Het schooljaar is nog maar net begonnen of de eerste vakantieweek dient zich aan. De herfstvakantie is nummer één in een rij van 14 weken waarin geen les wordt gegeven. Op school duurt een jaar 38 weken. En dat betekent keihard werken als de leerlingen wel inpandig zijn, want het werk moet wel af. Het is hollen of stilstaan in het onderwijs. Ervaren docenten in de kracht van hun leven weten daar wel raad mee. Zij hebben voldoende reserve om ongeschonden de volgende vakantie te halen. Zowel aan de jonge kant als aan de oude kant van die krachtpatsers werken docenten die de gigantische werkdruk in de topmaanden niet aankunnen of niet aanwillen. Jonge twintigers worden overdonderd door een veelheid aan klassen boordevol pubers die in het moordende tempo van een weekrooster met 25 lestaken aan de andere kant van de lessenaar voorbij trekt. En 55 plussers tellen af in de hectiek van de schoolse tijdsdruk waarin zij de grip op rust en regelmaat met het verstrijken der jaren dreigen te verliezen.

Een full-time docent geeft 25 wekelijkse lessen. In een jaar zijn er 38 lesweken dus Jan-Docent geeft 950 lessen per jaar. Het is niet moeilijk om uit te leggen dat Jan aanzienlijke vermindering van zijn werkdruk zal ervaren als hij die lestaak mag verdelen over meer lesweken. Zo zal een schooljaar van 46 lesweken leiden tot een lestaak van minder dan 21 lessen in de week. Juist in het onderwijs waar grote inzet van het personeel wordt gevraagd, is er alle reden om de taken evenredig over het gehele jaar te verdelen. Het concentreren van de zware werkzaamheden in een korte periode betekent dat mensen afhaken, want niet iedereen kan de piekbelasting aan. Het is een kwestie van comprimeren of decomprimeren. Van sprinten en uitpuffen of rustig doorlopen. Van overbelasting gevolgd door verveling of duurzame uitvoering. Minder vakantie kan leiden tot een taakverlichting van grofweg 20 procent bij de zelfde onderwijsproductie. Tel uit je winst Jan! En dan is het een kwestie van onderhandelen of die taakverlichting wordt geëffectueerd in minder lessen per week of minder leerlingen per klas. Het beroep van leraar zal er enorm op vooruit gaan en de slogan een leven lang leren kan voor leerlingen een jaar lang gelden.

Toch kiezen de leraren voor een achterhoedegevecht. Vooral de lange zomervakantie geldt als een heilig huisje en de gemoederen lopen hoog op in de lerarenkamer als gesproken wordt over minder vakantie. De zwaarte van het beroep rechtvaardigt de lange vakanties, zo klinkt het. Gelukkig doorzien steeds meer mensen die riedel en dat is maar goed ook. Want eigenlijk zijn de lange vakanties de oorzaak van de zware belasting. De taken zijn onevenredig over het jaar verdeeld, zodat leraren overbelast raken en lange vakanties nodig hebben.

Bron : www.trouw.nl door P.A.Martinus op 17/10/2011

Mijn mening:
Ik vond het alleszins een interessant artikel om te lezen en eens over na te denken. Het lijkt me echt voer voor discussie. Omdat ik zelf nog student ben, kan ik uiteraard niet meespreken als het gaat over de werkdruk die al dan niet beter gespreid zou moeten worden. Ik kan er wel inkomen dat de grote vakantie voor leerkrachten een 'heilig huisje' is, waar niet aan geraakt mag worden. En ook hoor ik in mijn omgeving regelmatig het argument opduiken dat de mensen uit het onderwijs zoveel vakanties echt nodig hebben. Dit is dan wel een artikel dat gaat over het onderwijs in Nederland, maar ik denk dat de situatie in België gelijkaardig.