De Britse premier David Cameron was woensdagochtend de kop van Jut in het Europees Parlement. Tijdens een debat over de schuldencrisis haalde zowel president Herman Van Rompuy, Commissievoorzitter José Manuel Barroso als EVP-leider Joseph Daul uit naar de eurokritische opstelling van Cameron.

Maandag herhaalde Cameron in een toespraak in Londen voorstander te zijn van een nieuwe wijziging aan de Europese verdragen. Niet om voor meer integratie te zorgen, maar om bevoegdheden opnieuw over te hevelen van het Europese naar het nationale niveau.

Cameron werkte de staats- en regeringsleiders de voorbije weken ook al op de zenuwen met zijn pleidooi om de 10 EU-landen die niet met de euro betalen nauw te betrekken bij de discussies binnen de eurozone.

Zonder de Britse premier bij naam te noemen, zei Van Rompuy dat "de euro een integraal deel is van de EU, ze is geen afwijking". Meer zelfs, "de landen die niet in de eurozone zitten, vormen de afwijking". Het verdrag van Lissabon schrijft namelijk voor dat alle EU-landen die aan de toetredingsvoorwaarden van de eurozone voldoen, effectief lid moeten worden. Het Verenigd Koninkrijk bekwam echter een uitzondering.

Barroso zei net als Cameron geen scheiding te willen tussen de landen binnen en buiten de eurozone, maar wel om andere redenen dan de Britse premier. "De euro is het centrale deel van de EU. Het is niet iets apart, het is geen opt-out."

Na de beelden van Camerons speech nog eens te hebben bekeken, vroeg fractieleider Daul van de christendemocratische EVP zich naar eigen zeggen af "of het VK nog wel lid is van de EU?".

Bron: De Standaard

Mijn mening:
Als het Verenigd Koninkrijk effectief voorstander is om bepaalde bevoegdheden terug te overhevelen naar het nationale niveau, is dat enkel een stap achteruit. Het geeft exact weer wat voor houding de Britten hebben tegenover de EU: ze willen meesurfen als het goed gaat in de EU en mee de voordelen plukken, maar als het slecht gaat, willen ze plots de EU beperken. Het staat al langer bekend dat de Britten niet happig zijn op een deelname aan de EU. Ik vind het recht van antwoord van Herman Van Rompuy en Barroso niet meer dan gepast. De landen die inderdaad niet meedoen aan de euro vormen de afwijking, niet de landen die wel meedoen. De Britten moeten niet altijd zomaar hun negatieve uitlatingen over de EU zomaar de wereld in sturen (bv. dweilincident Van Rompuy) Ik vind het net zoals een huwelijk: in goede en kwade dagen moet je maar volhouden en eraan werken om terug in een rustiger vaarwater te komen.

In een tijd dat Europa dringend moet samenwerken begint Groot-Brittannië over het stilletjes uiteen halen van de EU. Dit is iets wat absoluut vermeden moet worden. Naar mijn gevoel moeten de Europese landen net meer gaan samenwerken om zowel deze crisis als de volgende te kunnen overleven. Ook met het oog op de toekomst, waar grootmachten als China en de V.S. de wet dicteren zullen Europese landen sterker staan als ze nog meer samenwerken. Ik vind dat alle Europese landen die inzet moeten tonen, ook al kost het bevoegdheden die van nationaal naar het Europese niveau gaan. Er zouden volgens mij net meer bevoegdheden van nationaal naar Europees niveau moeten gaan, misschien had zo de huidige crisis sneller en efficiënter aangepakt kunnen worden.

The Liberal Democrats (Nick Clegg), die sinds begin mei 2010 in een coalitie zitten met The Conservatives (David Cameron), hebben de laatste maanden (en zeg maar gerust het laatste jaar) op veel onbegrip en ongeloof gestuit van haar kiezers. Beloftes die niet werden vervuld (het schrappen van de schoolkosten, die in feite zijn verdrievoudigd en het verdedigen van de NHS, waar ze uiteindelijk Cameron zijn gevolgd als een schoothondje) zorgt er nu voor dat de geloofwaardigheid van The Lib Dems nog nooit zo laag is geweest sinds het oprichten van de partij in 1988.

De een zijn dood is de andere zijn brood, denkt Cameron. Hij voelt meer dan ooit de hete adem in zijn nek van de Conservative Eurosceptics, die resoluut tegen het gedachtegoed van The Lib Dems zijn. Bovendien wint de United Kingdom Independence Party (UKIP) van Nigel Farage aan populariteit in Great Britain, waar Cameron maar al te graag een graantje van wilt meepikken door duidelijk en volledig tegen de opinies van Nick Clegg (en diens partij) te zijn.

We mogen niet alle Britten over dezelfde kam gaan scheren. Er zijn nog genoeg Britten die geloven in de Lib Dems en diens standpunt(en) over de voordelen van de EU.
De beruchte uitspraak van Nigal Farage over Herman Van Rompuy vonden ook niet alle Britten zomaar gepast, ook niet de zogenaamde Eurosceptics.

Ik sta volledig achter de mening van The Lib Dems op dit vlak en vrees dat Cameron een smerig spel aan het spelen is om zijn partij en zichzelf in eigen land aan populariteit te doen winnen.