Kust vergrijst twee keer

De kust kampt met een 'dubbele vergrijzing'. Dat blijkt uit een studie van de Vlaamse Overheid. De levensverwachting aan de kust stijgt net als elders in het land, maar de regio kent ook een instroom van ouderen uit het binnenland.

Ouderen vanaf 85 jaar keren echter wel terug naar de plaats waar ze eerder woonden.

Uit de studie blijkt dat de gemiddelde leeftijd van een kustbewoner 46 jaar is, waardoor de kust de regio met de oudste bevolking van Vlaanderen is. Veel 23- tot 28-jarigen vertrekken uit de kustgemeenten, terwijl zogenaamde medioren (50-64 jaar) en jonge senioren (65-79) de omgekeerde beweging maken.

De studie maakt dan ook gewag van een 'dubbele tendens van vergrijzing'. Enerzijds wordt de bevolking die in de badplaatsen 'geboren en getogen' is steeds ouder en anderzijds is er een belangrijke instroom van een oudere bevolking naar de kuststeden en -gemeenten.

85 jaar

In de studie valt wel op dat ouderen vanaf 85 jaar terugkeren naar de plaats waar ze oorspronkelijk vandaag komen. De vermoedelijke oorzaak daarvoor ligt bij de familiale zorg, die evidenter is in de plaats van herkomst dan aan de kust.

Bredene is de grote uitzondering aan de vergrijzende kust. Minder dan 20 procent van de bevolking daar is ouder dan 65. De grootste bevolkingsgroep wordt er gevormd door de 25- tot 64-jarigen (55 procent). 27,7 procent is jonger dan 25 in de gemeente, het hoogste cijfer in vergelijking met de andere badplaatsen.



BRON: De Standaard, 23 mei 2011


EIGEN MENING:

Hier schrik ik eigenlijk niet meer van. Ik denk dat het algemeen geweten is dat heel wat 'ouderen' naar de kust trekken wegens gezondheidsredenen. Daarnaast worden heel wat mensen die geboren en getogen zijn aan de kust ook ouder. Dit wil denk ik toch wel zeggen dat de zeelucht echt wel gezond is! Daarnaast denk ik dat ook heel wat ouderen hun oude en mooie dag wel willen doorbrengen aan de zee. Wie wil dit nu niet? Zee, strand, terrasjes op de dijk, ed. Klinkt mooi in mijn oren in ieder geval. Toch vertelt dit artikel ons ook dat mensen vanaf 85 jaar terug gaan naar waar ze vandaan komen. Dit vind ik niet raar. Ik denk dat dit vrij logisch is. Als men 85 jaar is, zijn er heel veel mensen hulpbehoevend. Op zo'n momenten grijpen deze mensen terug naar hun oorsprong omdat ze dan terug dichter bij hun kinderen en familie willen wonen. Dit is makkelijker om alles geregeld te krijgen als men deze hulp nu eenmaal nodig heeft.

Verbazingwekkend vind ik deze cijfers niet. Voor veel oudere mensen brengt de kust volgens mij rust met zich mee. Daarentegen gaan jongere mensen zich vooral vestigen in de buurt van de grote steden, doordat er daar meer werkgelegenheid is. Verder kunnen we vaststellen dat jongeren vandaag de dag verschillende eisen stellen bij het vinden van een geschikte woning. In het programma "Huizenjacht", waarin mensen opzoek gaan naar hun droomhuis merk je al snel dat jonge koppels meestal perfect weten waaraan hun droomwoning moet voldoen. De meeste jonge koppels die via deze weg een huis zoeken vinden het belangrijk dat ze kortbij hun werk wonen. Verder kunnen deze cijfers ook verklaard worden, doordat de huizen aan de kust meestal duurder zijn dan in het binnenland. Oudere mensen kunnen het prijskaartje van een huis aan de kust meestal makkelijker betalen.

Verder is het volgens mij begrijpelijk dat mensen rond de 85 jaar terugkeren naar hun oorspronkelijke plaats van herkomst. Op hun 85ste zijn de meeste mensen op het einde van hun levensjaren en worden ze vaak hulpbehoevend.
Hierbij aansluitend vond ik een artikel uit de Standaard op 25 januari (http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=8V35E90G). Ik las dat de vraag naar thuisverpleging aan de kust zeer groot is. Ten eerste doordat de bevolking aan de kust ouder is. En ten tweede doordat de familie van diegene die naar de kust trekken achterblijft in het binnenland. Daardoor hebben deze ouderen vaak geen netwerk meer van mensen om op terug te vallen. Er is niemand die hen helpt bij het poetsten, eten maken, die hen gezelschap komt houden, ... Mensen zoeken dus naar een alternatief en daar kan thuiszorg de oplossing bieden. Jammer genoeg is de de vraag naar thuiszorg er zo hoog, dat de verwachtingen niet meer ingewilligd kunnen worden. Mensen moeten dus na verloop van tijd een andere oplossing zoeken en dan is terugkeren naar de plaats van herkomst vaak een logische keuze.