'Simpele taal is moeilijk'

Wereldboekendag: één op zeven Vlamingen is laaggeletterd
dinsdag 24 april 2012, 03u00

MECHELEN - In meer dan honderd landen was het gisteren Wereldboekendag, maar er zijn nog steeds volwassenen die niet goed kunnen lezen. Wablieft geeft voor hen boeken in een eenvoudige taal uit.

Eén op de zeven Vlamingen kan niet goed lezen, daarom geeft Wablieft, het centrum voor duidelijke taal, eenvoudig geschreven boeken over volwassen onderwerpen uit.

Sinds enkele jaren organiseert Wablieft ook leeskringen, om laaggeletterden samen te brengen en samen te laten werken rond boeken. 'Ondertussen hebben we al 25 leeskringen over heel Vlaanderen en Brussel verspreid', zegt Ilone Plichart, coördinator van het project bij Wablieft. 'Volwassenen die willen leren lezen, komen daarheen en behandelen een aantal weken lang één boek. Op het einde van de rit komt de auteur van het boek langs om met hen over het boek te praten.'

Diane De Keyzer is één van de achttien auteurs die meewerkten: 'Wablieft vroeg me twee jaar geleden al of ik voor hen een boek wilde schrijven. Ik heb daar lang over moeten nadenken. Ik was onzeker omdat het veel moeilijker is om “simpel, te schrijven.'

'Een simpel boek voor volwassenen schrijven is erg moeilijk, je bent snel geneigd om grote woorden te gebruiken', geeft De Keyzer toe. 'Toch ben ik heel blij dat ik het gedaan heb. Het boek, Kerstekind, gaat over mijn jeugd, waarvan ik me nog alles herinner door mijn groot olifantengeheugen.'

De cursisten kijken allemaal verbaasd op wanneer De Keyzer vertelt dat haar boek in twee weken af was. 'Aan mijn eerste boek heb ik vier jaar gewerkt. Daar was enorm veel research voor nodig. Nu baseerde ik me enkel op mijn eigen geheugen. Toen ik mijn eerste zin had geschreven, ging het vanzelf.'

Ronny en Maria behoren tot de grote groep laaggeletterden. De twee vijftigers volgen al enkele maanden een leeskring in Antwerpen.

'Vroeger las ik nooit een boek', zegt Ronny. 'Zelfs de krant niet omdat ik wist dat het te moeilijk was voor mij. Nu met Wablieft durf ik al eens wat meer te lezen.'

Ook Maria kon niet lezen of schrijven. 'Ik kom uit een gezin waarin werken belangrijker was, lezen of schrijven heb ik nooit geleerd. Mijn man heeft me enkele maanden geleden dan toch kunnen overtuigen om het te leren.'


Bron: http://www.destandaard.be/artikel/d...ikelid=3O3P5ECJ

Mening:

Eén op zeven, dat is een erg groot aantal. Hier ben ik toch wel van geschrokken: kunnen lezen in immers essentieel in onze maatschappij en wordt als erg vanzelfsprekend beschouwd.

Op deze manier worden de volwassenen echt aangemoedigd om te leren lezen. Dit gebeurt op een leuke manier: door het lezen van deze boeken beseffen ze hoe fijn lezen kan zijn. Als leerkracht Nederlands in wording moedig ik dit initiaf echt aan. Wat ik erg sterk vind, is dat de auteurs boeken schrijven op maat van deze volwassenen. Zo krijgen ze de kans om een boek te lezen naar hun interesse dat ze bovendien ook begrijpen. Gewone volwassenenliteratuur is immers veel te moeilijk voor deze mensen. Aangewezen zijn tot kinderboeken kan voor schaamte zorgen. Dit initiatief zal er zeker voor zorgen dat laaggeletterdheid uit de taboesfeer wordt gehaald!

Inderdaad een mooi initiatief! Dat er nog steeds zoveel mensen zijn die moeite hebben met lezen, dat had ik niet verwacht! Dit grote aantal illustreert de nood aan dergelijke initiatieven. Zo leren deze mensen dat lezen echt leuk kan zijn. Door het makkelijke taalgebruik worden frustraties vermeden en voelen deze mensen zich niet 'dom'.

Dat schrijvers het moeilijk vinden om 'simpel' te schrijven, snap ik. Toch siert het hen dat ze hun schouders onder dit initiatief willen zetten.