Minaretten

• maandag 07 december 2009
• Auteur: Mia Doornaert

Jammer dat Zwitserland geen lid is van de Europese Unie. Dan had men de Zwitsers kunnen verplichten hun referendum over te doen tot ze juist stemden, zoals tweemaal met de Ieren gebeurde.
Wat hebben de Helveten over zich heen gekregen sinds ze tegen minaretten stemden. En sommige van de argumenten waarmee ze nu om de oren geslagen worden, zijn wel heel vreemd. Een ervan, dat zaterdag op deze opiniepagina's te lezen viel, is dat we niets over minaretten moeten zeggen omdat de christenen vijf eeuwen geleden heel veel foute dingen gedaan hebben.

Kijk, dat de Zwitsers daar niet aan gedacht hebben. Of misschien hebben ze er wel aan gedacht. En vonden ze een dergelijk argument totaal irrelevant omdat iedereen vijf eeuwen geleden dingen deed die we nu heel erg fout vinden.

Misschien vonden veel Zwitsers het relevanter te kijken naar wat er vandaag de dag gebeurt. Misschien stemt het ze onbehaaglijk dat Saudi-Arabië de grote geldschieter is van de bouw van moskeeën overal ter wereld, terwijl dat land het soort ondemocratische, fundamentalistische maatschappij is dat we hier zelfs eeuwen geleden niet hadden, en dat we zeker niet willen. Of misschien is het correcter te zeggen dat de vrouwen helemaal niets zien in een maatschappij waarin hun seksegenoten nog veel minder rechten hebben dan de Zuid-Afrikaanse zwarten onder het apartheidsregime. De wijze waarop veel zich progressief noemende mannen zelfs de boerka of de haatuitbarstingen van de heer Ahmadinejad vergoelijken, lijkt immers maar te verklaren door heimwee naar een maatschappij waarin de vrouwen nog hun plaats kennen.

Misschien ergerde het veel Zwitsers dat landen die ons de les spellen over 'islamofobie' en een gebrek aan tolerantie zelf geen enkele vorm van verdraagzaamheid kennen jegens andere erediensten. Misschien werkte het ze op de zenuwen dat landen die ons verketteren wegens onvriendelijkheid voor immigranten zelf hun gastarbeiders als koelies, zoniet als slaven behandelen.

Dat alles is natuurlijk nog geen reden om tegen minaretten te stemmen in een land waar er hoop en al vier staan. De bouw van welke toren dan ook is overigens een kwestie die in het urbanisme thuishoort, niet in de grondwet.

In al de kritiek die over de Zwitsers is uitgestort wordt wel een vraag over het hoofd gezien. Hoe komt het dat een dergelijk idioot voorstel voor een referendum de benodigde honderdduizend handtekeningen haalde? En hoe komt het dat dat voorstel, tegen alle verwachtingen in, een massale 57 procent ja-stemmen kreeg? Je kunt er zeker van zijn dat een voorstel tegen kerktorens of boeddhistische tempels of synagogen niet van de grond zou zijn gekomen.

De uitslag in Zwitserland is het zoveelste teken van het probleem van integratie in Europa. Niet van 'de islam', maar van een versie ervan die zich opstelt als onverzoenbaar met democratie en moderniteit. Het helpt niet dat gegeven te willen ontkennen. Er is integendeel een veel opener en serener debat over nodig, ook hier te lande. Het moet mogelijk zijn de integratieproblemen te berde te brengen zonder de aantijging van islamofoob of racist naar het hoofd te krijgen. Het moet evenzeer mogelijk zijn de aanspraken van moslims te verdedigen zonder van verraad van de westerse cultuur beschuldigd te worden. En laten we het debat in godsnaam houden in termen van vandaag, zonder er de kruisvaarten of de reconquista bij te sleuren.

De uitslag in Zwitserland legt nog een ander fenomeen bloot: de kloof tussen het volk en de elites. Die kloof was al duidelijk tijdens de Koude Oorlog, toen een goed deel van onze elites de communistische systemen van Oost-Europa meende te moeten verdedigen, terwijl het gewone volk vaststelde dat die systemen toch echt niet deugden, en van de 'geschiedenis' dan nog gelijk kreeg ook.

De jongste jaren zegden Ieren, Fransen en Nederlanders in referendums neen aan 'Europa', terwijl een groot deel van hun elites dat Europa juist aanprezen. En wie zou durven te zweren dat een referendum over minaretten in andere West-Europese landen een andere uitslag zou kennen dan in Zwitserland, waar de elite ook anders dacht van het volk?

Eén conclusie ligt dan ook voor de hand na die nieuwe foute uitslag van een volksraadpleging. Ofwel moet men de referendums afschaffen, ofwel het volk.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...ikelid=UG2J7ASF


Ik laat mijn persoonlijke mening over de al dan niet correcte beslissing van de Zwitsers in het midden, omdat dit een gevoelig onderwerp betreft waar ieder het zijne van denkt en dat niet meteen van de daken geschreeuwd moet worden. De Zwitsers hebben hier een duidelijk signaal gegeven jegens de islam: dit is ons land, passen jullie je maar aan. Want dat deze stemming tegen minaretten ingegeven is door veel dieper liggende redenen, dat staat vast.

Ik ben het wel grotendeels eens met wat Mia Doornaert hierboven aanhaalt, en ik zou mijn aandacht hier willen vestigen op het feit dat de uitslag van dit referendum echt niet thuishoort in de Grondwet. Of zoals Bart Beirlant in zijn commentaar zei “Een land dat in zijn grondwet inschrijft dat er geen minaretten meer gebouwd mogen worden, discrimineert en neemt ongelijkheid op in zijn grondwet.” Daarenboven zijn zulke onbenulligheden niet op hun plaatst in dergelijke wettekst, stel je voor dat je de Belgische Grondwet leest en vlak na ‘Er is in de staat geen onderscheid van standen’ lees je ‘Er mogen ook geen minaretten gebouwd worden.’ Absurd toch?

Dat brengt mij ook bij de laatste zin van bovenstaand artikel, namelijk dat men ofwel de referendums moet afschaffen, ofwel het volk.
En met het afschaffen van de referendums ben ik volledig akkoord. Het referendum is een vorm van directe democratie waarbij aan de burgers gevraagd wordt om zich via een stemming uit te spreken over een genomen (of voorgenomen) overheidsbeslissing. De overheid is juridisch gebonden door de uitslag. Onze grondwet gaat echter uit van de nationale soevereiniteit. De soevereiniteit ligt dus bij de natie, niet bij het volk. Het Belgisch grondwettelijk bestel is trouwens ook gebaseerd op het principe van de representatieve democratie, waardoor doorgaans wordt aangenomen dat iedere vorm van rechtstreekse democratie moeilijk te verzoenen is met de Grondwet. Volgens mij ook meer dan terecht, de federale wetgevende macht is niet zomaar in het leven geroepen.
Ik ben wel te vinden voor het idee van de volksraadpleging (of consultatief referendum). Hier heeft de bevolking juridisch gezien geen beslissingsrecht, maar wordt slechts om ‘advies’ gevraagd en dit middel is dus niet strijdig met het begrip van de nationale soevereiniteit. Niet enkel zou dit moeten dienen ter vervanging van de bindende referenda, maar ik ben ook van mening dat dit middel veel vaker toegepast zou moeten worden. Het volk kiest haar vertegenwoordiger, maar in een land als België waar momenteel verschillende partijen met een uiteenlopend en vaak onverzoenbaar gedachtegoed een regering vormen; worden er vaak beslissingen genomen waar het volk niet achter staat. Door vaker zulke volksraadplegingen te organiseren krijgt de bevolking weer een stem en moeten we niet machteloos van de zijlijn toekijken hoe onze regering het alsmaar weer verprutst.

Goede post.



Als referendums worden gehouden in een een context waarmee ze haar eerste zin opent, dan ben ik het volledig eens met het eerste deel van haar laatste zin. Het tweede deel slaat op geen kloot, tenzij ze fan is van dictatoriale regimes..

Voor de rest, ik ben er redelijk gerust in dat de Zwitsers de juiste keuze hebben gemaakt om NIET deel te nemen aan Europa en net wel om die eerste zin. Ik benijd ze.

Wacht maar, Griekenland is nog maar een voorsmaakje.. Oh naar't schijnt wil Burkina Fasso ook deel uitmaken van de EU... Alléé, kom erbij landen met een zwakke munt waar men totaal geen uitstaans mee heeft als zijnde centraal-Europeaan.
Euro was goed voor arme landen met een zwakke munt zoals Spanje, Portugal, Italië, Griekenland... We weten allen in welke staat deze laatste zich tegenwoordig bevindt.
Op lange termijn apenlanden zoals Roemenië, Polen en whatever... dit loopt slecht af.