnen mijn huidige budget. In een volgende fase wil ik de psychische aandoeningen erkennen. Die groeien spectaculair en minstens een deel ervan heeft minstens ten dele een werkoorzaak. We moeten zien hoe we dat aanpakken.'

‘De bedoeling is niet zo veel mogelijk uitkeringen te betalen. De bedoeling is dat mensen zo snel mogelijk weer aan het werk kunnen en dat ze dus herstellen. Ook preventie zit in het pakket. Tendinitis kan vaak voorkomen worden door het werk anders te organiseren.'

Annemieke Houthoofd: ‘De artsen zeggen allemaal dat ik dat werk niet kan volhouden. Wat dan? Een andere job? Ik nader de vijftig. Wie zal mij nog willen? De zorgsector? Daar heeft nog niemand mij over gesproken.'

Als de minister de mensen weer aan het werk wil, zal het aantal tijdelijke uitkeringen moeten toenemen. Van de 55.000 uitkeringen die het FBZ betaalt, zijn er geen 1.000 tijdelijk. De rest is ‘definitief'. Ook de erkenningen voor tendinitis waren tot nu toe vooral ‘definitieve'.

Het aantal aanvragen bij het FBZ stijgt sterk. Tendinitis en ingrepen aan de carpaltunnel (pols) zijn sterke groeiers, erkent de minister.

Het FBZ-jaarverslag zegt dat de aanvragen vanuit Wallonië het sterkst stijgen: al 59 procent komt uit dat gewest.

Van de lopende uitkeringen gaat 44 procent naar Wallonië, 52 procent naar Vlaanderen en 4 procent naar Brussel (de bevolkingsverhoudingen zijn ongeveer 31-59-10).

Bron:http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121023_00345606
woensdag 24 oktober 2012

Het is uiteraard zeer goed nieuws voor mensen die aan deze ziekte lijden door werkomstandigheden, dat deze ziekte nu ook als beroepsziekte erkend wordt. Het moet immers zeer frustrerend zijn om niet meer te kunnen werken omwille van een ziekte veroorzaakt door wat je doet op je job, maar hier niet op een juiste manier voor vergoed worden. In het artikel staat ook dat de ziekte steeds vaker opduikt. Het zou dus misschien een goede zaak zijn om dan eens na te gaan hoe we in sommige gevallen het werk misschien zouden kunnen aanpassen, zodat het risico op tendinitis verkleind wordt. Voorkomen is beter dan genezen...

Ook ik vind dat dit toegejuicht moet worden. Wel blijft natuurlijk de vraag of ze het al dan niet hadden kunnen voorkomen. Op vele werkplaatsen worden namelijk oordopjes aangeboden omdat de machines ontzettend veel lawaai maken. Vele mensen vinden dit 'stom' en gaan de oordopjes links laten liggen. In dat geval vind ik wel dat het de schuld van de persoon zelf is. Natuurlijk is dit veel gemakkelijker gezegd dan gedaan. Er moet in zo'n bedrijven ook gewerkt worden rond de sensibilisering hiervan, zodat de werknemers niet kunnen ontkennen dat er oordopjes aanwezig zijn. ik kan perfect verstaan dat dit een verschrikkelijk lastige aandoening is, dus er moet op de werkplek voor gezorgd wordt dat zo'n problemen vermeden kunnen worden.