Ontwikkelingssamenwerking moet op zoek naar 'echt geld'


BRUSSEL - De begroting van Ontwikkelingssamenwerking wordt jaarlijks opgekrikt met schuldkwijtscheldingen. Maar bij gebrek aan uitstaande schulden, zal België met 'echt geld' over de brug moeten komen.


De kans dat België zijn budget voor ontwikkelingssamenwerking de komende jaren op peil kan houden is nagenoeg onbestaande. De 'truc' om honderden miljoenen schulden kwijt te schelden aan onder meer Congo, kan volgens Groen!-kamerlid Wouter De Vriendt niet opnieuw gebruikt worden.

Eerst het goede nieuws. België heeft de voorbije jaren grote stappen gezet in ontwikkelingssamenwerking, geen ngo die dat zal tegenspreken. De doelstelling om 0,7 procent van het bnp te reserveren is eindelijk binnen handbereik, er zijn schouderklopjes alom en België wordt geroemd als goede leerling.


Budgetvervuiling

Maar er is een 'maar'. In de begroting voor Ontwikkelingssamenwerking is een grote brok schuldkwijtschelding opgenomen. Een 'vervuiling' van het budget, zeggen critici en diezelfde ngo's. De kwijtgescholden schuld - voor 2010 ging het, Congo inbegrepen, om 409,5 miljoen euro - wordt namelijk voor 100 procent ingeschreven op het budget , terwijl dit geenszins een 'winst' van 409,5 miljoen betekent voor de betrokken ontwikkelingslanden.

'Dat die schulden wegvallen is mooi, maar omdat die vaak toch al jaren niet meer worden afbetaald, levert dat de betrokken landen geen cent op', zegt De Vriendt. Een groot deel van die schulden zit bij de openbare verzekeraar Delcredere, die exportrisico's dekt en de schulden overneemt als overheden of bedrijven uit ontwikkelingslanden weigeren te betalen. Delcredere kan die schulden afschrijven, waardoor de kwijtschelding de Belgische regering eigenlijk niets kost. 'Dit is dus een manier om het hulpcijfer op te krikken zonder dat het ons iets kost, en zonder dat het Zuiden er iets aan heeft.'

Andere 'vervuilingen' zoals de opvang van buitenlandse studenten (25 miljoen euro) en een deel van de opvang voor asielzoekers (65 miljoen euro) worden ook meegeteld als ontwikkelingssamenwerking. Dat betekent dat ongeveer een vijfde van het totaalbudget voor ontwikkelingssamenwerking (2,4 miljard) oneigenlijke hulp is.

Bovendien valt er de komende jaren niet veel meer kwijt te schelden, blijkt uit cijfers van minister van Financiën Didier Reynders (MR). Van Ivoorkust en Soedan hebben we elk nog meer dan 200 miljoen tegoed, maar die bedragen kunnen niet zomaar kwijtgescholden. Vanaf 2011 zal er dus een forse inspanning geleverd moeten worden om de budgetten voor ontwikkelingssamenwerking te verhogen met 'echt geld', luidt zijn conclusie.

Bogdan Vanden Berghe van 11.11.11 houdt zijn hart nu al vast. 'Ik heb schrik voor de komende jaren. Zo lang er geen regering is, kan je geen begroting opstellen. In lopende zaken is men veroordeeld tot voorlopige twaalfden, die in schijven van drie maanden komen. Daarmee kan de administratie niet vooruit plannen hoe ze die nieuwe bedragen voor ontwikkelingssamenwerking moet voorzien. Het cynische is dat men dat uitblijven van een begroting uiteindelijk ook kan gebruiken als excuus om de doelstellingen niet te halen.'


Club van Parijs

De kans dat de 0,7 procent dit jaar nog gehaald wordt, is erg klein. De schuldkwijtschelding aan Congo kreeg pas deze week groen licht van de Club van Parijs, een informele groep van geïndustrialiseerde landen die hiervoor strenge regels hanteert. 'Het is zeer onwaarschijnlijk dat alle formaliteiten die hierbij komen kijken nog afgerond geraken voor het einde van het jaar', zegt De Vriendt. 'Ook Bogdan Vanden Berghe van 11.11.11 vreest dat het niet meer voor dit jaar zal zijn. 'Als we die schuldkwijtschelding rond krijgen, wordt de 0,7 op een haar na gemist. Dan zitten we op 0,68 of 0,69. Indien het niet lukt, vallen we terug op zo'n 0,61 procent.'


Blog DS, 22-11-2010 (Peter De Lobel)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB