Mag een 17-jarige tot zes uur 's ochtends stappen?


De avondklok verschoof metterjaren, van twaalf naar drie uur 's nachts. Dat tijdstip is het resultaat van straffe onderhandelingen tussen een 17-jarige en zijn ouders.


De jongen zit in klas 6 vwo en heeft de wereld aan zijn voeten. Hij doet het aardig op school, verdient zijn eigen blackberry als vakkenvuller in de supermarkt, heeft leuke vrienden. Afgelopen zomer ging hij voor het eerst zonder zijn ouders op vakantie naar Terschelling. Deze jongen is, kortom, al bijna volwassen. Van hem mag het woordje 'bijna' wel geschrapt.

Op zaterdagavond gaat hij stappen volgens een vast scenario: eerst indrinken bij een vriend, eventueel een potje kaarten met zijn pa, dan tegen twaalven naar café of club. Eerder verschijnen is niet cool én zinloos: voor middernacht bonken dance en trance door lege zalen.

Van de stad naar huis moet de jongen een half uur fietsen. Als hij om twee uur thuis moet zijn - tot voor kort de regel - is voor hem de lol eraf: is-ie er net, moet-ie weg. Al zijn vrienden mogen tot zes uur stappen, beweert de jongen. Alleen zijn ouders zijn zo belachelijk streng.

Zijn ouders gaven schoorvoetend toe: oké, drie uur dan. Eigenlijk vinden zij dit al te laat, want een 17-jarige heeft nog veel slaap nodig. Op zondag is hun zoon een gapende, brakke schaduw van zichzelf. Nou én, zegt hij, geef me vrijheid. "Als ik straks op kamers ga, dan doe ik toch ook wat ik wil?"

Gezinscoach Laura Meijer, auteur van het boek 'Hoezo lastige puber?! Nieuwe inzichten voor ouders' geeft de jongen gelijk. Zij vindt dat deze ouders hun regels 'wel een beetje mogen oprekken'. "Je ziet vaak dat jongeren die thuis strak werden gehouden, in hun studententijd los slaan. Dat gaat soms ten koste van hun studie en dat is jammer."

Pubers moeten tijd krijgen voor onderzoek, zegt Meijer. Mogelijk blijkt daaruit dat je van lang stappen hangerig, moe en chagrijnig wordt. Dat kan voor de jongen een reden zijn om een keer vroeg naar huis te gaan - uit eigen, vrije wil.

De teugels laten vieren, tot zonsopgang? Dat hoeft volgens Meijer niet altijd. "Je kunt ook zeggen: we hanteren geen vaste tijden, maar bekijken het per keer." Zit de jongen net voor een schoolexamen? Reiken de wallen onder zijn ogen bijna tot aan zijn knieën? Dan is een tijdelijke avondklok wel een goed idee.

Yvonne van Sark van marketingbureau Young Works, schrijfster van het boek 'Puberbrein binnenstebuiten', is strenger. Zes uur 's ochtends is te laat voor een zeventienjarige. "Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat een derde van de pubers een chronisch slaapgebrek heeft."

Ouders - ook van 'bijna volwassen' pubers - moeten volgens haar grenzen blijven trekken. "Ik merk vaak dat ze bang zijn voor een conflict met hun kind. Maar je blijft wel de opvoeder."


Trouw, 26-10-2011 (Iris Pronk)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik denk deze discussie geen zaak is die op een aantal minuten kan worden afgehandeld.
Eerst en vooral moeten er duidelijke afspraken gemaakt worden tussen de ouders en de jongere in kwestie. Het is volgens mij ook afhankelijk van het soort milieu en omgeving waarin je opgroeit. In sommige gevallen is het daadwerkelijk zo dat er geen probleem over wordt gemaakt, terwijl anderen daar radicaal tegen zijn. Volgens mij moet er een middenweg worden gezocht.
Je kan tegen zijn omdat het niet hoort om zo laat weg te blijven op zo een jonge leeftijd. Jongeren hebben hun slaap nog wel nodig.
Daartegenover zijn er ook argumenten die aanhalen dat jongeren ook zelf op ontdekking moeten gaan. Dan zullen ze zelf inzien wat hun persoonlijke mogelijkheden zijn, en hierop zullen zij zich dan verder baseren.
Wat wordt aangehaald door de gezinscoach in het artikel begrijp ik ook wel een beetje. Jongeren die strak worden opgevoed, zien een totaal nieuwe wereld opengaan in hun studentenleven. Dit heeft meestal eens zo'n grote gevolgen nadien!
Persoonlijk zou ik daar met mijn kinderen over praten en stap voor stap ze zelf laten ontdekken. Maar eens ze de grens zijn overgestoken, is het ook volledig gedaan. Zowel ouders als de pubers moeten een beetje water bij de wijn doen om tot een goede onderhandeling te komen!

Ik vind dat dit best wel eens een keer mag. Hiermee zeg ik ook wel meteen dat jongeren van 17 jaar niet elk weekend tot 5 uur 's nachts op stap mogen gaan. Als je bijvoorbeeld in het 6e middelbaar zit en het zijn 100 dagen, dan vind ik dat je je kind al eens wat langer zou mogen laten weg gaan. Ook als het een chirofuif is ofzo die ze mee georganiseerd hebben. Als dit dan al eens voorvalt 2 weken achter elkaar, dan mag je als ouder wel eens het uur wat vervroegen, naar bijvoorbeeld 3 uur ofzo. Daarom moet je als ouder op voorhand goede afspraken maken met je kinderen. Laat hen op voorhand weten in welke situaties ze al eens wat langer mogen weggaan en in welke situaties eventueel niet. Als er goede afspraken gemaakt worden en je geeft je kind af en toe wat vrijheid, denk ik dat je als kind je ook beter gaat gedragen naar die regels, omdat je ouders je toch relatief wat vrijheid geven, maar toch nog niet TE veel. Je bent immers nog niet helemaal een volwassen persoon.

Ik vind dat dit wel een keer kan. Zo denk ik bijvoorbeeld aan oud op nieuw gaan vieren, maar dat is ook voor mij het enige voorbeeld. Ik vind dat er geen enkele andere gelegenheid is om je kind van 17 tot zes uur 's morgens uit te laten gaan. Zelfs mijn ouders hebben het nog altijd niet graag dat ik tot zes uur weg ga. Ik doe dit wel, maar daar komt wel altijd reactie op.
Het is inderdaad wel zo dat iedereen hier anders over denkt. Ik vind ook dat dit afhankelijk is van je eigen opvoeding. Ik vind dat mijn ouders altijd heel los waren over uitgaan, maar er waren natuurlijk ook grenzen. Die waren voor mij heel duidelijk en aanvaardbaar.
Dit is natuurlijk wel een discussie die gevoelig licht en niet onmiddellijk zal zijn uitgepraat.

Volgens mij wordt over dit onderwerp in veel gezinnen gediscussieerd, tot vervelens toe van beide partijen. Ik denk dat het fout is om op uitgaan een leeftijd te plakken. Sommige jongeren zijn nu eenmaal veel sneller rijp dan andere, maar dat zien ze zelf vaak niet in. Dat maakt het natuurlijk ook zo enorm frustrerend, zowel voor de ouders als voor de jongeren zelf. Jongeren spiegelen zich vaak aan hun omgeving. Waarom zouden zij niet laat mogen uitgaan als sommige van hun vrienden dat wel mogen? Het is dus begrijpelijk dat jongeren zelf op hun zeventien willen uitgaan tot zes uur ’s morgens. Anderzijds is het ook begrijpelijk dat de ouders dit niet altijd toestaan. Het hangt ook allemaal van de situatie af, vind ik: met wie zijn ze weg, waar zijn ze naartoe, hoe geraken ze thuis, hoe vaak gaan ze uit, …? Elke situatie is anders, elke mens is anders en elke opvoeding is ook anders. Daarom vind ik het verkeerd om op uitgaan een leeftijd te plakken, het is te afhankelijk van de situatie en van de betrokken personen.

ik geef toe dat op uitgaan geen leeftijd hoeft geplakt te worden omdat het van zowel de ouders als de jongere in kwestie afhangen. Dikwijls ook nog van geslacht: jongens mogen eerder en langer weggaan dan meisjes over het algemeen.
In de meeste gevallen zijn de meeste ouders het ook eens. vanaf hun 14, 15 jaar mogen ze al wel eens een keertje weggaan maar dan ook maar tot 1 uur of dergelijk. Hier ben ik het dan ook mee eens
Vanaf 16 jaar het uur van thuiskomst en het aantal keren uitgaan systematisch optrekken is mijn voorstel. Dit hebben ze bij mij gedaan en ik moet toegeven dat dit een goed effect heeft gehad. Ik ga ook wel eens langer dan goed is weg maar dan eerder zelden omdat in tegenstelling tot veel andere jongeren ik niet tot 's namiddags in bed mag en kan blijven liggen. En wat je dan nog aan je dag hebt als je tot 's ochtends het varken uithangt en dan als je terug wakker wordt, op eender welk tijdstip, de rest van de dag rondloopt als een hersenloze zombie laat ik even in het midden...

Ik vind het systeem tegenwoordig niet goed.Vroeger was het zo dat het café om 2u'snachts sloot. Op deze manier lig je nog optijd in je bed en heb je nog een redelijk goede nachtrust. Nu voortaan begint de ambiance pas om 1uur. Ik verschiet er daarom niet van dat er tegenwoordig zoveel accidenten gebeuren. De mensen feesten door tot 5 a 6 uur 's nachts en dan rijden ze soms nog met de auto naar huis. Dit is alles behalve veilig, zo zijn er mensen die 24uur wakker zijn. Een menselijk lichaam heeft nu eenmaal rust nodig en zo gebeurt het dat feestgangers in slaap vallen achter het stuur en zo een ongeval veroorzaken. Ik vind dus dat de regel van vroeger veel effectiever was dan de regels die er nu gelden.

Toen ik een puber was, heeft mijn moeder de verantwoordelijkheid bij mij gelegd door te zeggen van kom naar huis wanneer de brave jongens naar huis komen. Dit gaf me veel vrijheid en ook het gevoel dat mijn ouders veel vertrouwen in mij hadden. Dat vertrouwen wou ik ook niet schenden. Dus het resultaat was dat ik op schappelijke uren naar huis kwam en het belangrijk vond dat ik die verantwoordelijkheid nam. Ik ben dus van mening dat je door pubers een uur te geven alleen maar het tegenovergestelde effect bereikt en dat ze dus later naar huis willen komen. Natuurlijk besef ik ook dat sommige pubers hun verantwoordelijkheid niet zullen opnemen en dat het dan uit de hand kan lopen. Maar ik zou ze toch zeker de kans geven om zelf hun uur te bepalen.

Ik denk dat we niet alle jongeren hetzelfde moeten behandelen. Sommige personen zijn nu eenmaal sneller volwassen en eventueel verantwoordelijker dan anderen. Ik denk dat het belangrijk is dat jongeren hier eens goed met hun ouders over moeten kunnen praten. Wanneer ouders hun kinderen gewoonweg verbieden om uit te gaan of hen verplichten om steeds op een bepaald uur thuis te zijn, zal dit volgens mij zeer vaak het tegenovergestelde effect hebben.
Er zullen zeker personen zijn die zullen profiteren van de situatie en qua gedrag zwaar de mist ingaan, maar er zullen er minstens evenveel zijn die wel hun verantwoordelijkheid opnemen en hun grenzen kennen.
Veel hangt volgens mij ook af van het milieu waarin de jongeren zich bevinden.

Dit is inderdaad een moeilijk onderwerp om over te stemmen. Als het wekelijks gebeurd, is het misschien wel problematisch, maar als het is een enkele keer voorvalt zie ik er geen graten in. Het uitgaansleven zelf is zo hard veranderd dat men nu pas vertrekt rond 11uur, half 12 omdat er daarvoor nog weinig te beleven valt in de café's of dancings of fuiven. Ook gaat men dikwijls na 1 uur pas naar een fuif omdat de inkom dan gratis is. Als men dan zo laat toekomt, is het ook normaal dat men een stuk later in de nacht naar huis gaat.
Of dit goed is of niet, kan ik geen concreet antwoord opgeven. De maatschappij is gewoon zo geëvolueerd, en dit is niet zo simpel om zo maar een oplossing voor te vinden.

Zoals Glenn reeds vermeldde is dit inderdaad een moeilijk onderwerp. De wereld verandert toch ook zo snel. Toen ik zo oud was hadden mijn ouders er nooit aan gedacht om mij tot 6 uur uit te laten gaan. Daar waren duidelijke regels en afspraken over. Ook over het uur van thuiskomen.

Zelf vind ik tot 6 uur ook wel een beetje laat. Wat doet zo'n meisje nog op dat uur zouden velen denken. Kan je nog wel voor school werken de volgende dag als je tot 6 uur opblijft? Dit klinkt misschien een beetje ouderwets maar als leerkrachten is het toch wel onze plicht om hierbij stil te staan.

__________________
I believe that banking institutions are more dangerous to our liberties than standing armies.

Thomas Jefferson
3rd president of US (1743 - 1826)