Hoerabericht gisteren: België is het achtste beste land om in te leven als moeder. Mooi cijfer, maar erachter gaan helaas nog grote extremen schuil. Ook in België worden zwangere vrouwen in de kou gelaten en krijgen ze niet de nodige zorg, zo waarschuwen (Antwerpse) organisaties en dokters in een open brief. Dakloze en/of illegale vrouwen lopen het meest kans, en het valt moeilijk voor te stellen dat de situatie in andere Belgische steden niet gelijkaardig is.

Doordat de vrouwen geen papieren hebben, weigert het OCMW hen te helpen. Zelf kunnen ze de medische kosten niet betalen. "Ze gaan vaak prenatale zorg uitstellen of er zelfs van af zien." Met alle gevolgen vandien: "Niet of te laat screenen tijdens de zwangerschap houdt echter grote gezondheidsrisico's in voor moeder en kind want daardoor kunnen sommige infectieziektes en complicaties niet tijdig worden opgespoord en behandeld."

Het verhaal van Lucy
Zoals Lucy. Lucy is twintig weken zwanger als ze totaal ontredderd bij het Instituut voor Tropische Geneeskunde terecht komt. Ze heeft net vernomen dat ze hiv-positief is. Ze is op straat beland na een breuk met de vader van haar kind. Geen financiële middelen en totaal geïsoleerd. Omdat Lucy geen vaste verblijfplaats kan opgeven, weigert het OCMW de medische kosten ten laste te nemen via de procedure dringende medische hulp.

Daardoor heeft Lucy geen mogelijkheden om aidsremmers te betalen om de overdracht van het virus op haar baby te voorkomen. Lucy slaapt in de kelder van een kapperszaak die 's nachts op slot gaat. Medewerkers van het Instituut voor Tropische Geneeskunde maken zich dagenlang zorgen dat ze daar in haar eentje zou moeten bevallen.

Lucy is niet de enige. Het hoofd van de afdeling verloskunde van het UZA, Prof. Yves Jacquemyn, kreeg recent nog een hoogzwangere vrouw in zijn praktijk met een onbehandelde en zeer actieve hiv-infectie. Het risico om deze gevaarlijke infectie door te geven aan haar baby was groot.

Ook werd weer een kind met congenitale syfilis ter wereld gebracht, een aandoening die men eind vorige eeuw nagenoeg uitgestorven waande in België. Of er is het geval van een vrouw met zwangerschapsdiabetes, aan wie terugbetaling van levensnoodzakelijk insuline voor haar en haar ongeboren kind geweigerd werd.

"Veel leed kan voorkomen worden door deze complicaties vroegtijdig op te sporen", argumenteren de hulpverleners. Het kan zelfs geld besparen: "Minder hospitalisatiedagen voor moeder en kind. Minder fincanciële kosten voor elke zwangerschap die gebrekkig eindigt. Door preventief op te treden kunnen we dit voorkomen."

In een poging hun hulpkreet kracht bij te zetten, hebben de organisaties en dokters zich verenigd in het platform 'Kwetsbare zwangere vrouwen'.

Het streefdoel
"Het platform streeft ernaar het recht van elke zwangere vrouw op een toegankelijke, globale, geïntegreerde, betaalbare, medisch verantwoorde en kwalitatief hoogstaande opvolging en zorg te waarborgen. Het platform vraagt aan het OCMW om toegankelijke en goede pre- en perinatale begeleiding te verzekeren voor alle zwangere vrouwen verblijvend in Antwerpen, inclusief zwangere vrouwen zonder papieren.

Voor mensen zonder papieren en zonder financiële mogelijkheden kan de toegankelijkheid tot de prenatale begeleiding enkel gewaarborgd worden indien de medische kosten initieel integraal gedragen worden door de bevoegde overheid", staat te lezen in de open brief.

Lijst ondertekenaars
• Antwerps Minderhedencentrum de8
• Dokters van de Wereld België
• Expertisecentrum Kraamzorg de Kraamvogel vzw
• Geneeskunde voor het Volk
• Ghapro vzw Antwerpen, gezondheidszorg en hulpverlening aan prostituees (m/v)
• Instituut voor Tropische Geneeskunde
• Karel De Grote Hogeschool - departement Gezondheidszorg
• Kind & Gezin
• Kind & Preventie
• Samik-CAW Metropool, organiserend bestuur prenataal steunpunt De Wijk
• SENSOA
• Wijkgezondheidscentrum 't Spoor
• Dr. Marc Coppens, diensthoofd gynaecologie & verloskunde ZNA Middelheim
• Dr. Tine Cornelissen, arts Ghapro en prenatale steunpunten Kind&Gezin in Antwerpen
• Dr. Michel Degueldre, diensthoofd gynaecologie & verloskunde Sint-Pieters Ziekenhuis Brussel, voorzitter Dokters van de Wereld België
• Bart Geurden - lector en onderzoeker Karel de Grote Hogeschool - UAntwerpen
• Prof. Dr. Kristin Hendrickx, docent huisartsgeneeskunde UAntwerpen
• Prof. Dr. Yves Jacquemyn, hoogleraar UAntwerpen, diensthoofd gynaecologie & verloskunde UZA Edegem
• Dr. Ilse Kint, HIV/SOA kliniek, Instituut voor Tropische Geneeskunde Antwerpen
• Inge Meyvis, vroedvrouw en lector aan het departement gezondheidszorg - Artesis Hogeschool Antwerpen
• Prof. Dr. Marleen Temmerman, Belgisch senator, buitengewoon hoogleraar UGent, diensthoofd gynaecologie & verloskunde UZ Gent, directeur ICRH
• Dr. Ben Van Bulck, gynaecoloog ZNA Sint-Erasmus

http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Bi...in-Belgie.dhtml

Tijdens het lezen van dit artikel schrok ik een beetje. Deze problemen worden toch wel in de schaduw gehouden denk ik, want ik had er nooit eerder over gehoord.
Ik vind het problematisch dat sommige vrouwen die zwanger zijn niet de nodige zorgen kunnen toegediend krijgen. Ze kunnen de medicatie die ze nodig hebben in het belang van zichzelf en het kind niet nemen omdat ze deze vrouwen geen steun krijgen van het OCMW. Ik heb absoluut niets tegen mensen die steun krijgen van het OCMW, deze dienst vericht zeer goed werk, maar ik denk toch dat er oplossingen moeten worden gezocht en dat het OCMW op een ander gebied moet gaan besparen. Het in de steek laten van zwangere vrouwen, dat begrijp ik persoonlijk niet echt. Hebben de medewerkers van het OCMW dan zelf geen kinderen? Weten ze dan niet hoe broos een baby is? Dat het alle zorgen verdiend die het nodig heeft?
Ik vind het geweldig dat men hier een open brief over heeft geschreven, dat men het probleem aankaart en dat men toch echt wel oplossingen wil hebben. En als men daarvoor mijn handtekening nodig heeft, wil ik die zeker en vast geven!

Dit is inderdaad wel een heel schrijnende situatie... Ik wist ook niet dat er in België nog op deze manier werd omgegaan met zwangere vrouwen.
Het is op zich al erg genoeg dat deze vrouwen buiten de maatschappij vallen, maar dat hun kind door een gebrek aan de juiste zorgen ernstige risico's loopt, dat vind ik niet kunnen.
Het is positief dat hier eindelijk aandacht aan geschonken wordt. Hopelijk kan er een oplossing gevonden worden voor dit probleem.